Share on Facebook Share on Twitter Chris Froome – Πόσο πραγματικά καλός είναι; Όσοι από εμάς παρακολουθούμε τους μεγάλους Γύρους και παίρνουμε μέρος σε ερασιτεχνικούς αγώνες, πάντα αναρωτιόμαστε πόσο διαφορά θα είχαμε, δίπλα σε έναν επαγγελματία αθλητή. Πλέον ένας από τους πιο επιτυχημένους αθλητές είναι ο Chris Froome, που κατόρθωσε φέτος να πάρει τον 4ο τίτλο του στον Γύρο Γαλλίας και να πρωτοτυπήσει, κατακτώντας και την 1η του Vuelta. Λίγη ιστορία… Το 2015, μετά από μια εντυπωσιακή σόλο νίκη στο 10ο εταπ του Γύρου Γαλλίας, βρέθηκε κατηγορούμενος για την ύπαρξη «υπερ-φυσιολογικών» ικανοτήτων. Η ομάδα του, για να ηρεμήσει τα οξυμένα πνεύματα, έδωσε στην δημοσιότητα τα δεδομένα δύναμης για εκείνο το εταπ. Η συζήτηση συνεχίστηκε καθ ‘όλη τη διάρκεια του Γύρου, με τον Βρετανό να συμφωνεί να υποβληθεί σε εργομετρική δοκιμή, τα αποτελέσματα της οποίας θα γίνονταν προσιτά στο κοινό. Οι δοκιμές πραγματοποιήθηκαν στο εργαστήριο GSK Human Performance, και σε αυτό το άρθρο παραθέτουμε τα στοιχεία, που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Medicine & Science in Sports and Exercise . Πόσο καλός λοιπόν είναι ο Chris Froome; Περίληψη δοκιμών Ο Froome υποβλήθηκε σε μια σειρά δοκιμών αντοχής στο εργαστήριο GSK. Αρχικά, η σύνθεση του σώματος – το ποσοστό λίπους και μυϊκής μάζας – μετρήθηκε χρησιμοποιώντας DEXA, ένα γνωστό πρωτόκολλο για ακρίβεια. Στη συνέχεια διεξήχθησαν δύο υπο-μέγιστες δοκιμές – μία σε συνθήκες περιβάλλοντος, άλλη μία σε συνθήκες ζέστης – για να μετρηθεί η αποδοτικότητα του Froome, το όριο γαλακτικού οξέος, ο ρυθμός εφίδρωσης και η απώλεια ηλεκτρολυτών. Ο Froome πραγματοποίησε επίσης μια μέγιστη δοκιμασία βαθμολόγησης μέχρι εξάντλησης, για να καθοριστεί η μέγιστη ισχύς εξόδου και το αντίστοιχο VO2max. Τα παραπάνω είναι μια περίληψη των αποτελεσμάτων των δοκιμών του Froome. Σύνθεση σώματος Την ημέρα της δοκιμής ο Froome ζύγιζε 70 κιλά. Ήταν 3 κιλά βαρύτερος από το «βάρος αγώνα» των 67 κιλών, κατά τη διάρκεια του Tour de France. Στα 70 κιλά ο Froome είχε 9,5% σωματικό λίπος, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν είναι υπερβολικό. Οι ελίτ αθλητές αντοχής συνήθως πέφτουν κάπου μεταξύ 4% και 15%. Τα μακροπρόθεσμα βιώσιμα “υγιή” ποσοστά σωματικού λίπους ενός αθλητή, μπορεί να κυμαίνονται από 5% έως 20%, αλλά υπάρχει μεγάλη ατομική διακύμανση ως προς το τι είναι βιώσιμο. Όταν το ποσοστό σωματικού λίπους του Froome υπολογίζεται βάσει του βέλτιστου «βάρους αγώνα» των 67 κιλών, το ποσοστό του είναι μόλις 4,1%. Η εξέταση DEXA έγινε περίπου τρεις εβδομάδες μετά το Tour de France και θεωρείται ότι ο Froome είχε μειώσει σημαντικά τον βαθμό προπόνησής του, επικεντρώνοντας στην αποκατάσταση. Υπο-μέγιστη δοκιμή Η υπο-μέγιστη δοκιμή, ξεκίνησε στα 250 w και αυξανόταν σε ρυθμό 25 w κάθε 4’. Η δοκιμή αυτή έγινε δύο φορές – μία φορά υπό συνθήκες περιβάλλοντος και μία φορά υπό θερμές και υγρές περιβαλλοντικές συνθήκες. Κατά τη διάρκεια των υπο-μέγιστων δοκιμών, λήφθηκαν δείγματα γαλακτικού στο τέλος κάθε σταδίου. Η δοκιμή συνεχίστηκε έως ότου η συγκέντρωση γαλακτικού στο αίμα ήταν μεγαλύτερη από 4 mmol / L – τυπικά αυτό το όριο αντιπροσωπεύει το γαλακτικό κατώφλι (ΓΚ)του αθλητή (του σημείου, πέρα από το οποίο το σώμα δεν προλαβαίνει να απορροφήσει το γαλακτικό πιο γρήγορα από όσο παράγεται). Τα δεδομένα από την υπο-μέγιστη δοκιμή αποκάλυψαν ότι το Froome έφτασε το ΓΚ με περίπου 420 w, υπό συνθήκες περιβάλλοντος και ακόμα υψηλότερα στα 430 w, υπό θερμές και υγρές συνθήκες. Αυτό αντιπροσωπεύει μια προβλεπόμενη τιμή κατωφλίου 6,1 W / kg (στα 70 κιλά κατά τη διάρκεια θερμών συνθηκών) και έως και 6,5 W / kg (στο βέλτιστο βάρος του αγώνα). Για τον καθημερινό αθλητή, αυτές οι αξίες εμφανίζονται κάπως «υπεράνθρωπες». Για σύγκριση, ένας καλός ελιτ αθλητής μπορεί να έχει μια αξιοσέβαστη απόδοση περίπου 5,8 έως 6,2 W / kg την οποία μπορεί να διατηρήσει για περίπου πέντε έως οκτώ λεπτά, κατά τη μέγιστη προσπάθεια. Ο Froome είναι θεωρητικά ικανός να διατηρεί αυτή την ίδια σχετική ένταση για έως και μία ώρα! VO2max και μέγιστη ισχύ εξόδου Το VO2max και η μέγιστη ισχύς εξόδου (PPO) του Chris Froome μετρήθηκαν χρησιμοποιώντας μια δοκιμή αυξανόμενης δύναμης, η οποία ξεκίνησε στα 150 w και αυξήθηκε με ρυθμό ισοδύναμο με 30 w ανά 1’. Ο Froome έφθασε στο όριο του στα 525 w (7,5 W / kg), αποδίδοντας VO2max 5,91 L / min (84,4 ml / kg / min). Αυτό σίγουρα αποτιμά το Froome ως αθλητή παγκόσμιας κλάσης και όταν οι απόλυτες τιμές του VO2max συγκρίνονται με το βέλτιστο βάρος του αγώνα, επιτυγχάνει ακόμα πιο εντυπωσιακή αξία 89,5 ml / kg / min. Όσο υψηλές είναι αυτές οι τιμές, δεν είναι ανήκουστο να δούμε τιμές τόσο υψηλές όσο τα 90 ml / kg / min που αναφέρθηκαν, μιλώντας για ελίτ αθλητές αντοχής. Συγκριτικά, ο παρακάτω πίνακας περιγράφει τιμές που εμφανίζονται συνήθως σε μια σειρά από επίπεδα φυσικής κατάστασης. Για παράδειγμα, ένας «καλά εκπαιδευμένος» αθλητής μπορεί να διαθέτει πολύ υψηλό VO2max, αλλά μπορεί να μην είναι ανταγωνιστικός. Αυτό συμβαίνει γιατί η συνολική απόδοση είναι προϊόν περισσότερου από ένα δείκτη της φυσιολογίας. Είναι η απόδοση το κλειδί για την επιτυχία; Ένας άλλος παράγοντας που φαίνεται να συμβάλλει στην επιτυχία του Froome είναι η αποδοτικότητα του πάνω στο ποδήλατο. Η «Ακαθάριστη Αποδοτικότητα» (GE) που μετράται κατά τη διάρκεια των δοκιμών, είναι απλώς η ποσότητα ενέργειας που χρησιμοποιείται για την παραγωγή μιας δεδομένης ισχύος. Σε γενικές γραμμές ένας ελίτ αθλητής θα είναι πιο αποδοτικός από έναν λιγότερο προπονημένο αθλητή. Ο μέσος όρος GE του Froome ήταν 23,3%, σχετικά υψηλός σε σύγκριση με άλλους ελίτ αθλητές. Τυπικές τιμές έχουν αναφερθεί ότι είναι περίπου 22%. Σε όλη τη διάρκεια ενός μεγάλου Γύρου, όπου οι αθλητές ποδηλατούν για 4 έως 6 ώρες την ημέρα, η εξοικονόμηση ενέργειας είναι ένας τεράστιος συντελεστής στην απόδοση. Καθώς ο γύρος εξελίσσεται, διαφορές 1% στην απόδοση μπορούν να έχουν τεράστια οφέλη απόδοσης. Όπως γράφουν οι συντάκτες της μελέτης, ο συνδυασμός ενός υψηλού VO2max και υψηλής απόδοσης είναι ένας πιθανός παράγοντας στην επιτυχία του Froome: «Τα χαρακτηριστικά ενός υψηλού VO2 peak και η υψηλή ακαθάριστη απόδοση είναι κρίσιμα για τη διατήρηση υψηλής ισχύος». Μπορείτε να χειριστείτε τη θερμότητα; Ο Γύρος Γαλλίας πραγματοποιείται πάντα στη μέση του καλοκαιριού, και είναι σαφές ότι η διαχείριση της θερμότητας είναι ένας σημαντικός παράγοντας αν θέλει κάποιος να κερδίσει τον τίτλο. Αν και οι δύο δοκιμές – κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος και ζεστές συνθήκες περιβάλλοντας – πραγματοποιήθηκαν την ίδια ημέρα, ο Froome έδειξε σαφώς μεγαλύτερη απόδοση και υψηλότερες εξόδους ισχύος στο κατώφλι κατά τη διάρκεια των θερμότερων συνθηκών. Ο Froome συμβάλλει επίσης στην αποτελεσματική ρύθμιση του θερμοκρασίας του σώματος του γιατί: Ο λόγος μεγάλης επιφάνειας προς σωματική μάζα σημαίνει ότι είναι ικανός να διαχέει τη θερμότητα καλά Ο υψηλός ρυθμός απώλειας ιδρώτα του, που συνοδεύεται από μέτριες συγκεντρώσεις νατρίου στον ιδρώτα του. Συμπέρασμα Σαφώς, ο Chris Froome διαθέτει μια ποικιλία φυσιολογικών χαρακτηριστικών που του επιτρέπουν να υπερέχει υπό συγκεκριμένες συνθήκες. Ή όπως γράφουν οι συγγραφείς της μελέτης: «Ο σχετικές τιμές που χρησιμοποιούν την αναφερθείσα μάζα του σώματος, την μέγιστη ισχύ εξόδου και την υπομέγιστη ισχύ σε συγκέντρωση 4 mmol / L γαλακτικού, είναι οι υψηλότερες τιμές που δημοσιεύθηκαν μέχρι σήμερα». Παρόλα τα επιστημονικά δεδομένα, λόγω της προϊστορίας του αθλήματος με το ντόπινγκ, θα περάσει πολύ καιρός πριν είμαστε σίγουροι ότι τέτοιες αποδόσεις είναι εφικτές χωρίς «εξωτερική» βοήθεια.
