Share on Facebook Share on Twitter Παρακολουθώντας επί πολλά χρόνια τα ποδηλατικά δρώμενα στην Ελλάδα, παρατήρησα το εξής φαινόμενο: Ενώ οι ενεργοί ποδηλάτες αυξάνονται σε αριθμό κάθε χρόνο – είτε μιλάμε για ποδηλασία δρόμου, βουνού ή απλά ποδηλατικό τουρισμό με την ευρεία έννοια- οι ποδηλατικές εκδηλώσεις φθίνουν σε συμμετοχές. Τι άραγε να φταίει, για αυτό το παράδοξο; Μήπως είναι το μέτριο επίπεδο των περισσοτέρων αγώνων, που αποθαρρύνει τους περισσότερους; Μήπως ο τρόπος που λειτουργούν οι περισσότεροι ποδηλατικοί σύλλογοι, που αντί να προσελκύουν νέους στο άθλημα, δεν τους «καλωσορίζουν» όπως πρέπει; Μήπως η έλλειψη ποδηλατικής παιδείας και προβολής του αθλήματος, που επίσης αποθαρρύνει πολλούς από την συμμετοχή σε έναν ποδηλατικό αγώνα; Σίγουρα είναι πολλά από τα παραπάνω. Από την άλλη, τα μπρεβέ συνεχώς αυξάνουν σε αριθμό τα τελευταία χρόνια, όπως και ο κόσμος που συμμετέχει σε αυτά. Τα μπρεβέ φυσικά δεν είναι ανταγωνιστική ποδηλατική εκδήλωση – αν και πολλοί δυστυχώς τα βλέπουν με αυτόν τον τρόπο. Τα μπρεβέ είναι οργανωμένος ποδηλατικός τουρισμός, ένας τρόπος να ποδηλατείς μαζί με φίλους, σε όμορφα μέρη. Και η πρόσφατη αύξηση τέτοιων διοργανώσεων σημαίνει κάτι… Ίσως ο περισσότερος κόσμος, να θέλει να ποδηλατήσει –γρήγορα ή αργά- αλλά και να το διασκεδάσει παράλληλα. Ίσως αυτό που χρειαζόμαστε στην ποδηλασία είναι περισσότερη διασκέδαση και περιπέτεια, από τα ξερά νούμερα και τις θέσεις – ή όχι – στα βάθρα. Φυσικά και οι αγώνες χρειάζονται, μέσω των οποίων γίνεται η προβολή των σωματείων και η παρουσίαση νέων αθλητών. Υπάρχουν πολλοί που επιθυμούν την ένταση ενός αγώνα και ας μην ξεχνάμε τις κατηγορίες των μάστερ, που χωρίς αυτούς ίσως να μην υπήρχαν πολλοί αγώνες. Οι ποδηλατικοί αγώνες είναι και αυτοί απαραίτητοι, αν θέλουμε η ποδηλασία να υφίσταται ως άθλημα! Και τι πιθανόν θα θέλαμε από μια ποδηλατική εκδήλωση; Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε μια γενική λίστα με 5 βασικές συμβουλές: Ένα ζεστό καλωσόρισμα. Σε όποια ποδηλατική εκδήλωση και αν συμμετέχουμε, είμαστε πάντα οι φιλοξενούμενοι και θα πρέπει να μας συμπεριφέρονται ανάλογα. Μια όμορφη, αλλά και απαιτητική διαδρομή. Γιατί η δυσκολία της διαδρομής, δίνει άλλο χρώμα στον τερματισμό. Μια άρτια διοργάνωση. Φυσικά κάτι τέτοιο χρειάζεται πολύ ανάλυση, αλλά ας πούμε μια διοργάνωση που προσφέρει τα βασικά, χωρίς σοβαρές ελλείψεις. Παροχές, παροχές, παροχές. Οι παροχές είναι ένας τρόπος να ανταμειφθεί ο εκάστοτε αθλητής-χομπίστας, που έκανε τόσο δρόμο για να τιμήσει τη διοργάνωση με την παρουσία του. Είτε είναι κάποιο αναμνηστικό δώρο, είτε γεύμα μετά τον αγώνα. Θα πρέπει η διοργάνωση να προσφέρει πολλά περισσότερα από ό,τι λαμβάνει. Προσοχή στη λεπτομέρεια. Πάντα η λεπτομέρεια δείχνει το μεράκι – ή την απουσία του- από μια διοργάνωση και είναι αυτό που θυμούνται πάντα αυτοί που συμμετείχαν. Πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να επενδύσουμε πολλά πράγματα σε μια ποδηλατική εκδήλωση, αν πραγματικά αγαπάμε το άθλημα της ποδηλασίας. Απλά, να προσφέρουμε αυτά που θα θέλαμε να μας προσφέρουν. Και θυμηθείτε, ότι για έναν διοργανωτή, τα χαμόγελα μετά τον τερματισμό είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή του… Καλές βόλτες
