Share on Facebook Share on Twitter Ο ταφικός τύμβος της Μικρής Δοξιπάρας-Ζώνης Ψάχνοντας τα μέρη που μπορώ να επισκεφτώ στον Έβρο έπεσε το μάτι μου σε μια εκπληκτική ανασκαφή ανάμεσα στα χωριουδάκια Μικρή Δοξιπάρα, Ζώνη και Χελιδόνα. Ο ταφικός τύμβος της Μικρής Δοξιπάρας-Ζώνης, όπου Θράκες είναι θαμμένοι με τις άμαξες και τα άλογά τους. Το εντυπωσιακό σύνολο των καύσεων, αμαξών και αλόγων που αποτελεί μοναδικό εύρημα για τον ελλαδικό χώρο. Με την ανασκαφή εντοπίστηκαν τέσσερις μεγάλοι λάκκοι που περιείχαν τα υπολείμματα των καύσεων τριών ανδρών και μιας γυναίκας, μαζί με πολυάριθμα αντικείμενα που τους συνόδευαν στον άλλο κόσμο, όπως πήλινα, γυάλινα και χάλκινα αγγεία, χάλκινοι λυχνοστάτες και λυχνάρια, χάλκινα φανάρια, όπλα, κοσμήματα, ξύλινα κιβωτίδια κ.o.κ. Οι πέντε άμαξες με τις οποίες μεταφέρθηκαν οι νεκροί στην περιοχή του τύμβου, ενταφιάστηκαν στον ίδιο χώρο μαζί με τα υποζύγιά τους. Δίπλα τους τάφηκαν άλλα πέντε άλογα. Σε όλες τις άμαξες διατηρούνται τα μεταλλικά λειτουργικά και διακοσμητικά στοιχεία, ενώ σε δύο από αυτές διατηρούνται και αποτυπώματα των ξύλινων τμημάτων τους. Οι πληροφορίες και οι φωτογραφίες είναι από την επίσημη σελίδα καθώς δεν επιτρέπεται η φωτογράφηση. Ο καιρός ήταν καταπληκτικός και ο δρόμος ήταν ιδανικός για ποδήλατο χωρίς καθόλου κίνηση. Μικρά χωριά στην πορεία Εληννοχώρι, Μάνη ,Λάδη και το τοπίο με την καλλιέργεια βαμβακιού παντού. Ταμπέλες υπήρχαν παντού οπότε το βρήκα εύκολα, λίγο μετά το χωριό Χελιδόνα. Η έκπληξη μου ήταν μεγάλη γιατί νόμιζα ότι θα βρω κάποιον χώρο που να ανταποκρίνεται στο μέγεθος των ευρημάτων. Δεν κατάφερα να δώ και πολλά, καθότι τα αντικείμενα είχαν αφαιρεθεί και φυλάσσονται. Οπότε επισκέφθηκα τους χώρους ταφής οι οποίοι εδώ και τόσα χρόνια στεγάζονται σε ξύλινες κατασκευές με λαμαρίνες. Όταν και αν τελειώσει θα αξίζει να το επισκεφτείς. Μέχρι τότε έχει δρόμο πολύ οπότε πήρα τον δρόμο της επιστροφής έχοντας στο μυαλό μου ένα ωραιότατο καφεδάκι στο Διδυμότειχο. Το χώμα τύμβος εστίν. αλλά τω βόε επίσχες, ούτος, ταν ύνιν τ’ ανάσπαστον. κινείς σποδόν γαρ. ες δε τοιαύταν κόνιν μη σπέρμα πυρών, αλλά χεύε δάκρυα. Και η μετάφραση: Το χώμα τάφος είναι. Ε, συ τα βόδια σου σταμάτησε, σήκωσε το υνί σου. Στάχτη ανακατεύεις. σε τέτοιο χώμα μη σπέρνεις σπόρους σταριού, αλλά να χύνεις δάκρυα. Ισιδώρου Αιγεάτου από την Ανθολογία Παλατινή, Βιβλίον Ζ΄, 280