Share on Facebook Share on Twitter Όταν πρόκειται για την βελτίωση μας στην ποδηλασία, όλοι γνωρίζουμε τα βασικά: Περισσότερη προπόνηση, πιο σκληρή προπόνηση, σωστή διατροφή, «αγωνιστικό» βάρος. Υπάρχει πολύ μεγάλο μέρος της εστίασης μας στην σωματική ανάπτυξη. Και ενώ αυτή η πλευρά του αθλήματος είναι αναμφισβήτητα ζωτική, πολλοί αθλητές παραβλέπουν την ψυχική και ψυχολογική ανάπτυξη. Όσο βελτιωνόμαστε, τόσο το μυαλό μας θα γίνεται ισχυρότερο από το σώμα και θα μπορούμε να πιέζουμε, παραπάνω από το όριο του πόνου. Αλλά πέρα από αυτές τις βαθμιαίες προσαρμογές, υπάρχουν και ψυχολογικές στρατηγικές που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να βεβαιωθούμε ότι εκμεταλλευόμαστε το μέγιστο από τον εαυτό μας στο ποδήλατο. Μιλώντας στον εαυτό μας Η ιδέα να μιλάμε στον εαυτό μας για να βελτιωθούμε την ποδηλασία, μπορεί να ακούγεται τρελή, αλλά λειτουργεί. Στην πραγματικότητα, υπάρχει μια σειρά από έρευνες από μια σειρά αθλητικών κλάδων που δείχνουν ότι η θετική αυτό-ομιλία μπορεί να ενισχύσει τη διανοητική σκληρότητα και να επιτρέψει στους αθλητές να φτάσουν την απόδοσή τους σε άλλο επίπεδο. Ο Seth Rose είναι ερευνητής αθλητικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Fullerton και συγγραφέας της διατριβής του κυρίου σχετικά με τη χρήση αυτο-ομιλίας μεταξύ αθλητών της ποδηλασίας. «Ο τρόπος με τον οποίο μιλάς στον εαυτό σου, η θετική αυτό-ομιλία, έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο επωφελής από οποιαδήποτε άλλη ψυχολογική στρατηγική. όταν εξετάζεις την αθλητική ψυχολογία στο σύνολό της». Παραδείγματα ερευνών Μια μελέτη του 2007 από καναδούς ερευνητές που έδειξε ότι οι αθλητές που χρησιμοποίησαν «θετική αυτό-ομιλία» είχαν μέση αύξηση της απόδοσης κατά 23,4%. Μια μελέτη του 2014 από Άγγλους και Ολλανδούς ερευνητές που διαπίστωσε ότι η αυτο-ομιλία μπορεί να μειώσει σημαντικά την αίσθηση κούρασης των αθλητών και να ενισχύσει την αντοχή. Μια άλλη μελέτη από το 2014, από μια ομάδα βρετανών ερευνητών που διαπίστωσε ότι η αυτο-ομιλία μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση της δύναμης του αθλητή και βελτίωση της απόδοσης στην ατομική χρονομέτρηση. Το πείραμα Όταν ο Rose ξεκίνησε τη διατριβή του, συνειδητοποίησε ότι, ενώ υπήρχε αρκετή έρευνα για τη χρήση της αυτό-ομιλίας μεταξύ των ερασιτεχνών, υπήρξε μια πραγματική έλλειψη στους ελίτ αθλητές. Πήρε λοιπόν μερικούς ελίτ αθλητές και ξεκίνησε: Εξέτασε το VO2max του κάθε αθλητή, παρακολουθώντας τον καρδιακό ρυθμό και την ισχύ εξόδου. Οι αθλητές επέστρεψαν για μια δεύτερη περίοδο όπου ποδηλάτησαν για 45’ στο 70% του FTP τους, πριν από 15’ ατομικής χρονομέτρησης. Τέσσερις από τους οκτώ αθλητές της μελέτης αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. «Ξόδεψα περίπου 30’ με την πειραματική ομάδα και περάσαμε μαζί 15 μέρες», ανέφερε ο Rose. «Έτσι τους δίδασκα τι είναι αυτο-ομιλία, τι σημαίνει να έχουμε θετική αυτοδιάθεση, και δημιουργήσαμε τέσσερις εφαρμογές για χρήση κατά τη διάρκεια της προπόνησης και στη συνέχεια να τις χρησιμοποιήσουν στο τελικό τεστ». Μετά από δύο εβδομάδες, η πειραματική ομάδα επέστρεψε στο εργαστήριο και επαναλάμβανε την ίδια δοκιμή με ένα δεκαπενθήμερο νωρίτερα. Εκεί, τον περίμενε μια έκπληξη. «Όταν επέστρεψαν στο εργαστήριο δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές σε όλους τους τομείς – η αυτό-ομιλία τελικά δεν ήταν αποτελεσματική με αυτούς τους ποδηλάτες ελίτ επιπέδου», ανέφερε ο Rose. Αυτό μπορεί να συμβαίνει για πολλούς λόγους, αλλά ο σημαντικότερος είναι ο εξής: Το γεγονός ότι οι ελίτ αθλητές είναι απλά ικανοί να αποκομίσουν περισσότερα από τους ερασιτέχνες αναβάτες. Αυτό δεν είναι μόνο σε απόλυτες τιμές, αλλά και σε σχέση με το μέγιστο δυναμικό τους. Κάνοντας τον άλλο τρόπο: Οι ελίτ αθλητές είναι ελίτ για κάποιο λόγο. Πώς χρησιμοποιούμε την αυτό-ομιλία Έτσι, η αυτο-ομιλία μπορεί να μην λειτουργεί για τους ελίτ ποδηλάτες. Αλλά δεδομένου ότι η έρευνα δείχνει σημαντικά οφέλη για εμάς τους χομπίστες, πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αποτελεσματικά την αυτο-ομιλία; Είναι τόσο απλό όσο λέμε στον εαυτό μας «Μπορώ να το κάνω αυτό!”»; Σύμφωνα με τον Rose, υπάρχει η περίπτωση αρνητικής αυτό-ομιλίας που έχει τελικά θετικά αποτελέσματα, όπως π.χ. βρίζοντας και φωνάζοντας. Αλλά θα ασχοληθούμε περισσότερο, με τη θετική πλευρά του θέματος… Σε δεύτερο πρόσωπο Είναι ενδιαφέρον ότι η έρευνα δείχνει ότι η επιβεβαίωση στο δεύτερο πρόσωπο είναι πιο αποτελεσματική από ό,τι στο πρώτο πρόσωπο. Δηλαδή, «το έχεις αυτό!», «Μπορείς να το κάνεις!» και ούτω καθεξής. «Εάν έχετε έναν προπονητή και αυτός σας μιλάει ή σας φωνάζει, προσπαθώντας να σας ωθήσει να πάτε πιο δυνατά, θα θελήσετε να πάτε πιο δυνατά», δηλώνει ο Rose. «Υπάρχει πολλή παλιά έρευνα που δείχνει ότι αν έχετε άλλους ανθρώπους γύρω σας, πρόκειται να αποδώσετε καλύτερα». Πνευματική εκπαίδευση Επομένως, χρειάζεται να λέμε στον εαυτό μας «Το έχεις!» όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα σε μια Κυριακάτικη βόλτα; Ή υπάρχει κάποιο όφελος από τη χρήση της αυτο-ομιλίας και στην προπόνηση; «Λοιπόν, επιτρέψτε μου να σας ρωτήσω αυτό: Αν κάνατε προπόνηση για έναν αγώνα, και εμφανιζόσασταν μόνο μέχρι την ημέρα του αγώνα χωρίς προπόνηση, νομίζετε ότι θα κάνατε καλά;» ρωτάει ο Rose. «Αυτό ονομάζεται πνευματική εκπαίδευση και ψυχολογική προσαρμογή. Δεν είναι κάτι μαγικό. Με την αθλητική ψυχολογία και ειδικά με την αυτο-ομιλία, θα υπάρξει μια καμπύλη μάθησης για εκείνους που δεν το έχουν κάνει ποτέ πριν». “Αν βρίσκεστε στο προπονητήριο κάνοντας σκληρές διαλλειματικές, όταν φτάνετε στα κόκκινα, τότε είναι που μπορείτε να εφαρμόσετε τα παραπάνω». Συμπέρασμα Όπως φαινόταν να δείχνει ο Rose με τη μελέτη του, υπάρχει αρκετό περιθώριο για ανάπτυξη για τους χομπίστες στην ποδηλασία. Οπότε δοκιμάστε την αυτό-ομιλία, και ίσως απλά να εκπλαγείτε με τα αποτελέσματα. Εγώ την εφαρμόζω συνεχώς….
