Share on Facebook Share on Twitter Παρόλο που το ποδήλατο είναι μια ευχάριστη δραστηριότητα, υπάρχουν αρκετά πράγματα που μας δυσαρεστούν, στην καλύτερη. Συγκεντρώσαμε λοιπόν μια σειρά από πράγματα που συνήθως απεχθανόμαστε: Να ακούμε ενοχλητικούς, άγνωστους ήχους σε κάθε πεταλιά. Γιατί στην τελική, από κάπου πρέπει να προέρχονται! Να μην μας χαιρετάνε. Όταν εμείς χαιρετάμε εγκάρδια ένα ποδηλάτη στην άλλη μεριά του δρόμου. Παγιδευμένοι σε δυνατή βροχή. Αν και νιώθουμε ότι αντέχουμε, το πρόβλημα είναι ότι ίσως θέλουμε ακόμα 1 ώρα για να φτάσουμε σπίτι! Πανηγυρίζουμε άδικα όταν ανέβουμε μια κορυφή. Γιατί ανακαλύπτουμε ότι υπάρχει μια ακόμα υψηλότερη. Έτσι, θα πρέπει να συνεχίσουμε για την επόμενη. Όταν σε μια ανάβαση, προσπαθούμε να κατεβάσουμε ταχύτητα, αλλά είμαστε στο τελευταίο γρανάζι. Οπότε σφίγγουμε τα δόντια και συνεχίζουμε. Είμαστε συνεχώς μπροστά στο γκρουπ, χωρίς αλλαγή. Καλό είναι να κόβουμε αέρα για τους άλλους αλλά υπάρχουν και όρια… Ξεμένοντας από νερό. Ίσως η προπόνηση πήγε πιο δυνατά από ό,τι περιμέναμε και δεν υπολογίσαμε σωστά… Κόντρα άνεμος! Κανείς δεν θέλει κάτι τέτοιο, αλλά πολλές φορές συμβαίνει, ιδιαίτερα αν αλλάζουμε συχνά κατεύθυνση. Μετά από αυτό, όλα τα σημεία ανανέωσης εξαφανίζονται ως δια μαγείας. Ξεχάσαμε να πάρουμε ένα τζελάκι. Και μένει εκείνη η τελευταία ανηφόρα, χωρίς να έχουμε έξτρα ενέργεια να την ανέβουμε δυνατά… Κάνοντας μια στάση για καφέ, φεύγουμε έχοντας ξεχάσει το παγούρι μας. Δυστυχώς θα πρέπει να επιστρέψουμε… Σκασμένο ελαστικό χωρίς σαμπρέλα. Επειδή ξεχάσαμε να βάλουμε μια στο τσαντάκι μας. Αναγκαστικά τηλέφωνο για να μας παραλάβουν. Κατεβαίνοντας γρήγορα από το βουνό, βρίσκουμε αυτοκίνητο μπροστά μας. Τι άλλο να κάνουμε, φρένα και πάλι φρένα! Χάνοντας τελικά το γκρουπ. Ίσως μείναμε χωρίς αλλαγή περισσότερο (βλέπε παραπάνω), ίσως βρεθήκαμε σε ένα πιο δυνατό γκρουπ από όσο νομίζαμε. Να μας προσπερνούν τα αυτοκίνητα επίτηδες πολύ κοντά! Γιατί πάντα υπάρχουν αυτοί που νομίζουν ότι τους ανήκει ο δρόμος. Μας κορνάρουν όταν κινούμαστε μέσα στην πόλη. Ενώ είμαστε στην δεξιά μεριά του δρόμου! Να μένουμε από δυνάμεις στη μέση του πουθενά. Κακή φόρμα, αυξημένη κούραση, λάθος τροφοδοσία ή όλα τα παραπάνω; Ξεκούραση, φαγητό και σιγά σιγά επιστροφή στο σπίτι. Παραπάνω ρούχα από ό,τι πρέπει. Δεν υπολογίσαμε σωστά και τελικά αποδεικνύεται μια ζεστή μέρα. Ξεχάσαμε πάλι το αντιανεμικό μας! Και θα κάνουμε εκείνη την κατάβαση με σφιγμένα από το κρύο δόντια!
