Share on Facebook Share on Twitter Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ανδρών 2018 – Προεπισκόπηση Όπως πάντα, ο αγώνας δρόμου ελίτ ανδρών είναι το τελικό γεγονός στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2018. Πριν από την εκδήλωση της Κυριακής, ας δούμε μερικά στοιχεία για την διαδρομή και τους υποψηφίους. Η διαδρομή Αν έπρεπε να περιγράψουμε τη διαδρομή με μια λέξη, αυτή θα ήταν «απάνθρωπη». Με μήκος 252,9 χλμ. οι αθλητές καλούνται να ανέβουν 4.670 μέτρα! Η διαδρομή μπορεί να χωριστεί σε τρία ξεχωριστά τμήματα: 1. Kufstein → Innsbruck (84.7 Km.) Αυτό το τμήμα δεν είναι επίπεδο, αλλά σίγουρα δεν είναι τόσο σκληρό όσο τα χιλιόμετρα που ακολουθούν. Περνώντας την κοιλάδα προς την πόλη του Innsbruck, υπάρχει μόνο μία αξιοσημείωτη ανάβαση: Τα 2,7 χλμ του Gnadenwald με μέση κλίση 10%. 2. Έξι γύροι του «Ολυμπιακού Σιρκουϊ» (142,8 Km) Αυτή είναι η καρδιά της διαδρομής. Κάθε γύρος έχει μήκος 23,8 χλμ και παρουσιάζει μια ανάβαση 7,9 χλμ με μέση κλίση 6% και μέγιστη 10%. 3. Ένας γύρος με την ανάβαση Höttinger Höll (31 Km) Ουσιαστικά πρόκειται για ένα ακόμα Ολυμπιακό γύρο, μαζί με την απότομη ανάβαση του Höttinger Höll. Έχει μήκος 3,2 χλμ με μέση κλίση 11,5%, ενώ η μέγιστη κλίση της φτάνει το 28%! Ο αγώνας Κατευθείαν από την ανάλυση της διαδρομής, φαίνεται ότι είναι ένας αγώνας που βολεύει τους ανηφορίστες. Σίγουρα στο πρώτο τμήμα θα υπάρξει ένα γκρουπ αποσπασμένων, από αθλητές που δεν θεωρούνται απειλή ή προέρχονται από μικρότερες ομάδες (έθνη). Φυσικά θα χρειαστεί αρκετός χρόνος μέχρι να γίνει η τελική απόσπαση. Στο «Ολυμπιακό σιρκουϊ» είναι εκεί που πιθανότατα θα δούμε το peloton να ελαττώνεται. Και μόλις φτάσουμε στον τελεταίο μεγάλο γύρο, εκεί κανείς δεν μπορεί να προβλέψει… Θα υπάρξουν φυσικά πολλές επιθέσεις στα τελευταία χιλιόμετρα από μεμονωμένους αθλητές. Αυτό προϋποθέτει να έχει επιβιώσει ένα ελίτ γκρουπ από το αρχικό πελοτόν, (ας πούμε 20-30 αθλητές) που θα φτάνει τις τελευταίες 2 αναβάσεις. Φυσικά οι πιο πολλές επιθέσεις θα γίνουν πριν το Höttinger Höll. Αυτή η τελική ανάβαση είναι εξαιρετικά απότομη και κορυφώνεται μόλις 8,3 χλμ από τον τερματισμό. Μετά, ακολουθεί μια πολύ τεχνική κάθοδος περίπου 6 χλμ πριν από 2 χλμ επίπεδης διαδρομής μέχρι τη γραμμή τερματισμού. Οι ομάδες Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα δεν είναι σαν τους περισσότερους αγώνες δρόμου, για διάφορους λόγους. Αρχικά, αγωνίζονται εθνικές ομάδες και όχι επαγγελματικές ομάδες. Και σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων, όπου κάθε ομάδα έχει ίσο αριθμό αθλητών, στο ΠΠ δεν υπάρχουν ισότιμοι όροι. Ο αριθμός των αθλητών που μια χώρα μπορεί να πάρει στο ΠΠ καθορίζεται από την UCI World Rankings, με τις ισχυρότερες ομάδες να παίρνουν τους περισσότερους αθλητές. Έτσι, τα κορυφαία 10 έθνη έχουν 8 αθλητές, τα επόμενα 10 έχουν 6, τα επόμενα 10 έχουν 4, και τα επόμενα 20 έθνη έχουν μόνο 1 αθλητή. Δείτε πώς υπολογίζονται οι ποσοστώσεις: 8 αθλητές: Ιταλία, Βέλγιο, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία, Ολλανδία, Ισπανία, Κολομβία, Αυστραλία, Δανία και Σλοβενία. 6 αθλητές: Γερμανία, Νορβηγία, Σλοβακία, Πολωνία, Ελβετία, Ιρλανδία, Τσεχία, Ρωσία, Αυστρία και Λουξεμβούργο. 4 αθλητές: Πορτογαλία, ΗΠΑ, Νότια Αφρική, Νέα Ζηλανδία, Καναδάς, Καζακστάν, Ισημερινός, Λετονία, Λευκορωσία και Εσθονία. 1 αθλητής: Ουκρανία, Ερυθραία, Ιαπωνία, Αργεντινή, Αλγερία, Ρουάντα, Ιράν, Ρουμανία, Κροατία, Κόστα Ρίκα, Τουρκία, Χονγκ Κονγκ, Βενεζουέλα, Λιθουανία, Σουηδία, Μαρόκο, Αζερμπαϊτζάν, Ελλάδα, Νότια Κορέα και Βραζιλία. Τι σημαίνει αυτό όλα για τον αγώνα; Στα χαρτιά, έχοντας περισσότερους αθλητές σημαίνει περισσότερη δύναμη πυρός για να κλείνουν επιθέσεις, και μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στον αγώνα γενικότερα. Στην πράξη, όμως, είναι αμφισβητήσιμο εάν ο επιπλέον αριθμός σημαίνει κάτι τόσο σημαντικό. Π.χ. ο Peter Sagan έχει κερδίσει τα 3 τελευταία ΠΠ χωρίς μια «μεγάλη» ομάδα, ακολουθώντας αποφασιστικές κινήσεις και υπαγορεύοντας τους δικούς του όρους. Αξίζει επίσης να θυμηθούμε ότι για τη μεγάλη πλειοψηφία του έτους, οι αθλητές αγωνίζονται σε επαγγελματικές και όχι σε εθνικές ομάδες. Οι δεσμοί των επαγγελματικών ομάδων δεν εξαφανίζονται εύκολα και δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπουμε αθλητές διαφορετικών εθνών να συνεργάζονται. Τα φαβορί Γαλλία Εάν υπάρχει ένα έθνος που ξεχωρίζει ως το αγαπημένο για την Κυριακή είναι η Γαλλία. Οι Julian Alaphillipe, Romain Bardet και Thibaut Pinot αναμένεται να ξεκινήσουν και όλοι θα μπορούσαν να κερδίσουν ρεαλιστικά τον αγώνα. Ο Alaphilippe είναι αναμφισβήτητα ο πιο ευέλικτος και εντυπωσιακός αθλητής τους τελευταίους 12 μήνες και έχει κερδίσει τη θέση του. Αν μπορεί να ξεφύγει και αν οδηγεί στην τεχνική κάθοδο, θα πρέπει να κερδίσει. Ο Romain Bardet μπορεί επίσης να κατέβει σαν δαίμονας και είναι ένας από τους καλύτερους ανηφορίστες στον κόσμο. Ο Pinot είναι εξίσου εντυπωσιακός σε ανηφόρα, αλλά σε αντίθεση με τους συναθλητές του δεν είναι τόσο καλός στις καταβάσεις. Alejandro Valverde (Ισπανία) Έχουμε δει μερικές συναρπαστικές μάχες μεταξύ των Alaphilippe και Valverde τα τελευταία χρόνια και ίσως δούμε ακόμα μία την Κυριακή. Ο ισπανός βετεράνος είναι σε θέση να αγωνιστεί με τους καλύτερους στο βουνό και να κερδίσει το σπριντ από μια μικρή ομάδα στο τέλος μιας μακράς, σκληρής ημέρας – δύο δεξιότητες που μπορεί να είναι απαραίτητες την Κυριακή. Επιπλέον, η Ισπανία θα διαθέτει μια πολύ δυνατή ομάδα. Εκτός από τον Valverde, οι Ισπανοί έχουν τους Ion Izagirre, Jesús Herrada, Mikel Nieve, David de la Cruz, Jonathan Castroviejo και Enric Mas. Ο Mas ίσως φέρει την έπληξη. Primoz Roglic (Σλοβενία) Για πρώτη φορά η Σλοβενία θα ξεκινήσει το ΠΠ με 8 αθλητές. Θα το κάνουν με τον Roglic ως αρχηγό τους. Η απόφασή του να παραλείψει το Παγκόσμιο ΤΤ (όπου ήταν 2ος πέρυσι) δείχνει τη δέσμευσή του. Ενώ ο Roglic ήταν 4ος συνολικά στο Tour de France φέτος, είναι η νίκη του στο 19ο εταπ που ίσως είναι πιο σχετική με το ΠΠ. Ο Roglic ανέβηκε με τους καλύτερους στον κόσμο πριν απομακρυνθεί από τους αντιπάλους του στην κατάβαση. Simon Yates (Μεγάλη Βρετανία) Οι Βρετανοί θα ξεκινήσουν τον αγώνα δρόμου χωρίς τον νικητή του Giro d’Italia Chris Froome και τον νικητή του Tour de France Geraint Thomas, αλλά θα έχουν τον νικητή της Vuelta, Simon Yates. Ο Yates έχει την τάση να πηγαίνει σόλο σε λοφώδεις αγώνες και δεν θα ήταν μεγάλο σοκ να τον δούμε να κάνει το ίδιο και την Κυριακή. Κολομβία Η Κολομβία έχει πολλές μεγάλες κάρτες για να παίξει. Ο Miguel Angel Lopez είναι καλά φορμαρισμένος, τερματίζοντας 3ος την φετινή Vuelta και είναι μια πραγματική απειλή σε κάθε λοφώδη αγώνα. Θα είναι ίσως η καλύτερη ευκαιρία της Κολομβίας για ένα μετάλλιο. Επίσης, ο Rigoberto Uran μπορεί να ανεβαίνει με τους καλύτερους και μπορεί να κερδίσει από ένα μικρό επιλεγμένο γκρουπ. Michal Kwiatkowski (Πολωνία) Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2014 έχει ένα καταπληκτικό σπριντ από ένα μικρό γκρουπ σε μακρινούς και σκληρούς αγώνες μιας ημέρας και είναι σαφές ότι έχει βελτιώσει σημαντικά την ικανότητα να ανηφορίζει, τα τελευταία χρόνια. Το ερώτημα θα είναι πιθανώς, αν θα μπορεί να κρατηθεί με τους καθαρούς ανηφορίστες, στις τελευταίες φάσεις του αγώνα. Ολλανδία Tom Dumoulin, Bauke Mollema, Wout Poels, Steven Kruijswijk, Wilco Kelderman – είναι μια εντυπωσιακή ολλανδική σύνθεση. Η ομάδα θα οδηγήσει πιθανώς τον Dumoulin, αλλά με τους Mollema και Poels σε ελεύθερους ρόλους. Michael Woods (Καναδάς) Ο Woods θα έχει μόνο τρεις συναθλητές για υποστήριξη, αλλά διαθέτει πολύ δύναμη και είναι ένας από τους καλύτερους στον κόσμο σε πολύ απότομες αναβάσεις. Είναι ικανός για ένα δυνατό ξεκόλλημα στο Höttinger Höll. Το ερώτημα θα είναι, αν θα μπορούσε να κρατήσει την διαφορά του στην τελική κατάβαση… Dan Martin (Ιρλανδία) Ο Μάρτιν ήταν ήσυχος από το Tour de France, όπου τερμάτισε στην τελική 10αδα, αλλά αυτός ο καθαρόαιμος αγωνιστής, δεν μπορεί να παραληφθεί την Κυριακή. Θα πρέπει να κρατηθεί μπροστά στην ορεινή πορεία, και η τελική απότομη ανάβαση θα πρέπει να του ταιριάζει αρκετά καλά. Εκτός συναγωνισμού Ben King (ΗΠΑ) Οι ΗΠΑ θα έχουν μόνο 4 αθλητές στην αρχική γραμμή την Κυριακή, αλλά μεταξύ τους είναι τουλάχιστον μια ισχυρή απειλή. Ο Ben King έδειξε στη Vuelta τι μπορεί να κάνει όταν του δοθεί η ευκαιρία, κερδίζοντας 2 εταπ μετά από απόσπαση. Omar Fraile (Ισπανία) Ενώ οι Valverde και Mas θα είναι οι Ισπανοί που προσελκύουν την περισσότερη προσοχή, ο συμπατριώτης τους Omar Fraile θα μπορούσε να γλιστρήσει, χωρίς να τραβήξει υποψίες. Peter Sagan (Σλοβακία) Οι πιθανότητες να κερδίσει (πάλι) ο Sagan είναι ελάχιστες. Η πτώση στο Tour φαίνεται να έχει κάνει περισσότερη ζημιά από ό, τι πίστευε για πρώτη φορά. Ανεξαρτήτως, θα είναι υπέροχο να δούμε πώς θα ποδηλατήσει ο 3 φορές πρωταθλητής σε μια διαδρομή που δεν του ταιριάζει. Μια τέταρτη συνεχόμενη νίκη θα ήταν από μόνη της, ένα θαύμα.
