Share on Facebook Share on Twitter Στο 2ο άρθρο μας, θα προτείνουμε αξεσουάρ που χρησιμοποιούμε για την παρασκευή γευμάτων, το ρουχισμό όταν δεν είμαστε πάνω στη σέλα και φυσικά τον ύπνο. Χειμερινή κουζίνα Κανονικά, για ένα ταξίδι τριών ημερών δεν θα ετίθετο κανένα θέμα επιλογής εστίας μαγειρέματος καθώς το ορειβατικό καμινέτο, αν και μια γενιά πίσω όσον αφορά την τεχνολογία, καλύπτει όλες τις παραμέτρους για τη χειμερινή κουζίνα. Ορειβατικό καμινέτο Χρησιμοποιεί ως καύσιμο καθαρή βενζίνη κατά προτίμηση, το λεγόμενο whitegas, αν και όντας σχεδιασμένο για ταξίδια στα πιο απόμερα μέρη του πλανήτη μας όπου η ποικιλία διαθέσιμων καυσίμων μπορεί να είναι πολύ περιορισμένη, μπορεί να κάψει και πετρέλαιο ντίζελ, βενζίνη αμόλυβδη ή όχι,παραφίνη, νέφτι, κηροζίνη, jetfuel (λέμε τώρα…), βασικά ότι υγρό καύσιμο βρεις διαθέσιμο να του πετάξεις, απλά δεν καίει τόσο καθαρά τότε. Όποιο και να είναι το καύσιμο, το καμινέτο το εξαερώνει πριν την καύση, και επιτυγχάνει το δύσκολο έργο να καίει πολύ ζεστά σε περιβάλλοντα με χαμηλή θερμοκρασία ή/και μεγάλο υψόμετρο (τουτέστιν χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση ίσων λιγότερο οξυγόνο). Αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένα κανονικό γκαζάκι του εμπορίου, με φιαλίδιο βουτανίου. Ψηλά στο βουνό και με μηδενικές θερμοκρασίες, θα είσαι πολύ τυχερός αν καταφέρεις να βράσεις (σημείωση: σε θερμοκρασία χαμηλότερη των 100°C ανάλογα με το υψόμετρο) μετά από ατελείωτη αναμονή έστω και μια κούπα νερό (βέβαια τα σύγχρονα ορειβατικά γκαζάκια με επιστημονικά μελετημένο χαρμάνι καυσίμου στο δοχείο κλπ έχουν κατά πολύ εξαλείψει αυτό το πρόβλημα, αλλά ακόμα δεν έχω πάρει τέτοιο…). Τα προβλήματα με το ορειβατικό καμινέτο όμως είναι τα εξής: 1) Εστία και δοχείο υγρού καυσίμου στο σύνολο ανέρχονται σε διπλάσιο βάρος από το γκαζάκι της κουζίνας. 2) Για την αποφυγή τυχόν καταστροφής φαγητού ή/και εξοπλισμού λόγω διαρροής, αν και κλείνει ερμητικά,το δοχείο βενζίνης θα έπρεπε να βρει μια θέση ανεξάρτητη στο ποδήλατο και μακριά από οτιδήποτε άλλο, τουτέστιν να μπει σε μια παγουροθήκη, θυσιάζοντας έτσι ένα παγούρι. 3) Θέλει (λίγο) χρόνο να το στήσεις το βράδυ και να το λύσεις το πρωί (αφού το καθαρίσεις κάπως), και τέλος 4) Κάθε φορά που το ανάβεις κρύο πρέπει να ακολουθείς τη διαδικασία προθέρμανσης του καύσιμου, που, οκέυ, δεν είναι και τίποτα τραγικό, αλλά θέλει κι αυτή μερικά λεπτά. Γκαζάκι κουζίνας Σε αντιπαραβολή, το κλασσικό γκαζάκι της κουζίνας δεν έχει κανένα από αυτά τα προβλήματα. Ανάβει άμεσα, καίει πολύ καθαρά, είναι ελαφρύτερο κατά το ήμισυ, έχει εύκολη ρύθμιση έντασης φλόγας, δεν θέλει κανένα στήσιμο ή ξεστήσιμο και πακετάρεται, ογκώδες μεν, αλλά ενιαίο ως έχει. Όσο για διαρροή, ακόμη και να συμβεί, το βουτάνιο είναι τόσο πτητικό που σε ατμοσφαιρική πίεση εξαερώνεται άμεσα και δεν τίθεται κανένα θέμα να λερώσει ή να μολύνει οτιδήποτε. Μ’ άλλα λόγια, σου γλυτώνει χρόνο και δουλειά στην κατασκήνωση, πράμα που το καθιστά πολύ πρακτικό για το εγχείρημα του χειμερινού superandonnée. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι… δεν λειτουργεί στο κρύο! Η λύση Άρα τι κάνουμε; Όσον αφορά το υψόμετρο, με δεδομένο ότι τόσο το plan A όσο και το plan B (περισσότερα γι αυτά αργότερα) προέβλεπαν ύπνους σε χαμηλά υψόμετρα και άρα μαγείρεμα σε πίεση περιβάλλοντος μιας ατμόσφαιρας ή έστω πολύ κοντά σ’ αυτή, το θέμα της ατμοσφαιρικής πίεσης λυνόταν από μόνο του. Τώρα για το κρύο, το μόνο πράμα που μπορούσα να κάνω ήταν να επινοήσω κάποιον τρόπο διαχείρισης της θερμοκρασίας του άκαυτου βουτανίου, φροντίζοντας να μην είναι πολύ κρύο το φιαλίδιο. Έφτιαξα λοιπόν μία «κουρτίνα» από χαρτόνι που έντυσα με αλουμινοταινία, που σκοπό είχε να τυλίγεται γύρω από το γκαζάκι και να αντανακλά μέρος της θερμικής ακτινοβολίας προς το σώμα του, κατά κάποιο τρόπο προθερμαίνοντας έτσι το φιαλίδιο και επιτυγχάνοντας ζεστή φλόγα στο καμινέτο. Αυτό ήταν. Τις κρύες μέρες του προηγούμενου και του τωρινού χειμώνα, όπως και κατά τη διάρκεια του Γύρου Νομού Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο του 21, το σύστημα δοκιμάστηκε και επαληθεύτηκε φτιάχνοντας μακαρόνια, σούπες, τσάι κλπ. Για το άναμμα πήρα μαζί έναν ηλεκτρονικό αναπτήρα, έναν κλασσικό με πέτρα, και σπίρτα: βάρος μηδέν και καλύπτουμε έτσι κάθε ενδεχόμενο δυσλειτουργίας του ενός ή του άλλου συστήματος ανάφλεξης. Σκεύη κουζίνας Για τα σκεύη τώρα, συνήθως στην ορειβασία παίρνω 2 κατσαρολάκια, ένα κανονικό ορειβατικό για το βραδινό και ένα δεύτερο σκεύος, στην ουσία κι αυτό κατσαρολάκι, που μοιάζει με πολύ μεγάλο κυλινδρικό μπρίκι, για βράσιμο νερού και για το πρωινό. Στην προκειμένη περίπτωση, με όλες τις προμήθειες, τα ρούχα και τον εξοπλισμό, απλά δεν είχα χώρο και για τα δύο. Διάλεξα να πάρω το μεγάλο μπρίκι, αφού βεβαιώθηκα ότι ο περιορισμένος του όγκος μπορούσε να χωρέσει τα 200 γραμμάρια βρασμένο μακαρονάκι χωρίς να ξεχειλίσει. Θα χρησιμοποιούσα αυτό για όλα τα μαγειρέματα, δηλαδή βράσιμο νερού για καφέ ή τσάι, παρασκευή του πρωινού με βρώμη και γάλα, και βράσιμο το μακαρονάκι για το βραδινό. Απλά θα έπρεπε να το πλένω αν είχα αρκετό νερό (την σαπουνάδα θα την ζέσταινα απευθείας μέσα σ’ αυτό), ή αν δεν περίσσευε νερό θα έπρεπε να αναγκαστώ να τρώω πρωινό με γεύση βραδινού και αντιστρόφως. Την κονσέρβα κεφτεδάκια, ανοιχτή για να μην εκραγεί, θα την ζέσταινα απευθείας στο γκαζάκι, μεταλλική είναι άλλωστε. Για τον καφέ (ή το τσάι), μια μεγάλη ανοξείδωτη κούπα, στην οποία μάλιστα προγραμμάτιζα να έχω εύκολη πρόσβαση για να μπορώ να βράζω νερό και να φτιάχνω την μεσημεριανή σούπα χωρίς να χρειαστεί ν’ ανοίγω την απιντούρα (το μεγάλο τσαντάκι της σέλας δηλαδή) στην οποία ήταν θαμμένο βαθιά μέσα το σκεύος κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τέλος, την κουζίνα συμπλήρωναν η κουτάλα για το μαγείρεμα (ξύλινη για να μην χαλάει την αντικολλητική επένδυση του σκεύους), από ένα πλαστικό ορειβατικό πιρούνι και κουτάλι (μαχαίρι υπολόγισα ότι δεν θα χρειαζόμουν), λίγο υγρό πιάτων σε μικρό πλαστικό μπουκαλάκι από σαμπουάν ξενοδοχείου και ένα σφουγγαράκι. Αξεσουάρ Κουζίνας Γκαζάκι CAMPING GAZ με αλουμινοκουρτίνα 2 αναπτήρες και σπίρτα PRIMUS Litech μικρή κατσαρόλα και καπάκι Ξύλινη κουτάλα Πλαστικό πιρούνι και κουτάλι Ανοξείδωτη κούπα Μικρό σφουγγάρι και υγρό πιάτων Χαρτοπετσέτες Ρουχισμός κατασκήνωσης και ύπνος Μόλις κατεβαίνεις από τη σέλα το βράδυ, το πρώτο πράμα που πρέπει να κάνεις άμεσα είναι να βγεις από τα ιδρωμένα ή/και λερωμένα ρούχα ποδηλασίας και να φορέσεις φρέσκα και στεγνά ρούχα κατασκήνωσης. Αυτή η πράξη είναι τόσο απλή, όμως κάνει θαύματα για την ψυχολογία και την ευεξία της βραδιάς. Ρουχισμός Για το σκοπό αυτό, είχα προβλέψει μία ισοθερμική στρώση, μπλούζα και κολάν, ένα ελαφρύ fleece ως δεύτερη στρώση για τον κορμό, και ένα ελαφρύ χειμερινό μπουφάν με συνθετική επένδυση, για μόνωση από το κρύο (το καλύτερο βέβαια είναι τζάκετ καπιτονέ με πούπουλα… είναι στη λίστα των προσεχών αγορών). Για τα πόδια, παρέμεινα με το κολλάν, δεν χρειαζόταν τίποτα παραπάνω γιατί γενικά δεν κρυώνω και πολύ. Για τα άκρα όμως, είχα πάρει ως συνήθως και ένα ζευγάρι χοντρές, ζεστές κάλτσες. Το σύνολο συμπλήρωνε ένας ελαφρύ φλισένιος σκούφος και γάντια πλεκτά. Για την περίπτωση βαθύ ψύχους τη νύχτα είχα βάλει μέσα στα πράματα και ένα φλισένιο full-face, το οποίο όμως τελικά δεν χρησιμοποίησα καθόλου… Α, ναι, και για να περιφέρεσαι στην κατασκήνωση σαν άνθρωπος αντί να παριστάνεις την κατσίκα που φοράει γόβες, απαραίτητο και βασικό αξεσουάρ ήταν οι παντόφλες… Ύπνος Για τον ύπνο, τα πράματα ήταν απλά. Κρύες χειμερινές νύχτες, άρα τον βαρβάτο χειμερινό υπνόσακο, αυτόν με τη γέμιση από πούπουλα χήνας. Μπαίνεις μέσα παγωμένος και είναι σαν ν’ ανάβεις το καλοριφέρ. Και αν τύχει η θερμοκρασία να είναι πάνω από το μηδέν, στο δίλεπτο ιδρώνεις κιόλας! (Αν είναι πάνω από το +7 με 8°C, δεν κάνει, είναι υπερβολικά ζεστό). Τώρα, κανονικά για την άνεση του ύπνου αλλά κυρίως για την θερμική μόνωση από το παγωμένο έδαφος, χρειάζεται και υπόστρωμα. Αρχικά είχα την πρόθεση να συμπεριλάβω και το παλαίμαχο φουσκωτό Thermarest το οποίο ικανοποιεί άριστα και τα δύο παραπάνω επιθυμητά αποτελέσματα σε όλες τις συνθήκες του δικού μας γεωγραφικού πλάτους, ακόμα και τις χειμερινές (για αποστολές στην Αρκτική ή ψηλά στα Ιμαλάια, θα συνιστούσα κάτι πιο βαρβάτο…). Όμως πακεταρισμένο σχηματίζει έναν κύλινδρο περίπου 15 cm διάμετρο και 25 cm ύψος. Όταν ήρθε η στιγμή του φορτώματος του ποδηλάτου, επιβεβαιώθηκε αυτό που φοβόμουν εξ’ αρχής, ότι απλά δεν υπήρχε χώρος πουθενά όπου θα μπορούσε να βολευτεί. Δεν είχα άλλη επιλογή, το Thermarest θα έμενε πίσω, και εγώ θα έπρεπε να βεβαιωθώ στο πεδίο ότι επιλέγω για τον ύπνο επιφάνειες που παρουσιάζουν μικρές θερμικές απώλειες και είναι σχετικά άνετες για το απλωμένο, νυσταγμένο σώμα. Περισσότερα γι αυτό όμως παρακάτω. Τέλος, για την υγρασία ή τυχόν βροχή είχα πάρει ένα bivybag, στο οποίο μπαίνει μέσα ο υπνόσακος. Κατά τη διάρκεια του ύπνου, το ποδηλατικό τζάκετ χρησιμοποιείται ως μαξιλάρι, ενώ το μπουφάν κατασκήνωσης δεν φοριέται αλλά οπωσδήποτε μπαίνει μέσα στον υπνόσακο, αλλιώς το πρωί το βρίσκεις παγωμένο ή/και βρεγμένο από την υγρασία, και άντε να το φορέσεις μόλις βγεις στον κρύο πρωινό αέρα… Κατασκήνωση και ύπνος INFERNO χειμερινός υπνόσακος BLACK DIAMOND bivy bag Ισοθερμικό μπλουζάκι Ισοθερμικό κολάν Ελαφρύ fleece Χειμερινό jacket Χειμερινές κάλτσες Σκουφάκι fleece Παντόφλες Χειμερινά γάντια Full-face fleece
