Share on Facebook Share on Twitter 6:30-7:15 Κάνεις την διαδρομή Θεσσαλονίκη-Πέλλα με το αυτοκίνητο και φαντάζει ατελείωτη. Ωρέ που πάμε; Αφετηρία Η πλατεία της Πέλλας είναι γεμάτη πολύχρωμους δρομείς. Βγάζεις φωτογραφίες με άλλα 2000 άτομα στο άγαλμα του Μεγάλου Αλέξανδρου και μέχρι να βγει μια καλή έχεις καταλάβει ότι δεν έχεις χρόνο για προθέρμανση. Βάζεις πάλι στραβά το χαρτί με τον αριθμό στην μπλούζα σου και δεν υπάρχει κανένας γνωστός εκεί γύρω να σου πει μια κουβέντα. Εκκίνηση Η μπάντα παίζει το Μακεδονία ξακουστή και νομίζεις ότι είσαι σε παρέλαση που ο καθένας φοράει ότι θέλει… Ξέρεις πολύ καλά τι σε περιμένει και αισθάνεσαι δέος και ταπεινότητα. Αν πας να το παίξεις μάγκας στην αρχή μετά το 30ο χλμ θα τρεκλίζεις και θα ξερνάς στην άκρη του δρόμου. 2ο -9ο χλμ Η χαρά του δρομέα… γέλια, πειράγματα, χαιρετάς όλο το κόσμο. Νιώθεις σαν τον Ευτύχη Μπλέτσα στα καλύτερα του! 10ο χλμ Νιώθεις μια μικρή ενόχληση στην γάμπα, «ωχ όχι από τώρα» σκέφτεσαι. Μετά από λίγο μετακινείται στην μέση, στην άλλη γάμπα, στον τετρακέφαλο, στην πατούσα, μήπως είναι ιδέα μου; Βάζεις στα ακουστικά σου Μαραβέγια και Locomondo για να ανέβει η διάθεση! Και πιάνει !! 13ο χλμ Έχεις μπροστά σου ένα ζευγάρι με ακριβώς τα ίδια ρούχα και παπούτσια (σκέφτεσαι ότι θα έχουν και κοινό λογαριασμό στο facebook ). Έχουν κάνει τον τέλειο προγραμματισμό για τον αγώνα, με τι ταχύτητα θα πάνε στο κάθε χλμ, πότε και ποσό νερό θα πιουν και τι θα φάνε. Ξέρουν ακόμα και τι κλίση έχει το κάθε χλμ. Η γυναίκα γκρινιάζει ότι πάνε λίγο πιο γρήγορα από αυτό που πρέπει… Ψαρώνεις με τις γνώσεις τους και τους ακολουθείς … 25ο χλμ Μαθαίνεις ότι οι πρώτοι δρομείς θα έχουν τερματίσει. Αισθάνεσαι μια μικρή ζήλια και συνειδητοποιείς ότι σε αυτή την ζωή δεν θα πάρεις χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στις μεγάλες αποστάσεις. OK… Άντε πάμε να τερματίσουμε τώρα. 28ο χλμ Ακούς μια διάλεξη του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη πάνω στην θεωρία των παιγνίων και τα εφαρμοσμένα μαθηματικά. Κάτι που δεν βγάζει κανένα νόημα… 32ο χλμ Έχεις φτάσει στα προάστια της Θεσσαλονίκης. Στα Διαβατά ο δρόμος είναι γεμάτος καφετέριες, ο κόσμος απολαμβάνει τον καφέ του και σε κοιτάζει σαν εξωγήινο. Σκέφτεσαι ότι του χρόνου θα ήταν καλή ιδέα να κάνεις το ίδιο και εσύ… (Spoiler alert Μετά τον τερματισμό θα αναθεωρήσεις!) 34ο χλμ Το ζευγάρι που από το 13ο είναι μπροστά σου έχει προβλήματα, η γυναίκα δεν αισθάνεται καλά και έχει κράμπες . Έχουν μείνει 2:15 λεπτά πίσω!!! Γκρινιάζει στον άνδρα ότι ο ρυθμός ήταν γρήγορος για αυτήν και πως δεν μπορεί να συνεχίσει στο τέλος τον παροτρύνει να συνεχίσει μόνος του. Αφού αγκαλιάζονται 5-6 φορές ο άνδρας φεύγει σαν κυνηγημένος. Το βράδυ μάλλον θα το πέρασε στον καναπέ… 35ο χλμ Συναντάς μαμά, θεία και θείο και θέλεις να τους δείξεις ότι όλα πάνε περίφημα. Σε σταυρώνουν και σε προμηθεύουν με φρέσκες φράουλες και φέτες πορτοκάλι! Φεύγεις με ανεβασμένη διάθεση! Κερνάς και τους υπόλοιπους δρομείς φράουλες και παίρνεις λίγη από τη χαρά τους! 37ο χλμ Προσπερνάς αρκετούς δρομείς που κουτσαίνουν, τους ενθαρρύνεις και τους χτυπάς την πλάτη. Το έχεις πάθει και εσύ στο παρελθόν και ενδέχεται να το πάθεις και στο πολύ άμεσο μέλλον… 38ο χλμ Συναντάς ένα τύπο που ήρθε για να τρέξει από την Νότιο Αφρική και είναι σε μαύρο χάλι. Του προσφέρεις ένα τζελάκι που σου έχει περισσέψει και υπόσχεται να κεράσει μπίρα στον τερματισμό. Ακόμα τον ψάχνεις… 39ο χλμ Έλα ρε μάγκες φτάσαμε… «Τι φτάσαμε;» λέει ένας γκρινιάρης, κοιτάζει το ρολόι του και κάνει υπολογισμούς, «πάμε με 6:08/χλμ και έχουμε άλλα 2.5 χλμ έτσι όπως πάμε έχουμε 15 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα για να τερματίσουμε..». Αναρωτιέσαι αν έχει παρακολουθήσει και αυτός διάλεξη για τα εφαρμοσμένα μαθηματικά… 40ο χλμ Γιατί 42 και όχι 40 που είναι και στρογγυλό; Τι τους χάλασε; 41ο χλμ Η παραλιακή είναι γεμάτη κόσμο που σε χειροκροτεί ή τουλάχιστον αυτό νομίζεις… Βάζεις τα δυνατά σου ώστε να τρέχεις φυσιολογικά και όχι σαν ραμολιμέντο. Έχουν βάλει πέντε αψίδες και ξενερώνεις κάθε φορά που διαπιστώνεις ότι η επόμενη δεν είναι ο τερματισμός. 41.7ο χλμ Περνάς μπροστά από το Λευκό Πύργο και δυσκολεύεσαι να πάρεις ανάσα από τη συγκίνηση… Ψάχνεις για τους δικούς σου στο πλήθος, είναι στο βάθος και σε περιμένουν 50 μέτρα πριν τον τερματισμό! Πιάνεις το χέρι του γιού σου και τρέχετε παρέα τα τελευταία μέτρα. Δεν σε έχει ξαναδεί τόσο κουρασμένο, ταλαιπωρημένο αλλά ταυτόχρονα και τόσο χαρούμενο. Τερματισμός Τα κατάφερες! Έτρεξες 42 χλμ σε 4 ώρες και 10 λεπτά ! Χαμογελαστοί εθελοντές σου δίνουν το μετάλλιο και σε φορτώνουν με καλούδια! Απολαμβάνεις ξαπλωμένος στο γρασίδι την ζεστασιά του ανοιξιάτικου Ήλιου και των ανθρώπων σου. Επίλογος Και θα με ρωτήσεις… Ρε Μανώλη γιατί το κάνεις αυτό; Γιατί τρέχεις τόσα χιλιόμετρα και ταλαιπωρείς το σώμα σου; Και θα σου απαντήσω… Καλά ,διάβασες όλο αυτό το κείμενο και ακόμα μου κάνεις αυτή την ερώτηση; Υ.Γ. Αν το διάβασες όλο κερνάω μπίρα. Του χρόνου μετά τον τερματισμό…
