Share on Facebook Share on Twitter Ένας άλλος νικητής του Γύρου Γαλλίας… Ο Chris Froome παίζει με το κινητό του, πατάει κουμπιά άσκοπα. Κοιτάει ένα πλήθος προσώπων που γυρίζει μακριά από αυτόν, κοιτάζει γύρω και ξανά κοιτάει κάτω. Παίζει με το κινητό, απλά για να σκοτώσει χρόνο. Το τηλέφωνο είναι τυλιγμένο σε ένα ασπρόμαυρο κάλυμμα Team Sky και είναι ντυμένος με ένα κανονικό ασπρόμαυρο κιτ Team Sky. Κάθεται σε μια λευκή πλαστική καρέκλα, σε μια κενή λευκή γωνία ενός μεγάλου γυμναστηρίου, που είναι ντυμένο με κίτρινο χρώμα. Ο Geraint Thomas κάθεται περιμένοντας, σε απόσταση είκοσι μέτρων μακριά. Είναι πίσω από ένα τραπέζι και μπροστά του ένα κίτρινο πανό γεμάτο με λογότυπα χορηγών. Φαίνεται ζαλισμένος. Σαν να επεξεργάζεται ό,τι έχει γίνει. Είναι η συνέντευξη Τύπου του νικητή και είναι ο νικητής. Είναι ο νικητής; Αυτός είναι. Απλά κοιτάξτε όλο αυτό το κίτρινο. Οι δημοσιογράφοι παίρνουν τις θέσεις τους σε τρεις μακριές σειρές μπροστά του και οι κάμερες περιστρέφονται στο πρόσωπό του. Παίρνει το μικρόφωνο μπροστά του και αφήνει ένα ορατό, ακουστικό αναστεναγμό. Και αρχίζει η συνέντευξη Τύπου… Εάν ρωτούσαμε έναν από αυτούς τους δημοσιογράφους, τι θα συνέβαινε αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή πριν από τρεις εβδομάδες, θα μας έλεγαν ότι ο άντρας με τα κίτρινα θα έπρεπε να κάθεται στην γωνία, και ο άντρας με το άσπρο/μαύρο θα έπρεπε να κάθεται εκεί που τώρα κάθεται αυτός με τα κίτρινα, πίσω από το τραπέζι. Όλοι φαίνονται λίγο έκπληκτοι, γιατί το παραπάνω δεν συμβαίνει. «Είναι παρανοϊκό» λέει ο Thomas. «Είναι τόσο σουρεαλιστικό». «Είναι συναισθηματικό». «Απλά θέλω μόνο να το απολαύσω». Ο Froome ακόμα κάθεται εκεί, μακριά, στο πλάι. Πόσο περίεργα πρέπει να αισθάνεται, καθισμένος στη γωνία; Ο 4πλός πρωταθλητής, απλά αμήχανος. Όλα τα πρόσωπα στράφηκαν προς τον άλλον, με τα κίτρινα. Παίζοντας με το κινητό, σερφάροντας στο Instagram ή σε κάτι άλλο, περιμένοντας τη συνέντευξη Τύπου του νικητή να τελειώσει, οπότε οι υπόλοιποι να μπορούν να πάρουν το μικρόφωνο. Και τότε, όταν είναι η ευκαιρία σου, οι μισοί δημοσιοργράφοι σηκώνονται και επιστρέφουν στα γραφεία τους, στους φορητούς υπολογιστές, για να ξεκινήσουν να δακτυλογραφούν τις αυριανές ιστορίες για κάποιον άλλο. Κοιτάζεις τις 3 σειρές από άδειες καρέκλες και η πρώτη ερώτηση που έχεις είναι: «Έχετε κάποια απογοήτευση;» «Όχι, καθόλου», εξηγεί ο Froome. «Όχι μόνο είμαι συναθλητής του Geraint τα τελευταία 10 χρόνια, είμαστε καλοί φίλοι τα τελευταία 10 χρόνια. Προπονούμαστε πολύ μαζί». Αυτός είναι ο τρόπος του, για να βεβαιωθεί ότι γνωρίζουμε ότι ο ένας συμπαθεί τον άλλον. «Το να έρθει εδώ, με τη φόρμα που βρισκόταν, ήταν ξεκάθαρο για μένα ότι αν επρόκειτο να βρεθεί στο βάθρο, θα βρισκόταν στο ψηλότερο σκαλοπάτι», δηλώνει. Αυτός είναι ο τρόπος του, ώστε να φροντίζει να γνωρίζουμε ότι ο Thomas το αξίζει. «Κατάφερε να το κάνει, και αυτό με κάνει πραγματικά περήφανο». Ορκίζομαι ότι η φωνή του σπάει λίγο. Είναι σίγουρα ανησυχητικό, τουλάχιστον, αν και είναι δύσκολο να πούμε γιατί. Το δεύτερο σημείο είναι σημαντικό. Το γεγονός ότι ο Thomas το αξίζει αυτό. Υπάρχει αυτή η περίεργη αίσθηση ότι μας εξαπάτησε [ο Thomas] όλους. Ότι συλλογικά τον υποτιμούσαμε, και ότι γι’ αυτό το λόγο νίκησε. Ότι ίσως ο Froome του έδωσε τον τίτλο ή κέρδισε επειδή ο Dumoulin ήταν κουρασμένος ή επειδή απλά δεν είχε πτώσεις. Ο Tom Dumoulin ήταν ξανά εδώ. Ήταν λαμπρός, όπως πάντα. Ταπεινός. Χαρούμενος με τη 2η θέση, και φαινόταν ειλικρινής. «Πραγματικά είμαι ευχαριστημένος με τη 2η θέση μου» δήλωσε. «Αν κάποιος μου έλεγε πριν από το Tour de France ότι μετά το Giro θα κερδίζω ένα εταπ και θα βρεθώ πάλι στο βάθρο, αμέσως θα το υπέγραφα». Ήταν χαρούμενος και για τον Thomas «Ποτέ δεν προβληματίστηκε από κανέναν, συμπεριλαμβανομένου και εμένα», δήλωσε τελικά. Επομένως, ο καλύτερος αθλητής κέρδισε. Αναρωτιέμαι αν αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο ο Froome φαινόταν τόσο αμήχανος. Υπάρχει μια ερώτηση που απευθύνθηκε στον Thomas, στα μέσα της συνέντευξης. Είναι το προφανές ερώτημα, αλλά και αυτό που δεν μπορεί να απαντηθεί: «Επομένως, ποιός θα είναι ο πραγματικός ηγέτης το 2019; Θα φύγετε από την Sky;» Ο Froome σήκωσε το κεφάλι από το κινητό του, κοίταξε τον δημοσιογράφο που ρώτησε. Χαμογέλασε. Κούνησε το κεφάλι του, λίγο. «Θέλω μόνο να απολαύσω αυτό, φίλε», απάντησε ο Thomas. Και ο Froome επέστρεψε στο κινητό του.