Share on Facebook Share on Twitter Στις 16 Ιανουαρίου του 2022 ξεκίνησα από το Λουτράκι για την εκτέλεση της SuperRandonnéeGreekRandonneurs 01. Σκοπός μου ήταν να διανύσω την απόσταση των 610 χιλιομέτρων και 10.000 θετικών υψομετρικών υπό χειμερινές συνθήκες, solo και με 100% αυτονομία. Αυτό σήμαινε φόρτωμα όλων των προμηθειών που θα χρειαζόμουν μέχρι τον τερματισμό, καμία αγορά κατά τη διάρκεια της διαδρομής, καμία αποδοχή εξωτερικής βοήθειας, ύπνο και φαγητό έξω στο ύπαιθρο. Αυτή είναι η ιστορία της. Η ιδέα Θυμάμαι την πρώτη φορά που μια φευγαλέα σκέψη πέρασε από το μυαλό μου, η οποία θα έσπερνε την ιδέα το χειμερινό SuperRandonnée. Ήταν προς το τέλος φθινοπώρου του 2019, και ήρθε ταυτόχρονα με την ιδέα που είχα τότε να κατέβω στην Αθήνα με τρένο για την παρουσίαση των ΜΠΛΕ μπρεβέ του 20, παίρνοντας μαζί και το ποδήλατο για να επιστρέψω στη συνέχεια εντός των επόμενων τριών ημερών στη Θεσσαλονίκη. Η διαδρομή εκείνη πραγματοποιήθηκε προ-covid τον Δεκέμβριο του 2019, και συμπτωματικά μοιράστηκε το κομμάτι εκείνο της SRGreekRandonneurs 01 για την οποία μιλάμε τώρα, από Ερυθρές μέχρι το Δίστομο στην αντίθετη κατεύθυνση. Αν και δεν έγινε με αυτόν τον σκοπό, εκείνο το ταξίδι μοιράστηκε πολλά παρόμοια χαρακτηριστικά με την SR, και επί της ουσίας αποδείχθηκε μετέπειτα ότι αποτέλεσε την πρώτη διερεύνηση όσον αφορά την εφικτότητα ενός τέτοιου εγχειρήματος. Από τότε λοιπόν άρχισε να τριγυρνάει η ιδέα στο μυαλό μου, και σε διάφορες περιστάσεις την ανέφερα απέξω-απέξω σε συζητήσεις με φίλους, χωρίς βέβαια να ετίθετο κανένα θέμα ακόμα για εκτέλεση σόλο και με πλήρη αυτονομία. Και μετά, έσκασε ο κορωνοιός! Μέσα λοιπόν στην κοβιντοκατάσταση της άνοιξης του 2020 και την εγκαθίδρυση της έννοιας της κοινωνικής αποστασιοποίησης (τουτέστιν social distancing), ζυμώθηκε η ιδέα και η νέα παράμετρος της εκτέλεσης σόλο καθώς και αυτή της πλήρους αυτονομίας, με σκοπό τον εκμηδενισμό της επαφής με άλλα άτομα. Σίγουρα στην Ελλάδα δεν είχε ξαναγίνει κάτι τέτοιο. Ξαφνικά ο πήχης έκανε ένα μεγάλο άλμα προς τα πάνω… Χρειάστηκε να γίνει ένας πολύπλοκος σχεδιασμός της εκτέλεσης για την ανάπτυξη του οποίου θα πούμε περισσότερα παρακάτω. Οι παράμετροι του σχεδιασμού, που έπρεπε να τακτοποιηθούν πριν την εκκίνηση ήταν οι παρακάτω: Τροφοδοσία Κουζίνα Ρουχισμός κατασκήνωσης και ύπνος Ρουχισμός ποδηλασίας Φόρτωμα ποδηλάτου Σχεδιασμός και τελικό πλάνο Ψυχολογία Εκτέλεση Τροφοδοσία Ένας λογικώς αποδεκτά υγιής αθλούμενος άνθρωπος μέσου ύψους, βάρους και ηλικίας ας πούμε (κατηγορία στην οποία θέλω να πιστεύω ότι εμπίπτω), μπορεί χονδρικά να μεταβολίσει 4500 με 5000 θερμίδες κατά τη διάρκεια μιας ημέρας άσκησης. Ο αριθμός αυτός εκτιμάται, χονδρικά πάλι, λαμβάνοντας υπόψη κατ’ αρχήν τον βασικό μεταβολισμό, που καίει θερμίδες για την εξασφάλιση των ζωτικών λειτουργιών (το απολύτως ελάχιστο απλά και μόνο για να παραμένεις ζωντανός δηλαδή, κάπου 1700 για τον ως άνω μέσο αρσενικό άνθρωπο), συν μια μέση κατανάλωση από μέτριας έντασης άσκηση της τάξεως των 200 περίπου θερμίδων ανά ώρα για 15 ώρες, δηλαδή 3000 θερμίδες. Η βιολογία είναι φυσικά πολύ πιο περίπλοκη και ο ακριβής υπολογισμός απείρως πιο σύνθετος, εξαρτώμενος από παράγοντες όπως η φύση και η στιγμιαία ένταση της άσκησης, η φυσική κατάσταση του υποκείμενου, η θερμοκρασία, το υψόμετρο και άλλες περιβαλλοντικές και μη συνθήκες, όμως τέλος πάντων, για να γίνει κάπου η αρχή, χονδρικά στο σύνολο εκτιμούμε 1700 + 3000 = 4700 θερμίδες περίπου. Ξεκινώντας λοιπόν με αυτήν την παραδοχή ημερήσιας κατανάλωσης, βρέθηκα αντιμέτωπος με το πρόβλημα να υπολογίσω τι και πόσο φαγητό θα έπρεπε να πάρω μαζί μου για να πετύχω τον στόχο της απόλυτης αυτονομίας από την αρχή ως το τέλος. Οι φάσεις τροφοδοσίας είναι: Τροφοδοσία κατά την διάρκεια της άσκησης και τροφοδοσία μετά την άσκηση. Τροφοδοσία κατά τη διάρκεια Για να καταστεί βιώσιμη η συνεχή παραγωγή έργου κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας, τουτέστιν για να μπορώ να κάνω ποδήλατο από το πρωί ως το βράδυ, έτσι φορτωμένος όπως θα ήμουν, ήξερα ότι έπρεπε να πεταλάρω κατά κύριο λόγο με χαμηλή έως μέτρια ένταση. Σε κάποιο απότομο ανηφοράκι πιθανόν να χρειαζόταν να αυξηθεί η ένταση, αλλά αυτό θα ήταν κάτι στιγμιαίο και σε καμιά περίπτωση δεν θα ήταν ο κανόνας (περισσότερο γι’ αυτά στο κεφάλαιο «εκτέλεση»). Με τον μέτριο λοιπόν αυτό ρυθμό, μέρος της ημερήσιας θερμιδικής κατανάλωσης θα είχε προέλευση από τις υφιστάμενες αποθήκες σωματικού λίπους… Δόξα τω θεώ, έχω μπόλικες από τούτες! Το υπόλοιπο θα έπρεπε να προέλθει από το φαγητό που θα κουβαλούσα μαζί μου και θα έτρωγα κατά τη διάρκεια των ολιγόλεπτων διαλειμμάτων. Η λέξη κλειδί είναι «υδατάνθρακες». Σε τι μορφή; Να περιέχει τα στοιχεία που χρειάζεται το σώμα, να την δέχεται το στομάχι ακόμα και όταν είναι κορεσμένο από την άσκηση, και να είναι αρκετά συμπυκνωμένη ώστε να μεγιστοποιεί τις θερμίδες ανά βάρος και όγκο. Επίσης, πολύ σημαντικό, δεν ήθελα σε καμιά περίπτωση να πάω σε εξειδικευμένα, διατροφικά ενισχυμένα προϊόντα και σκευάσματα, έστω και υγιούς χημικής επεξεργασία. Θερμίδες από γλυκά Για να μην τα πολυλογούμε, ύστερα από έρευνα και προσεκτική ανάγνωση της ετικέτας σε διάφορα προϊόντα του ευρύτερου εμπορίου, διαπίστωσα ότι γεμιστά μπισκότα του lidl, περιείχαν 125 θερμίδες ανά τεμάχιο, ενώ ολόκληρο το πακέτο περιείχε περίπου 2350 θερμίδες. Επιπλέον, ήταν και σοκολάτα, μια γεύση που το σώμα μου δέχεται αβίαστα, ακόμα και μετά από έντονη προσπάθεια και το «σφίξιμο» εκείνο του στομαχιού που χαρακτηρίζει τους ποδηλάτες αντοχής. Ωραία, καλύψαμε το γλυκό. Αλμυρό τώρα… Θερμίδες από αλμυρά Τόσο χάριν γευστικής ποικιλίας (γιατί όσο νόστιμο κι αν είναι, δεν μπορείς να τρως σοκολάτα και γλυκά όλη μέρα), όσο και γιατί χρειάζεται το αλάτι για την αναπλήρωση ηλεκτρολυτών που χάνονται από την εφίδρωση, χρειάζονται και αλμυρά! Στα μπρεβέ η ιδανική λύση είναι να σταματάμε στα περίπτερα και ν’ αγοράζουμε πατατάκια. Πώς όμως εδώ να κουβαλάς σακούλες πατατάκια στο ποδήλατο; Η λύση εδώ λοιπόν βρέθηκε στα παξιμάδια τύπου bakerolls. Και αυτά θρυμματίζονται, αλλά όχι τόσο, και ακόμα και θρυμματισμένα τρώγονται πιο εύκολα. Επίσης, είναι νόστιμα, με γεύσεις ντομάτα/ελιά/ρίγανη, πίτσα και τέτοια. Και τέλος, ένα πακέτο 250 γραμμαρίων περιέχει περίπου 1100 θερμίδες. Επομένως, με 2 πακέτα γεμιστά μπισκότα και 2 πακέτα bakerolls καταλήγουμε με ένα σύνολο περίπου 6900 θερμίδες τροφοδοσία για 3 μέρες, τουτέστιν 2300 θερμίδες /ημέρα. Μαζί με τη μετατροπή σωματικού λίπους σε ενέργεια, θεώρησα ότι ήμουν εν πολλοίς καλυμμένος για την τροφοδοσία στο ποδήλατο. Συμπληρωματικά πρόσθεσα κλασικές μπάρες δημητριακών καθώς και σοκολατάκια, έτσι για να υπάρχουν. Τέλος, δεδομένου ότι ήταν χειμώνας και για να καλύψω την πιθανότητα να έχω φάει πολύ κρύο, έβαλα στις τσάντες μου και 3 πακέτα noodles, τα οποία διατροφικά δεν είναι σπουδαία (ούτε καν 300 θερμίδες), αλλά είναι εντελώς αβαρή και σε 5 λεπτά γίνονται μια ζεστή σούπα που σε θερμαίνει από μέσα προς τα έξω. Τελικά δεν τα χρειάστηκα, και έτσι όπως τα πήρα έτσι και τα έφερα πίσω. Τροφοδοσία μετά την άσκηση Πάμε τώρα στη δεύτερη κατηγορία, αυτή του φαγητού κατασκήνωσης, που περιλαμβάνει 2 υποκατηγορίες, το βράδυ πριν τον ύπνο και το πρωί πριν το ξεκίνημα. Βραδινό Ο ρόλος του βραδινού είναι πολλαπλός: κατ’ αρχήν, την αναπλήρωση του εξαντλημένου γλυκογόνου σε μύες και συκώτι από την κατανάλωση της ημέρας, επομένως υδατάνθρακες. Καλώς ή κακώς, μακράν η πρώτη επιλογή του ραντονέρ για μαγειρεμένα γεύματα υδατανθράκων είναι τα ζυμαρικά! Απ’ όλους τους ευρέως διαδεδομένους τύπους ζυμαρικών, το μακαρονάκι κοφτό έχει την πιο εύκολα διαχειρίσιμη μορφή (βλέπε ανακάτωμα στο βράσιμο και πακετάρισμα με τον μικρότερο όγκο στο πιο εύπλαστο σχήμα πακέτου) και αυτή που μαγειρεύεται στον μικρότερο χρόνο (βλέπε ελαχιστοποίηση κατανάλωσης καυσίμου). Στον κύκλο μου των καμένων ορειβατών ή/και ποδηλατοτουριστών, μια μερίδα νερόβραστο κοφτό μακαρονάκι με αλάτι ονοματίζεται χαϊδευτικά «ορειβατικά μακαρόνια». Μια (μεγάλη) μερίδα 200 γραμμαρίων (άβραστων) ζυμαρικών αποδίδει 720 θερμίδες, σχεδόν αποκλειστικά από υδατάνθρακες. Ωραία, 2 διανυκτερεύσεις, 2 μερίδες, καλύψαμε τους υδατάνθρακες του βραδινού. Αν ήταν καλοκαίρι με ζεστές νύχτες, τα παραπάνω θα αρκούσαν για 2 βραδιές. Όμως όσοι έχουν κοιμηθεί έξω χειμώνα γνωρίζουν ότι μόνο ένα πράμα σε κρατάει ζεστό τη νύχτα, και αυτό είναι το λίπος. Το λίπος απελευθερώνει τις θερμίδες του αργά-αργά μέσα στη νύχτα, «σιγοκαίει» μέσα σου και σε κρατάει ζεστό την ώρα που κοιμάσαι. Χρειαζόμουνα και λίπος. Πώς όμως θα το συμπεριλάμβανα στο γεύμα; Η κλασική λύση είναι να προσθέτεις στα μακαρόνια λίγο ελαιόλαδο. Όμως στην προκειμένη περίπτωση, δεν μου καθόταν καλά αυτή η ιδέα, ήθελα κάτι άλλο, πιο πλούσιο, και πιο «ζωικό» ως λίπος. Μετά σκέφτηκα το τυρί σε φέτες, π.χ. ένταμ ή γκούντα. Είναι μια δοκιμασμένη λύση, που οι χειμερινές θερμοκρασίες θα το διατηρούσαν φρέσκο. Πέρα λοιπόν από το θέμα του πακεταρίσματος, το τυρί ήταν μία επιλογή… Ωστόσο, μετά από πολλή σκέψη στο τέλος στράφηκα σε μια καθαρότερη λύση, στην οποία μαζί με το λίπος θα συμπεριλάμβανε και την τρίτη διατροφική ομάδα, τις πρωτεΐνες, που είναι απαραίτητες για αποκατάσταση των κατεστραμμένων μυϊκών ινών της ημέρας. Για την ικανοποίηση όλων των παραπάνω ζητούμενων λοιπόν επέλεξα ως μέσο την κονσέρβα κεφτεδάκια με σάλτσα ντομάτα. Ομολογουμένως μιας κακής ποιότητας πηγή λίπους και προπάντων πρωτεΐνης, και μαζί με το μέταλλο της κάθε κονσέρβας είναι και βαριά ως λύση. Όμως είναι ένα έτοιμο μαγειρεμένο φαγητό και θα χρησιμοποιούσα τη σάλτσα για τα μακαρόνια. Έτσι λοιπόν, 2 κονσέρβες κεφτεδάκια με σάλτσα βρήκαν το δρόμο τους στα τσαντάκια. Συμπληρωματικά σε όλα αυτά, αλάτι, πιπέρι, 4 φέτες ψωμί (για βούτα στη σάλτσα) και 3 φακελάκια τσάι μπας και θελήσω ζεστό ρόφημα μετά το βραδινό. Για επιδόρπιο γλυκάκι μετά το γεύμα, έριξα μέσα και μια λευκή σοκολάτα, έτσι για επιβράβευση για την αντοχή στις κακουχίες της ημέρας… Πρωινό Ερχόμαστε τώρα στην 2η υποκατηγορία της δεύτερης κατηγορίας, το πρωινό. Εδώ, τουλάχιστον για μένα, δεν υπάρχει κανένα δίλημμα καθώς η λύση είναι μόνο μία, δοκιμασμένη επί δεκαετίες τόσο στην ορειβασία, όσο και σε παρελθόντα ποδηλατικά ταξίδια: γλυκός χυλός βρώμης (oatmeal στα αγγλικά). Για οικονομία χρόνου και επιτόπου ευκολία, προπαρασκεύασα το μείγμα για το πρωινό από βρώμη, αμύγδαλα, καρυδόψιχα, φουντούκια, σταφίδα και κανέλα. Για το βράσιμο, γάλα εβαπορέ, από μία μικρή κονσέρβα για κάθε πρωινό. Κι επειδή αν τα βράσεις αυτά όλα μαζί, παρά τη γλύκα της σταφίδας η βρασμένη βρώμη είναι βασικά σαν να τρως πουρέ από πριονίδι, για γλύκα πήρα για κάθε πρωινό και από 4 μικρές συσκευασίες των 20 γραμμαρίων μέλι, σαν εκείνα που έχει στα πρωινά των ξενοδοχείων, το οποίο σημειωτέον μπαίνει τη νύχτα μαζί σου μέσα στον υπνόσακο για να κρατηθεί ρευστό, αλλιώς το πρωί έχει την σκληρότητα της καραμέλας! Τέλος, άκρως σημαντικό τόσο διατροφικά όσο και για την ψυχολογία, το πρώτο πράμα που χρειάζεται μετά την πρωινή εκκόλαψη από τον υπνόσακο(καμιά φορά, όταν κάνει πολύ κρύο, και ενώ είσαι ακόμα μέσα) είναι μία κούπα ζεστού καφέ. Νεσκαφέ λοιπόν, ζάχαρη, και για γάλα λίγο από την ως άνω κονσέρβα (το υπόλοιπο για τη βρώμη). Σε ξυπνάει, σε ηρεμεί, σου ζεσταίνει το σώμα από μέσα και τα τυλιγμένα στην κούπα δάχτυλα απέξω, και αν είσαι τυχερός σε συνοδεύει κατά την στιγμή εκείνη της υπέρτατης γαλήνης και ευφορίας καθώς ο ήλιος ανατέλλει μπροστά στα μάτια σου… Τελική πινελιά, για την περίπτωση ανάγκης διαχείρισης τυχόν νύστας, δύο όπλα, για να χρησιμοποιηθούν κατ’ αύξουσα ένταση: μερικές τσίχλες με γεύση μέντα και ένα τζελάκι καφεΐνης, αχρείαστο να’ ναι… Συνολική τροφοδοσία 2 μερίδες ζυμαρικά (2 x 200g) 2 κονσέρβες κεφτεδάκια με σάλτσα 2 μικρές κονσέρβες γάλα εβαπορέ 2 μερίδες προπαρασκευασμένου πρωινού με βρώμη Κάθε μερίδα πρωινού: 4 συσκευασίες μέλι 20 γρ. 60 γρ. βρώμη 15 g φουντούκια 15 γρ. καρύδια 20 γρ. σταφίδες 10 γρ. αμύγδαλα 1 κουταλάκι του γλυκού κανέλα Nescafe Ζάχαρη Αλάτι & πιπέρι 2 συσκευασίες γεμιστά μπισκότα με σοκολάτα 2 συσκευασίες bake rolls 3 συσκευασίες noodles 3 σακουλάκια τσάϊ Διάφορα σοκολατάκια και μπάρες 1 λευκή σοκολάτα 1 τζελάκι καφεϊνης Τσίχλες με μέντα