Share on Facebook Share on Twitter Με στόχο την Σπαρτακιάδα… Ανασκόπηση χρονιάς Καθώς η χρονιά ξεκινά, οι ενασχολούμενοι με την ποδηλασία φτιάχνουν το δικό τους πρόγραμμα. Ο προσωπικός μου στόχος είναι να βρίσκομαι και φέτος στην εκκίνηση για τον “αγώνα” της Σπαρτακιάδας!! Σε μια διαδρομή σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι, έτσι και το δικό μου ταξίδι ξεκινά ιδανικά για το 2017. Πρώτο brevet της χρονιάς είναι αυτό της Νεμέας. Μουδιασμένη από την αρκετά μεγάλη αποχή λόγω εποχής, και με αρκετό δισταγμό αλλά με την καλή παρέα πάντα στο πλευρό μου, ξεκινήσαμε και ολοκληρώσαμε την διαδρομή. Η συνέχεια αρκετά ενδιαφέρουσα, brevet Αταλάντης (300 χιλ)-brevet Νότιου Ευβοϊκού (200 χιλ), Καλό ζέσταμα με το brevet του Άστρους( 300 χιλ) για το μεγάλο και πιο δύσκολο βήμα, το brevet της Καλαμάτας (600 χιλ).Με τους δικούς μου συνοδοιπόρους Γρηγόρη, Γιώργο και Μεθόδιο ξεκινήσαμε και ολοκληρώσαμε το μεγάλο κομμάτι του πάζλ, όπου ένα brevετ 400 χιλ θα μας έδινε την πολυπόθητη πρόκριση!! Αυτό άργησε λίγο καθώς η πρώτη απόπειρα στέφθηκε με αποτυχία. Χωρίς αυτό να μας πτοήσει, κάναμε υπομονή μέχρι το brevet του Θέρμου, δύο βδομάδες πριν την αναγγελία εκκίνησης του αλυτάρχη. Αφού όλα πήγαν καλά και πλέον είχαμε στο “τσεπάκι” μας την πρόκριση για την Σπαρτακιάδα, μπήκαν σε σειρά όλα όσα απαιτούσε η διαδικασία. 29η Σπαρτακιάδα 07/10/2017 ημέρα διεξαγωγής της 29ης Ποδηλατικής Σπαρτακιάδας…Μέρα γιορτής για την ποδηλασία στην Ελλάδα. Ώρα 06:30 και πιστοί στο ραντεβού, μπροστά στο Καλλιμάρμαρο στάδιο, όλοι όσοι ήταν έτοιμοι να ποδηλατήσουν στην γιορτή αυτή. Άτομα διάφορων ηλικιών, άλλοι ασχολούμενοι με τους αγώνες και άλλοι με τις διαδρομές μεγάλων αποστάσεων. Όλοι όμως με ένα κοινό σημείο αναφοράς, την αγάπη για το ποδήλατο. Παντού χαμόγελα, φωνές και χαιρετισμοί με φίλους και γνωστούς…Όλοι στην σειρά για την παραλαβή των νούμερων συμμετοχής και στην συνέχεια η προετοιμασία… Καθώς η ώρα περνά βρίσκομαι με την δική μου “οικογένεια”, παραδίδω στο αμάξι συνοδείας μας το σακίδιο μου και όλοι μαζί αναμένουμε την εκκίνηση. Οι άδειοι δρόμοι της Αθήνας, έτοιμοι να αναστατωθούν από το γρήγορο πέρασμα 350+ ποδηλάτων με τους αναβάτες τους, μερικές μηχανές συνοδείας, αστυνομία και ο διευθυντής του αγώνα… Στις 7 και μισή το σμήνος με τις πολύχρωμες στολές ξεκινά για το ταξίδι που θα μας οδηγήσει στο άγαλμα του Λεωνίδα στην πόλη της Σπάρτης!! Κόρινθος Πρώτος μας σταθμός, αυτός μετά τον Ισθμό της Κορίνθου, όπου καταφτάνει το πελοτόν “αγκαλιασμένο”. Η διοργάνωση εφοδιασμένη με σάντουιτς που προσφέρει στους αγωνιζόμενους, μια ανάσα μερικών λεπτών και το ταξίδι του πελοτόν συνεχίζεται για μερικά χιλιόμετρα ακόμα μέχρι το σημείο που δίνεται το ελεύθερο…. Το μυαλό ξεκινάει τις δικές του σκέψεις στις ατελείωτες ποδηλατικές ώρες πόνου-κούρασης-χαράς μα και ικανοποίησης, που σιγά σιγά πετυχαίνεις τον στόχο σου. Το ταξίδι συνεχίζεται άλλοτε παρέα με κάποιο γκρουπ και άλλοτε μοναχικά. Μερικές ώρες αργότερα φτάνω στο πρώτο κοντρόλ αυτό των Μύλων. Σφράγισμα, γρήγορος ανεφοδιασμός με φαγητό αλλά και με τον κατάλληλο ρουχισμό, καθώς έχουμε πληροφορίες πως στην Τρίπολη έχει αρχίσει η βροχή…. Το δύσκολο κομμάτι του “ταξιδιού” μόλις ξεκινάει με την ανάβαση του Κολοσούρτη. Φτάνοντας στην κορυφή, ένας βαρύς αναστεναγμός ανακούφισης βγαίνει από μέσα μου. Συνεχίζω, χωρίς να σταματήσω, καθώς το ανηφορικό κομμάτι θα συνεχιστεί για λίγο ακόμα, και μετά ένα κομμάτι κατηφόρας και μερικά χιλιόμετρα ευθείας μέχρι την Τρίπολη και το τελευταίο κοντρόλ. Τρίπολη Φτάνοντας εκεί, ο καιρός είχε ήδη αρχίσει να δείχνει το σκληρό του πρόσωπο με κατάμαυρα σύννεφα και την βροχή να “χορεύει” στην άσφαλτο. Σφράγισμα, μια γρήγορη ανάσα και έτοιμη για την μεγάλη φυγή…. Καθώς ξεκινάω μόνη για το δύσκολο κομμάτι -όπως εξελίχθηκε λόγω του καιρού-, βλέπω μπροστά μου μια γνωστή φιγούρα ποδηλάτη. Καθώς πλησιάζω, καταλαβαίνω πως είναι ο φίλος μου ο Γιάννης. Η χαρά μου απερίγραπτη που θα ποδηλατήσω μαζί του μέχρι την Σπάρτη. Τα λόγια βγαίνουν δύσκολα από μέσα μας, καθώς η βροχή έχει δυναμώσει για τα καλά, και το κρύο έχει αρχίσει να γίνεται αισθητό. Λίγο ακόμα, μέχρι ένα μικρό ανηφορικό κομμάτι που θα μας ζεστάνει για λίγο. Ο τερματισμός έρχεται όλο και πιο κοντά, η χαρά έχει αρχίσει να αποτυπώνεται στο χαμόγελό μας. Λίγο αργότερα, μπαίνουμε στην πόλη της Σπάρτης και μερικά μέτρα μετά, πιστοί στο ραντεβού μας, τερματίζουμε στο άγαλμα του Λεωνίδα!! Μερικές αναμνηστικές φωτογραφίες και ανανέωση του ραντεβού μας για το 2018…..
