Ποια είναι η φύση ενός σπουδαίου ανηφορίστα;

Υπάρχουν πολλοί καλοί ανηφορίστες σε ένα πελοτόν, ικανοί να κερδίσουν ένα εταπ σε οποιοδήποτε από τα Grand Tour. Μια και τα Grand Tours δίνουν σήμερα μεγαλύτερη έμφαση στα ορεινά εταπ, επειδή είναι οι πιο δραματικά και ως εκ τούτου προσελκύουν περισσότερους ανθρώπους στο άθλημα, οι νέοι ανηφορίστες γίνονται πιο επιδέξιοι.

Αλλά ανάμεσα στους καλούς, υπάρχουν μόνο λίγοι σπουδαίοι ανηφορίστες, αυτοί που μπορούν να σκαρφαλώσουν όλα τα βουνά σε ένα Grand Tour 3 εβδομάδων χωρίς να χάσουν χρόνο από τους αντιπάλους τους. Είναι αυτοί που μπορούν να κάνουν μια μεγάλη, δυνατή ανάβαση στην πιο σκληρή κλίση, βαθιάμέσα στον αγώνα.

Πιθανώς ο καλύτερος ανηφορίστας στον κόσμο σήμερα, είναι ο 2 φορές νικητής του Tour de France της Jumbo-Visma, Jonas Vingegaard. Σύμφωνα με τον προπονητή του, Tim Heemskerk, ένας σημαντικός λόγος για την επιτυχία του είναι η φυσιολογία του.

«Το μεγαλύτερο προσόν του είναι ότι μπορεί να παράγει τη δύναμη που χρησιμοποιεί κατά τη διάρκεια της προπόνησης και στο τέλος ενός αγώνα, ακόμη και σε μια διαδρομή 3 εβδομάδων», δήλωσε. «Οι σπουδαίοι ανηφορίστες διακρίνονται από τους υπόλοιπους, γιατί παράγουν τα καλύτερα αποτελέσματα τους στο τέλος του αγώνα. Δεν παρουσιάζουν σχεδόν καμία μείωση».

Το σώμα έχει μνήμη

Ο Heemskerk ανέφερε αρκετές άλλες ιδιότητες που διακρίνουν τον προστατευόμενό του από τους άλλους. Το ένα είναι ότι το σώμα του ανταποκρίνεται πολύ γρήγορα στην προπόνηση. «Από όλους τους αθλητές με τους οποίους έχω δουλέψει ποτέ, ο Jonas είναι αυτός που μπορεί να μπει σε φόρμα πιο γρήγορα αν του δοθούν τα σωστά κίνητρα», είπε.

Και το σώμα του Vingegaard προσαρμόζεται γρήγορα στην προπόνηση και στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. «Το σώμα σου συνεχίζει να προσαρμόζεται. Το σώμα σου έχει μνήμη», εξήγησε. «Έτσι, αν κάνεις προπονήσεις σε υψόμετρο, θα προσαρμοστείς πιο γρήγορα όταν βρίσκεσαι σε υψόμετρο. Ο Jonas είναι κάποιος που προσαρμόζεται γρήγορα όταν προκύπτουν συγκεκριμένοι τύποι προκλήσεων, όπως υψόμετρο, ζέστη ή ασθένεια».

Τέλος, ο Δανός προπονείται πολύ σκληρά, ειδικά για το Tour. «Θα είναι σε υψόμετρο για περισσότερες από 5 εβδομάδες πριν από το Tour», δήλωσε ο προπονητής του.

Έτσι, σύμφωνα με τον προπονητή του καλύτερου ανηφορίστα στο πελοτόν, η φυσιολογία του αθλητή είναι απαραίτητη για τις αναβάσεις. Με άλλα λόγια, το σώμα έχει σημασία.

Για παράδειγμα, αν και είναι ένα υπέροχο ταλέντο στην ποδηλασία και ανηφορίζει πολύ καλά, με 1.90 ύψος και 78 κιλά βάρος, ο Wout van Aert (Jumbo-Visma) είναι πιθανώς πολύ ογκώδης για να γίνει ποτέ αρκετά καλός ανηφορίστας για να κερδίσει ένα Grand Tour – εκτός κι αν όπως είπε ο ίδιος, χάσει πολλά κιλά, κάτι που δεν είναι διατεθειμένος να κάνει.

Αναλογία όγκου σώματος

Από την άλλη, ο Vingegaard έχει το ιδανικό μέγεθος για ανηφορίστα, με 1.71 ύψος και μόλις 60 κιλά. Διαιρώντας το βάρος του με το ύψος του, προκύπτει ο αριθμός 0.350. Αυτός ο αριθμός αντιπροσωπεύει το μέσο βάρος που μεταφέρεται από 1 cm του ύψους του αναβάτη. Συγκριτικά, η αναλογία όγκου σώματος του Van Aert είναι 0,410, πολύ περισσότερο βάρος ανά cm από τον Vingegaard. Αυτός ο αριθμός για άλλους αθλητές είναι: Primož Roglič 0.367, Tadej Pogačar 0.375, Remco Evenepoel, 0.356.

Έτσι, ένας λόγος που ο Vingegaard είναι σε θέση να παράγει σταθερά περισσότερη δύναμη στις αναβάσεις από τους αντιπάλους του είναι απλώς επειδή κουβαλά λιγότερο αναλογικό βάρος.

Αυτά τα νούμερα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη, καθώς δεν βασίζονται στην επιστήμη, οι αθλητές θα αλλάξουν το σώμα τους μέσω μακράς προπόνησης και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα χάσουν βάρος σε έναν αγώνα 3 εβδομάδων. Αλλά είναι ενδιαφέρον ότι ο van Aert και ο επί χρόνια αντίπαλός του Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck) έχουν σχεδόν ίδιες αναλογίες βάρους προς ύψος, αντιπροσωπεύουν το ίδιο είδος αθλητή και δεν πρόκειται να κερδίσουν ποτέ ένα Grand Tour. Ενώ ο Chris Froome, ο οποίος κέρδισε 4 Tours, έχει μια αναλογία πανομοιότυπη με αυτή του Roglič!

Μια άλλη πτυχή των αναβάσεων είναι ότι η αεροδυναμική δεν παίζει ρόλο στο είδος της μεγάλης, απότομης ανάβασης που συνήθως αποφασίζει ένα Grand Tour, επειδή οι αθλητές απλά δεν ποδηλατούν αρκετά γρήγορα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ένας αθλητής με ανώτερη αεροδυναμική στο ποδήλατο, όπως ο Evenepoel, μπορεί να βρίσκεται σε μειονεκτική θέση. Ωστόσο, φαίνεται να έχει τον κατάλληλο τύπο σώματος για να γίνει κορυφαίος ανηφορίστας και σίγουρα προπονείται αρκετά σκληρά.

Έχει να κάνει με το φορμάρισμα!

Αλλά, φυσικά, υπάρχουν περισσότερα από το μέγεθος του σώματος και την προπόνηση. Το πιο υποτιμημένο στοιχείο των αναβάσεων μπορεί να είναι η φόρμα του ποδηλάτη, πόσο αποδοτικά δηλαδή χρησιμοποιούν την δύναμη τους, ανεβαίνοντας ένα βουνό.

Είναι ενδιαφέρον ότι οι καλύτεροι ανηφορίστες, όπως ο Vingegaard, είναι συχνά και εξαιρετικοί χρονομετρήστες. Η ατομική χρονομέτρηση του Δανού στο φετινό Tour de France ήταν πραγματικά εξωπραγματική, καθώς κέρδισε τον Pogačar, με 1:38΄΄. Αυτό υποδηλώνει ότι ο Vingegaard δεν είναι μόνο ο καλύτερος ανηφορίστας στο πελοτόν, αλλά ίσως και ο καλύτερος αθλητής, στο ότι οδηγεί πιο αποδοτικά από οποιονδήποτε άλλον.