Share on Facebook Share on Twitter Το να είσαι πνευματικά δυνατός είναι κάτι που όλοι λένε ότι είναι απαραίτητο. Παρόλα αυτά, κανείς δεν μας συμβουλεύει πώς μπορούμε να κατορθώσουμε κάτι τέτοιο. Στην πραγματικότητα, οι ψυχικές δεξιότητες συχνά παραμελούνται στην προπόνηση, κάτι που είναι ατυχές επειδή μπορεί να σημαίνει τη διαφορά μεταξύ ενός καλού αθλητή και ενός εξαιρετικού. Παραθέτουμε λοιπόν, μερικές από τις μεθόδους απαραίτητες για να αποκτήσουμε αυτήν την πολυπόθητη δύναμη στο μυαλό: Εστιάζουμε σε κάτι θετικό Αυτό που εστιάζουμε τείνει να γίνει πραγματικότητα. Έτσι, εάν εστιάζουμε στον πόνο που βιώνουμε, τότε θα αισθανθούμε περισσότερο πόνο. Αντίθετα, μπορούμε πραγματικά να αντέξουμε πολύ περισσότερο πόνο, εάν δεν εστιάζουμε σε αυτό. Σε περίπτωση αγώνα, είναι καλή ιδέα να εστιάζουμε σε αυτόν που προηγείται από εμάς, και να «νοιώθουμε» να μας τραβάει πιο κοντά του. Πρέπει να έχουμε καλό ρυθμό, με σωστό πεταλάρισμα, για να μη μείνουμε από δυνάμεις και συνεχίζουμε να μειώνουμε την απόσταση μεταξύ μας. Ακόμα μια καλή ιδέα, – ειδικά αν έχουμε ξεμείνει μόνοι μας – είναι να χωρίζουμε τη διαδρομή του αγώνα (ή της προπόνησης) σε τμήματα. Τα τμήματα μπορεί να είναι αποστάσεις των 2-3 χλμ, όχι μεγαλύτερα. Βοηθά καλύτερα να έχουμε και οπτικά σημεία αναφοράς, π.χ. ένα δέντρο, μια σήμανση, ένα γεωγραφικό ορόσημο, που θα σημαίνει την αρχή ή το τέλος του τμήματος. Αυτό που πιστεύουμε για εμάς, επαληθεύεται Ποια είναι η «ιστορία» που λέμε στον εαυτό μας; Αυτή η πεποίθηση είναι το κλειδί για να είμαστε πνευματικά δυνατοί. Έχετε βρεθεί ποτέ σε μια ομάδα ή στο χώρο εργασίας, όπου κάποιος μιλάει τακτικά αρνητικά για τον εαυτό του ή τους άλλους; Παρατηρείτε ότι τα αρνητικά πράγματα τείνουν να συμβαίνουν σε αυτόν τακτικά; Είναι σημαντικό να περιβάλλουμε τον εαυτό μας με θετικά άτομα. Εάν χρησιμοποιούμε λέξεις και σκέψεις σας με θετική χροιά, τότε θα αποκτήσουμε ένα εντελώς νέο επίπεδο αυτοπεποίθησης, το οποίο, φυσικά, θα μεταφερθεί στις αθλητικές μας προσπάθειες. Δημιουργούμε ένα μάντρα Αναπτύξτε ένα μάντρα – μια πρόταση δύναμης – που μπορούμε να το επαναλάβουμε δυνατά ή διανοητικά στον εαυτό μας γρήγορα, κατά τη διάρκεια του αγώνα. Όταν αγωνιζόμαστε, από ένα σημείο και μετά το γαλακτικό οξύ συσσωρεύεται στους μύες μας, και η αναπνοή και οι παλμοί μας τείνουν να ξεφύγουν εκτός ελέγχου. Σε αυτήν την κατάσταση, ο εγκέφαλος μπορεί εύκολα να «γυρίσει» σε μια αρνητική νοοτροπία. Ένα μάντρα μας βοηθά να εστιάζουμε ξανά στο θετικό. Μπορεί να είναι μια φράση «πάω δυνατά», «είμαι δυνατός» ή «το έχω αυτό», Ο καθένας από εμάς μπορεί να βρει μια φράση που τον αντιπροσωπεύει. Απλουστεύουμε τη διαδικασία Καμιά φορά, το παρακάνουμε υπεραναλύοντας όλες τις παραμέτρους. Το μυστικό είναι, την ώρα του αγώνα, να απομονώσουμε το μυαλό μας από οτιδήποτε άλλο και να επικεντρωθούμε στο παρόν. Όλα τα βήματα θα πρέπει να έχουν γίνει στις προπονήσεις (τέμπο, διατροφή, στρατηγική), οπότε εφαρμόζουμε αυτά που ήδη ξέρουμε και ελπίζουμε στο καλύτερο! Σταματάμε τις συγκρίσεις Έχοντας πολλές προπονητικές πλατφόρμας όπως π.χ. το Strava, είναι εύκολο να πέφτουμε στην παγίδα να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με αθλητές που γνωρίζουμε. Σταματάμε να κάνουμε κάτι τέτοιο, και απλά εστιάζουμε στην δική μας προπόνηση. Αγαπάμε τον πόνο Σε έναν αγώνα ή μια σκληρή προπόνηση, θα πρέπει να περιμένουμε ότι θα υποφέρουμε και να το υποστούμε. Αλλά πρέπει επίσης να μάθουμε επίσης να αντέχουμε τον πόνο. Σε αγώνες αντοχής, δεν είναι πάντα ο ταχύτερος που κερδίζει, αλλά αυτός που μπορεί να αντέξει περισσότερο πόνο. Πώς; Χρησιμοποιώντας τις μεθόδους που αναφέρουμε σε αυτό το άρθρο. Χαλάρωση είναι το κλειδί Οι κολυμβητές που μπορούν να κολυμπήσουν γρήγορα με χαλαρό τρόπο συχνά βγαίνουν μπροστά και διατηρούν την ενέργεια τους. Το ίδιο ισχύει για το τρέξιμο και την ποδηλασία. Πρέπει να μάθουμε να τρέχουμε ή να ποδηλατούμε γρήγορα, ενώ ταυτόχρονα είμαστε χαλαροί. Ένας εύκολος τρόπος να το κατορθώσουμε είναι να κάνουμε σπρινταρίσματα, με ενδιάμεση ενεργή αποκατάσταση. Σκοπός μας, να αποκτήσουμε μια «άνετη ταχύτητα» που δεν είναι αναγκαστική. Βγαίνουμε από τον εαυτό μας Συνήθως σε μικρές ηλικίες, τείνουμε να πιέζουμε τον εαυτό μας για επιδόσεις, καταλήγοντας σε στρεσογόνες καταστάσεις. Όσο μεγαλώνουμε, το εγώ μας τείνει να γίνεται πιο διαχειρίσιμο. Εάν όμως βρεθούμε στην κατάσταση, που να εκτιμάμε την αξία μας από το άθλημα μας, τότε πρέπει να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας την καριέρα μας, την οικογένεια και τους φίλους μας. Είναι υπέροχο να είμαστε ανταγωνιστικοί, αλλά ασκώντας λιγότερη πίεση στον εαυτό μας, ίσως προλαβαίνουμε τα χειρότερα… Διαχειριζόμαστε το άγχος Ο καθένας από εμάς έχει μια πεπερασμένη ποσότητα ενέργειας. Μεταξύ δουλειάς, προπόνησης, διαπροσωπικών σχέσεων, οικογένειας, υπάρχουν πολλά πράγματα που απαιτούν την προσοχή μας. Γινόμαστε καλύτεροι, όταν μαθαίνουμε πώς να ελαχιστοποιούμε το άγχος που έρχεται με καθεμία από αυτές τις προτεραιότητες. Πώς μετριάζουμε το άγχος; Κάνοντας καλές επιλογές διατροφής, έχοντας ποιοτικό ύπνο και βελτιώνοντας τη διαχείριση του χρόνου μας. Για παράδειγμα, οι περισσότεροι από εμάς προπονούνται πριν ή μετά τη δουλειά. Αυτό σημαίνει ότι ο προγραμματισμός είναι κρίσιμος. Αυτό απαιτεί οργάνωση και σχεδιασμό, αλλά κάνοντας το με επιτυχία επηρεάζει θετικά την ικανότητά μας να συγκεντρώσουμε την ψυχική και σωματική ενέργεια, για να ολοκληρώσουμε επιτυχώς τις προπονήσεις μας. Επαρκής αποκατάσταση Η αποκατάσταση είναι το κλειδί για τον πόνο – σε μέρες αποκατάστασης ή ξεκούρασης, θα πρέπει πραγματικά να ποδηλατούμε χαλαρά ή απλά να μην κάνουμε τίποτα. Κάτι τέτοιο μας προετοιμάζει για τις προπονήσεις υψηλότερης έντασης, οι οποίες θα μας προσφέρουν ευκαιρίες να υποφέρουμε πραγματικά και να εξασκηθούμε στη διαχείριση του πόνου. Όσο περισσότερο πόνο μάθουμε να ανεχόμαστε, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανταμοιβή. Το σωστό σκεπτικό είναι ότι από την άλλη πλευρά της ταλαιπωρίας, υπάρχει τεράστια ανταμοιβή. Τα λέμε στη γραμμή τερματισμού!
