Share on Facebook Share on Twitter Η στάση σε ένα ωραίο καφέ για να απολαύσουμε έναν εσπρέσο με ένα κέικ είναι μια από τις μεγάλες απολαύσεις της ποδηλασίας. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για ανεφοδιασμό, κοινωνικοποίηση και ξεκούραση στη μέση μιας μεγάλης διαδρομής. Δυστυχώς, πολλές φορές όταν ανεβαίνουμε πάλι στη σέλα, αισθανόμαστε τα πόδια μας βαριά. Γιατί συμβαίνει αυτό; Και μπορούμε να κάνουμε; Τι κάνει τα πόδια μας βαριά Έχει να κάνει πολύ με τη γλυκόζη, το καύσιμο που χρησιμοποιούν οι μύες μας σε υψηλότερες εντάσεις. Όταν ποδηλατούμε με μέτρια έως υψηλή ένταση, οι μύες μας καταναλώνουν πολλή γλυκόζη. Αυτή η γλυκόζη πρέπει να παρέχεται γρήγορα είτε από αυτά που καταναλώνουμε, είτε από τα δικά μας αποθέματα γλυκογόνου. Όταν κάνουμε στάση, ο μεταβολικός μας ρυθμός μειώνεται και μεταβαίνουμε σταδιακά σε κατάσταση αποκατάστασης. Εδώ, το σώμα μας εστιάζει στην αναπλήρωση των αποθεμάτων ενέργειας, που έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των επιπέδων γλυκόζης. Επειδή οι μύες δεν καταναλώνουν τη γλυκόζη από την κυκλοφορία του αίματος, το σώμα απελευθερώνει ινσουλίνη που φροντίζει τη γλυκόζη και διατηρεί το σάκχαρο στο αίμα μας φυσιολογικό. Όταν κάνουμε το διάλειμμα για καφέ σας και καταναλώνουμε κάποια τροφή πλούσια σε υδατάνθρακες, αυτό ενεργοποιεί το σώμα να απελευθερώσει ινσουλίνη για να αντιμετωπίσει την άνοδο του σακχάρου στο αίμα, ξεκινώντας έτσι την αποκατάσταση μας. Αυτό δεν είναι κακό, αλλά πρέπει να έχουμε κατά νου ότι χρειάζεται λίγος χρόνος στο σώμα για να επαναφέρει τον μεταβολισμό σε καύση υδατανθράκων. Έτσι, όταν ανεβαίνουμε πάλι στη σέλα, η ινσουλίνη που απελευθερώθηκε εξακολουθεί να λειτουργεί για να μειώσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και τώρα οι μύες μας καταναλώνουν επίσης γλυκόζη ως αποτέλεσμα της άσκησης. Αυτό συχνά οδηγεί σε ξαφνική πτώση του σακχάρου στο αίμα, γνωστή ως «υπογλυκαιμία ανάκαμψης», που είναι ακριβώς αυτό που κάνει τα πόδια μας να αισθάνονται τόσο βαριά, παρόλο που μόλις είχαμε μια στάση. Πώς να αποτρέπουμε το αίσθημα κόπωσης Ευτυχώς, υπάρχουν τρόποι να μειώσουμε αυτό το αποτέλεσμα ή ακόμα και να το αποφύγουμε εντελώς. Μπορούμε να μειώσουμε το χρόνο που θα κάνουμε τη στάση για καφέ. Έτσι, ο μεταβολισμός μας δεν θα μεταβεί πλήρως στην αποκατάσταση. Αν και αυτό ακυρώνει το σκοπό της στάσης, ιδιαίτερα όταν ποδηλατείς μαζί με φίλους, πάντα λειτουργεί. Ένα άλλο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε είναι να απολαύσουμε πρώτα τον καφέ και να καταναλώσουμε την τροφή μας, λίγο πριν ανέβουμε στη σέλα. Αυτό πάλι εμποδίζει το σώμα να μεταβεί σε κατάσταση αποκατάστασης, αλλά δεν είναι και τόσο πρακτικό. Πιθανώς το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι, αν είμαστε μόνοι μας, να μειώσουμε το χρόνο της στάσης, ή απλά να δώσουμε χρόνο στο σώμα μας να “ζεσταθεί” μετά τον καφέ. Όχι σπριντ και όχι απαιτητικές αναβάσεις. Αυτό θα μας βοηθήσει να αποφύγουμε τυχόν πτώσεις του σακχάρου στο αίμα και θα αυξήσει τη ροή του αίματος, ώστε να είμαστε πραγματικά έτοιμοι να πιέσουμε δυνατά όταν χρειαστεί.
