Share on Facebook Share on Twitter Το κατώφλι γαλακτικού οξέος είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για πολλά χρόνια σε όλα τα αθλήματα και είναι ένας από τους πιο καθηλωμένους όρους στον κόσμο της εκπαίδευσης από αθλητές και προπονητές παγκοσμίως. Ωστόσο, γνωρίζουμε πραγματικά τι είναι το κατώφλι γαλακτικού οξέος; Επιπλέον, γνωρίζουμε τι είναι το γαλακτικό οξύ και ο ρόλος του στην απόδοση και τον μεταβολισμό; Το γεγονός είναι ότι εξακολουθεί να υπάρχει υπερβολική σύγχυση όσον αφορά το τι είναι το γαλακτικό οξύ, καθώς και τι αντιπροσωπεύει το κατώφλι γαλακτικού οξέος. Ποιες οι θεωρίες Το γαλακτικό είναι ένας μεγάλος άγνωστος στον μεταβολισμό του ανθρώπου παρά τον βασικό του ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού. Για πολλά χρόνια έχει θεωρηθεί ότι το γαλακτικό προϊόν ήταν απλώς ένα απόβλητο, ένα αποτέλεσμα της αναερόβιας άσκησης. Ακόμη έχει θεωρηθεί γενικότερα ως απόβλητο της άσκησης που κρυσταλλώθηκε, με αποτέλεσμα να νοιώθουμε το γνωστό «κάψιμο» των μυών. Παρ ‘όλα αυτά, το γαλακτικό έχει μελετηθεί εδώ και πολλά χρόνια και από σημαντικούς επιστήμονες. Οι μελέτες για το γαλακτικό οξύ χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα όταν ο βραβευμένος με Νόμπελ, Louis Pasteur το 1863, πρότεινε ότι το γαλακτικό παράγεται από την έλλειψη οξυγόνου κατά τη συστολή των μυών. Ένας άλλος βραβευμένος με Νόμπελ, ο Otto Meyerhof το 1920, πρότεινε ότι το γλυκογόνο ήταν πρόδρομος του γαλακτικού οξέος. Τι είναι τελικά το γαλακτικό οξύ; Ωστόσο, αργά τον 20ο αιώνα, αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε για το γαλακτικό και τον βασικό του ρόλο στην άσκηση και το μεταβολισμό. Ο Δρ George Brooks, από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, έχει μελετήσει εκτενώς το γαλακτικό για περισσότερα από 40 χρόνια. Ένα από τα πράγματα που γνωρίζουμε από τη δουλειά του είναι ότι ο σχηματισμός γαλακτικού μπορεί να συμβεί τέλεια κάτω από πολλές αερόβιες συνθήκες και ότι η παραγωγή γαλακτικού οξέος είναι αποτέλεσμα της χρήσης γλυκόζης από μυϊκά κύτταρα υπό αερόβιες συνθήκες. Από τη δουλειά του Brooks γνωρίζουμε επίσης ότι το γαλακτικό δεν είναι προϊόν αποβλήτων και στην πραγματικότητα είναι ο σημαντικότερος γλυκενογονικός πρόδρομος (που δημιουργεί νέα γλυκόζη) στο σώμα. Που μας χρησιμεύει; Το γαλακτικό οξύ έχει τελικά πολλές και διαφορετικές χρήσεις για τον οργανισμό μας: Το γαλακτικό οξύ μετατρέπεται σε γλυκόζη. Περίπου το 30% όλης της γλυκόζης που χρησιμοποιούμε κατά τη διάρκεια της προπόνησης, προέρχεται από την “ανακύκλωση” γαλακτικού οξέος Το γαλακτικό οξύ είναι επίσης βασικός ρυθμιστής του ενδιάμεσου μεταβολισμού, ρυθμίζοντας τη χρήση του ενεργειακού υποστρώματος (αν δηλαδή θα χρησιμοποιηθεί απο τον οργανισμό λίπος ή γλυκογόνο για την παραγωγή ενέργειας). Το γαλακτικό οξύ μειώνει και ακόμη αναστέλλει την κατανομή του λίπους για ενεργειακούς σκοπούς (λιπόλυση) καθώς επίσης μπορεί να παρεμβαίνει και να μειώνει τον ρυθμό χρήσης γλυκόζης από τα κύτταρα (γλυκόλυση) Το γαλακτικό οξύ είναι το κύριο καύσιμο που χρησιμοποιούν οι νευρώνες και είναι απαραίτητο για την μακροχρόνια μνήμη και μπορεί ακόμη και να εμπλέκεται στη νόσο του Αλτσχάιμερ Τέλος, το γαλακτικό οξύ θα μπορούσε επίσης να εμπλέκεται σε μερικές χρόνιες μεταβολικές ασθένειες όπως ο διαβήτης τύπου 2 Ως εκ τούτου, το γαλακτικό δεν είναι απλώς απόβλητο της αναερόβιας άσκησης, αλλά παρουσιάζεται ως ένα σημαντικό καύσιμο και ένας βασικός ρυθμιστής του μεταβολισμού μας. Γαλακτικό και «κάψιμο» Το γαλακτικό οξύ είναι το υποπροϊόν της χρήσης γλυκόζης από τα μυϊκά κύτταρα. Όσο υψηλότερη είναι η ροή γλυκόζης στο κύτταρο, τόσο μεγαλύτερη είναι η παραγωγή γαλακτικού οξέος, ανεξάρτητα από τη διαθεσιμότητα οξυγόνου. Κατά τη διάρκεια μιας άσκησης υψηλής έντασης, μυϊκές ίνες ταχείας συστολής εμπλέκονται, λόγω των υψηλών απαιτήσεων από τον σκελετικό μυ για την παραγωγή ενέργειας (ATP). Αυτές οι μυϊκές ίνες είναι εξαιρετικά γλυκολυτικές (χρησιμοποιούν πολύ γλυκόζη). Έτσι, υπό αερόβιες συνθήκες, παράγουν μεγάλη ποσότητα γαλακτικού, ως ένα φυσικό υποπροϊόν της χρησιμοποίησης γλυκόζης από τα κύτταρα σκελετικών μυών. Κατά την έντονη άσκηση, η παραγωγή γαλακτικού οξέος είναι φυσικά πολλές φορές υψηλότερη από εκείνη των επιπέδων ηρεμίας. Επίσης κατά την έντονη άσκηση, απελευθερώνονται ιόντα υδρογόνου (Η +) που μειώνουν το pΗ των μυών, προκαλώντας οξείδωση. Επίσης, αυτή η υπερβολική συσσώρευση Η +, αναστέλλει την απελευθέρωση ασβεστίου στον οργανισμό μας. Και που οδηγούν τα παραπάνω; Από ένα σημείο και μετά, μειώνουν τη συστολή των μυών και μαζί την παραγωγή μέγιστης δύναμης. Και φυσικά, σταδιακά μειώνεται η απόδοση των μυών. Είναι το γνώριμο «κάψιμο» που νοιώθουμε, ενώ πλέον δεν μπορούμε να «βγάλουμε» δύναμη στα πεντάλ. Συμπέρασμα Είδαμε ότι το γαλακτικό οξύ είναι κάτι πολύ διαφορετικό από ότι νομίζαμε και είναι ένα πολύ χρήσιμο προϊόν για το μεταβολισμό μας. Στο επόμενο άρθρο θα δούμε πώς επηρεάζει τις επιδόσεις μας.
