Ανηφορικό drafting – Έχει αποτέλεσμα;

Όποιος έχει παρακολουθήσει μεγάλους Γύρους, θα έχει δει τις πιο δυνατές ομάδες να παρατάσσονται στα βουνά, προστατεύοντας τους αρχηγούς τους, όπως ακριβώς κάνουν στις επίπεδες διαδρομές.

Μήπως τελικά το να κόβεις αέρα (drafting) σε ανηφόρα προσφέρει κάποιο όφελος, ή είναι απλώς κάτι που συνήθως συμβαίνει από συνήθεια;

Η μελέτη

Ο Theo Ouvrard είναι προπονητής με τη γαλλική ομάδα Pro Continental Fortuneo-Samsic και ερευνητής στο Αθλητικό Πανεπιστήμιο της Besancon της Γαλλίας. Στο πλαίσιο του διδακτορικού του έργου, δημιούργησε πρόσφατα μια μελέτη που εξέτασε τα οφέλη του ανηφορικού drafting

«Αυτό που μας ενδιαφέρει, με τον διευθυντή μου, είναι ο αντίκτυπος που έχει ένας βοηθός – συναθλητής μπροστά από τον αρχηγό του, όχι μόνο με την κλασική βιομετρική πτυχή αλλά και με την ψυχολογική», δήλωσε ο Ouvrard.

Για τη μελέτη, ο Ouvrard και οι συνάδελφοί του στρατολόγησαν 12 δυνατούς χομπίστες, για να ανέβουν μια απόσταση 2,7 χλμ.,(με μέση κλίση 7,4%), συνολικά 3 φορές.

Η 1^η ανάβαση επέτρεψε στους αθλητές να εξοικειωθούν με την διαδρομή. Οι επόμενες 2 φορές χρησιμοποιήθηκαν για να δοκιμάσουν, εάν ο συναθλητής που έμενε στη ρόδα, είχε ταχύτερο χρόνο ανάβασης.

«[Έκαναν] μία σαν μια κλασική ατομική χρονομέτρηση ή σαν να βρίσκονταν αποσπασμένοι και άλλη [μία ανάβαση] με έναν συναθλητή μπροστά από τον συμμετέχοντα», δήλωσε ο Ouvrard. «Ο συναθλητής για αυτή την περίπτωση ήμουν εγώ στην πραγματικότητα – σε ένα ηλεκτρικό ποδήλατο».

Το ηλεκτρικό ποδήλατο

Για λόγους ακεραιότητας, η χρήση ενός ηλεκτρικού ποδηλάτου (σε σύγκριση με ένα σκούτερ, ας πούμε) ήταν σημαντική.

Ο Ouvrard και οι συνάδελφοί του ήθελαν η δοκιμή, να ήταν όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστική για τους συμμετέχοντες στη μελέτη – ο κορυφαίος βοηθός (ο Ouvrard στο ηλεκτρικό του ποδήλατο) έπρεπε να κάνει μια ποδηλατική προσπάθεια.

Ο Ouvrard θα ξεκινούσε την ανάβαση με το ρυθμό που ο αθλητής είχε καταγράψει κατά την εξοικείωσή του και θα ανταποκρινόταν κατόπιν σε εντολές από τον «αρχηγό» του.

«Χρησιμοποιήσαμε το ηλεκτρικό ποδήλατο μόνο στη λειτουργία χαμηλής ισχύος, και ο ‘αρχηγός’ έπρεπε να προσαρμοστεί μιλώντας σε μένα, να λέει «πάμε» ή  «περίμενε», εξήγησε ο Ouvrard.

Ο καρδιακός ρυθμός και η ισχύς των αθλητών παρακολουθήθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια των 2 αναβάσεων.

Στην κορυφή της ανάβασης, οι ερευνητές δημιούργησαν ένα μικρό εργαστήριο πεδίου, επιτρέποντας την περαιτέρω σύγκριση μεταξύ των δύο προσπαθειών. Έλεγξαν για φυσιολογικές διαφορές, όπως η συγκέντρωση αίματος-γαλακτικού οξέος, καθώς και ψυχολογικές διαφορές, όπως πόση ευχαρίστηση πήραν από την προσπάθεια και το είδος των κινήτρων που αισθάνθηκαν κατά την ανάβαση.

Φυσικά, κατέγραψαν επίσης το χρόνο που χρειάστηκε ο καθένας από τους 12 για να ολοκληρώσει το σόλο του και την ανάβαση με τον συναθλητή.

Ο Ouvrard και οι συνάδελφοί του είχαν από τη μελέτη με δύο βασικά ευρήματα:

Βελτίωση χρόνου ανάβασης

Κατά μέσο όρο, ο χρόνος του κάθε αθλητή βελτιώθηκε κατά 23΄΄ όταν ακολουθούσε τον συναθλητή του.

«Ανακαλύψαμε ότι ο συναθλητής βοήθησε τον αρχηγό να βελτιώσει την απόδοσή του κατά περίπου 4%», δήλωσε ο Ouvrard.

Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον εύρημα, για διάφορους λόγους. Δεν παρατηρήθηκαν σημαντικές διαφορές στην ισχύ εξόδου μεταξύ των δύο συνθηκών, παρομοίως δεν υπήρχαν διαφορές στον καρδιακό ρυθμό ή στην συγκέντρωση γαλακτικού αίματος μετά την προσπάθεια.

Εν ολίγοις, οι αθλητές είχαν πάει πιο γρήγορα για την ίδια φυσιολογική προσπάθεια, οδηγώντας τους ερευνητές να συμπεράνουν ότι ένα καλό ποσοστό απόδοσης κέρδους (13 από τα 23΄΄) οφειλόταν στην πραγματικότητα στο ανηφορικό drafting.

Το ζήτημα της κλίσης

Η ανάβαση που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη του Ouvrard είχε μέση κλίση 7,4% – μια αρκετά απότομη ανάβαση. Και το μέγεθος αυτής της κλίσης είναι σημαντικό: Το κέρδος απόδοσης 4% που βρήκαν οι ερευνητές συνδέεται άμεσα με την κλίση της ανόδου.

Σε μια ανάβαση με μικρότερη μέση κλίση, η ταχύτητα των αθλητών θα ήταν μεγαλύτερη (για μια δεδομένη έξοδο ισχύος), αυξάνοντας έτσι την αντίσταση στον αέρα που θα συναντούσαν (η αντίσταση ανέμου είναι ανάλογη με την ταχύτητα του αθλητή στην 3^η). Σε αυτό το πλαίσιο, το όφελος του ανηφορικού drafting θα αυξηθεί.

Ο Ouvrard ήταν έκπληκτος όταν έμαθε ότι υπήρξε κάποιο όφελος με το drafting στο 7,4%.

«Κλασικά, σε μια υψηλότερη κλίση [το να ακολουθείς ένα συναθλητή] υποτίθεται ότι δεν έχει κανένα αποτέλεσμα [στη μείωση της αντίστασης του αέρα]», δήλωσε.

«Είδα σε μια αναφορά, ότι για κλίση μεγαλύτερη από το 7%, το drafting δεν έχει καμία επίδραση. Και έτσι ήταν πραγματικά μια έκπληξη να δούμε ότι εξακολουθεί να έχει ισχυρό αντίκτυπο σε αυτήν την απότομη ανάβαση».

«Το αεροδυναμικό κέρδος είναι μόνο 15΄΄,  και αυτό είναι πραγματικά πολύ σημαντικό για μια ανάβαση η οποία διαρκεί περίπου 8΄. Ναι, βεβαίως [το κέρδος απόδοσης] εξαρτάται από την κλίση της ανάβασης, αλλά πρέπει να έχουμε κατά νου ότι το drafting είναι ακόμα σημαντικό και σε μια απότομη ανάβαση».

Ψυχολογικό κέρδος

Το δεύτερο κύριο συμπέρασμα του Ouvrard ήταν ότι όταν οι αθλητές είχαν έναν συναθλητή να ακολουθήσουν, ήταν σε θέση να αποδώσουν ένα ισχυρότερο τελείωμα – καλύτερο χρόνο για το τελικό 10% της διαδρομής.

«Είναι περισσότερο από 20 βατ [επιπλέον] στην τελευταία προσπάθεια σπριντ», δήλωσε ο Ouvrard. «Για εμάς είναι επίσης ένα σημάδι ότι είναι ψυχολογικά διαφορετικό [έχοντας να ακολουθείς έναν συναθλητή] από την άποψη της ρύθμισης της προσπάθειας και της αίσθησης των πραγμάτων».

«Ίσως αυτή η στρατηγική να βοηθήσει τον αρχηγό χάρις στο drafting, αλλά και στο να διατηρηθεί λίγο καλύτερα ψυχολογικά, προκειμένου να κάνει μια ισχυρότερη προσπάθεια στο τέλος της διαδρομής».

Ψυχολογικά, υπήρχε και ένα άλλο όφελος. Οι συμμετέχοντες το βρήκαν πολύ πιο ευχάριστο (+ 41% κατά μέσο όρο) να ακολουθήσουν ένας συναθλητή τους, σε σύγκριση με το να ανηφορίζουν μόνοι τους.

Συμπέρασμα

Ακόμα και στην πιο δύσκολη ανάβαση, αν βρείτε ένα τροχό κολλήστε!

Τα κέρδη θα είναι περισσότερο ψυχολογικά παρά αεροδυναμικά – στην περίπτωση μας – αλλά θα είναι πάλι κέρδη…