Share on Facebook Share on Twitter Όταν στις 5:45 το πρωί του Σαββάτου 20/5 λίγο πριν την εκκίνηση του μπρεβέ ο Stratos Alagialis με καλημέρισε και μου είπε “αφού επιβίωσες στην Χαλκιδική πριν 2 εβδομάδες, αυτό θα το βγάλεις άνετα”, κατάλαβα ότι όντως το εννοούσε και πίστεψα κι εγώ το ίδιο! Ψυχολογικά ήμουν έτοιμος, σωματικά όμως όχι στο 100%, όπως απαιτείται για ένα τόσο δύσκολο εγχείρημα! Ο πάντα χαμογελαστός Dimitrios Kaltsas σφράγισε, φωτογράφισε, ενημέρωσε και έδωσε την εκκίνηση στις 6! Αρκετός κόσμος ήρθε τηρουμένων των αναλογιών για ένα ζόρικο 600αρι! Τα γνωστά αλληλογκρουπαρίσματα ως συνήθως είχαν από νωρίς ξεκινήσει! Το μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής το έβγαλα με τους εξαιρετικούς Sotiris Ntalagiorgos, Σωτήρης Πίτσης, ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ, Τασος Λαλας, Sifantos Spiros και 3-4 άλλους νέους φίλους που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή τα ονόματά τους! Η διαδρομή που ακολουθήσαμε είναι πανέμορφη! Κιλκίς, Σέρρες, Δράμα, Ξάνθη, Κομοτηνή, Πόρτο Λάγος, Χρυσούπολη, Καβάλα, Αμφίπολη, Ασπροβάλτα και επιστροφή κάτω από τις λίμνες μέσω Λαγυνών! Καταπράσινα τοπία, λόφοι και βουνά κυρίως στα τμήματα Κιλκίς-Σέρρες, Σέρρες-Δράμα, Δράμα-Ξάνθη με τίμημα όμως… και τι τίμημα… σχεδόν όλα τα υψομετρικά βγαίνουν σε ΑΥΤΑ ακριβώς τα τμήματα!! Τα υπόλοιπα είναι “πταίσματα” αναλογικά! Δυνατές ανηφόρες, ειδικά μια παρατεταμένη και με μεγάλες κλίσεις λίγο πριν την Ξάνθη, στην Σταυρούπολη! Πραγματικός Γολγοθάς μετά από 261 ήδη ανηφορικά χιλιόμετρα! Στην Δράμα μάς υποδέχεται ο Tasos Alagialis, στο κοντρόλ μέσα στο πάρκο των πηγών της Αγίας Βαρβάρας. Φοβερό μέρος με τρεχούμενα νερά, δέντρα και σκιά! Τρώμε και μια μακαρονάδα για extra ενίσχυση σε κοντινό εστιατόριο. Συνεχίζουμε ακάθεκτοι… Ξάνθη Στην Ξάνθη το κοντρόλ ήταν στην Παλιά Πόλη σε ένα γυράδικο και – όπως καταλαβαίνει κάποιος γνώστης της περιοχής – Σάββατο βράδυ, μέσα σε κοσμοπλημμύρα από φοιτητές, μπαράκια, φαγάδικα, καφετέριες κλπ το θέαμα των ταλαιπωρημένων μπρεβετάδων που έτρωγαν τον άμπακο και άλλαζαν εξοπλισμό και ρουχισμό για την ολονυχτία που ακολουθούσε πραγματικά ξένιζε τους πάντες! Μια παρέα κοριτσιών με ρώτησε τι γίνεται, όταν με έβλεπε να βάζω μανίκια και μπατζάκια! Κόντεψε ο γύρος και τα σουβλάκια, που έτρωγαν, να τους καθίσουν στο λαιμό!! Χαχα… πραγματικά διασκεδάζω (με την καλή έννοια) με τις γκριμάτσες και την έκπληξη των “μη μυημένων”, όταν πληροφορούνται για τις “μπρεβετοπεριπέτειες” και τα χιλιόμετρα που γράφουμε! Κομοτηνή Κάθιδροι λοιπόν και τσακισμένοι από τις ανηφόρες και τα 286 χιλιόμετρα, ετοιμαζόμαστε για την ολονύχτια “ρομαντική” ποδηλατάδα στας Θρακικάς εξοχάς! Φτάνουμε Κομοτηνή! Είμαστε 3 ώρες νωρίτερα από το κλείσιμο του κοντρόλ, καθώς κινηθήκαμε αρκετά γρήγορα μέχρι εκεί! Μέσα μου ξυπνάνε ευχάριστες αναμνήσεις από τα φοιτητικά μου χρόνια! Τέσσερα χρόνια έζησα στην πόλη σπουδάζοντας στο Τμήμα Ιστορίας-Εθνολογίας! Η πόλη με τα 3 Φ (Φαντάροι, Φοιτητές, Φαντάσματα) για όσους γνωρίζουν!) Ποιος θα το περίμενε ότι θα επέστρεφα μετά από τόσα χρόνια καβάλα στο “άλογο”! Το κοντρόλ ήταν στην πλατεία Ειρήνης, στο μνημείο με το περίφημο “σπαθί”, σήμα κατατεθέν της πόλης! Ήξερα τον δρόμο απέξω φυσικά! Κάποια πράγματα σίγουρα άλλαξαν (όπως η πεζοδρόμηση της πλατείας), αλλά σε γενικές γραμμές η πόλη δεν έχει χάσει τον φοιτητικό της χαρακτήρα! Αρκετός νεαρόκοσμος έξω παρά την βροχή που είχε ενσκήψει λίγη ώρα πριν! Εκεί μάς υποδέχεται ο Στράτος με την φωτό ανά χείρας! Αφού μάς απαθανάτισε με φόντο το “σπαθί”, μάς έδωσε τις ευλογίες του για καλή συνέχεια μαζί με το μαγικό χαρτάκι με την ερώτηση του 1 εκατομμυρίου ευρώ που έπρεπε να συμπληρώσουμε στο επόμενο μη επανδρωμένο κοντρόλ, στο Πόρτο Λάγος: “ποια είναι η χρονολογία κατασκευής της εκκλησίας της Μεταμόρφωσης Σωτήρος” που βρισκόταν στην μετόπη του καμπαναριού (1947 εν προκειμένω)! Ωραία πράγματα! Μαθαίνουμε και καμιά πληροφορία στα μπρεβέ (όχι μόνο ανηφόρες)! Η νύχτα πέρασε ποδηλατώντας χωρίς απρόοπτα και σε συνθήκες “σιγής ασυρμάτου”! Το ατελείωτο βράδυ είσαι βυθισμένος στις σκέψεις σου! Δεν έχεις όρεξη για πολλά λόγια, τουλάχιστον εγώ έτσι λειτουργώ! Ποδηλατείς ενστικτωδώς προσπαθώντας φυσικά να μην σε πιάσει ο ύπνος και στουκάρεις πουθενά! Τα μάτια και όλες οι αισθήσεις πρέπει να είναι σε εγρήγορση λόγω των συνθηκών! Απαιτείται πολύ καλός φωτισμός μπρος-πίσω και φυσικά το καλό γκρουπάρισμα σώζει! Σκέφτεσαι τα πάντα και τίποτα! Έχουμε ακόμα 286 χιλιόμετρα μέχρι τον τερματισμό! Σε ένα μεγάλο μπρεβέ είναι ουτοπικό και βασανιστικό να μετράς χιλιόμετρα μέχρι τον … τερματισμό! Χειρότερο και από το κινέζικο μαρτύριο της σταγόνας! Πρέπει να οριοθετούνται μικροί, βραχυπρόθεσμοι και ρεαλιστικοί στόχοι! Βασικά το πως θα φτάσεις σώος και εντός ορίου στο επόμενο κοντρόλ και ακόμα μικρότεροι στόχοι, όπως μια στάση που συμφώνησε η παρέα να κάνει! Ξεκούραση Έτσι κι εμείς… συμφωνήσαμε να φτάσουμε όπως όπως στην Χρυσούπολη, στα 419 χιλιόμετρα και εκεί να κάνουμε μια μεγάλη ωριαία στάση για ξεκούραση ή ύπνο! Βρήκαμε όμως στον δρόμο μας ένα ζεστό rest point με ροφήματα, φαγητό και κυρίως … αναπαυτικούς καναπέδες και αποφασίσαμε να αλλάξουμε λίγο τα πλάνα μας και να την πέσουμε εκεί! Προσωπικά παρά την όποια κούραση ΔΕΝ μπορώ να κοιμηθώ! Είμαι σε φοβερή υπερένταση και δεν με πιάνει! Στο περσινό 600άρι των 2 νυχτών δεν έκλεισα μάτι! Σε αυτό όμως κατάφερα κάπως να λαγοκοιμηθώ για κανένα μισαωράκι! Ευεργετικότατον και τονωτικότατον! Ξημερώματα 2ης μέρας, 6 παρά κάτι ψιλά! Άρχισε να χαράζει και επιτέλους ήρθε η πάντα πολυπόθητη μέρα, το φως των πρώτων ακτίνων, η μυρωδιά του δροσερού πρωινού! Είμαστε στην τσίτα και έτοιμοι για αναχώρηση μετά την ωριαία ανάπαυλα! Προετοιμάζομαι ψυχολογικά (το γνωστό mind game)! Έχω να κάνω ένα γεμάτο 200άρι μπρεβέ (230 χιλιομέτρων περίπου) με λίγα υψομετρικά! Έτσι σκέφτομαι! Έχω κάνει ήδη 400 και μένουν άλλα 200… τα “τελευταία”… τα βασανιστικά… Τουλάχιστον είμαι σε αρκετά καλή σωματική κατάσταση και οριζοντιώθηκα για καμιά ωρίτσα… κάτι είναι κι αυτό… άντε να αρχίσουμε πάλι… Χρυσούπολη Επόμενος στόχος το κοντρόλ στην Χρυσούπολη! Γνώριμη πόλη από το πολύ καλό μπρεβέ που έγινε εκεί πριν λίγα χρόνια! Ευχάριστες αναμνήσεις! Ο Στράτος μάς καλημερίζει! Ευδιάθετος και χαμογελαστός βγάζει αβέρτα φωτός! Τσεκάρουμε και φεύγουμε σφαίρα! Ο καιρός αν και συννεφιασμένος, φαίνεται να κρατάει! Αναμέναμε βροχές και καταιγίδες από το μεσημέρι και μετά! Με τα πολλά φτάνουμε Αμφίπολη, στα 515 χιλιόμετρα. Αρχίζει να φυσάει πλάγιος πολύ δυνατός αέρας! Μέχρι ένα σημείο ήταν πίσω μας, αλλά τώρα άλλαξε και μας ταλαιπωρεί! Ξοδεύω αρκετές δυνάμεις εκεί, στις ανηφοροκατηφόρες! Νιώθω μεγάλη κούραση! Πρέπει να αντέξω για άλλα 100 χιλιόμετρα! Παίρνω ένα τζελάκι, το τελευταίο μου, για να τονωθώ! Τρώω και μια δυνατή ενεργειακή μπάρα και συνεχίζουμε! Φτάνουμε Ασπροβάλτα, στα 532 χιλιόμετρα. Από εκεί και μέχρι τον τερματισμό ξέρω πολύ καλά την διαδρομή από τις μεγάλες και δυνατές προπονήσεις που κάνουμε! Το θέμα είναι άλλο… είμαι φοβερά εξαντλημένος και οι συνεχόμενες ανηφοροκατηφόρες του 2-3% μόνο με ταλαιπωρούν και μου στραγγίζουν τα τελευταία αποθέματα ενέργειας που μου απομένουν! Το λέω δυνατά στην παρέα : “μα είναι δυνατόν; Αυτή την διαδρομή την ξέρω καλά! Ανεβοκατεβαίνουμε “τρένο” με τους κολλητούς στις προπονήσεις μας! Ποτέ δεν με προβλημάτισαν αυτές οι ανηφοροκατηφόρες! Έλεος!!”… Τώρα όμως είναι άλλες οι συνθήκες και όχι μια απλή “προπόνηση”… Χαλκιδική Απολλωνία, Περιστερώνας, Γερακαρού, Βασιλούδι, Άγιος Βασίλειος. Η λίμνη δίπλα είναι φουρτουνιασμένη! Μαυρίλα πλάκωσε προς Θεσσαλονίκη και δεν μου αρέσει! Φτάνουμε Λαγυνά και αρχίζει να βρέχει! Όχι πολύ, αλλά ανησυχώ για το οδόστρωμα! Ξεκινάμε την τελευταία ανάβαση του διημέρου, αυτή των Λαγυνών! Μια ανηφόρα που την γνωρίζω σπιθαμή προς σπιθαμή και την ανεβαίνω δυνατά, όταν είμαι στα καλά μου! Αυτή τη φόρα θα την ανέβω με τέμπο και χαλλλαρά κάτω από βροχή! Σχεδόν σβηστός ανέβηκα και χάρηκα που δεν έπαθα καμιά κράμπα στα τελειώματα! Από εκεί και μέχρι τον Λευκό Πύργο είναι μια κατηφόρα! Τώρα μπορώ να αναφωνήσω “ΝΑΙ, τα κατάφερα! Ο τερματισμός φαίνεται στον ορίζοντα”! Τώρα είναι η στιγμή που “επιτρέπω” στον εαυτό μου να μετρήσει αντίστροφα τα χιλιόμετρα που υπολείπονται! Ένα απρόοπτο που συνέβη στην οδό Λαγκάδα, 3 Km πριν τον τερματισμό (σκασμένο λάστιχο), δεν θα το σχολιάσω… erase από την μνήμη μου, γιατί είμαι πολύ εκνευρισμένος… λύθηκε ευτυχώς και σύντομα μάλιστα… Τερματισμός Τέλος καλό και τερματισμός εντός ορίου (3 ώρες μάλιστα πριν την “πόρτα”) σε ένα απαιτητικό μπρεβέ με 28 ώρες πάνω στην σέλα! 1200 χιλιόμετρα μαζεμένα σε 3 εβδομάδες δεν το λες και λίγο! Επόμενος στόχος το μπρεβέ της Φλώρινας στις 24/6. Το Σάββατο 27/5 περιμένω όλους τους φίλους στο δικό μας, το μπρεβέ Θεσσαλονίκης του ΠΑΣΘ! See you there κάτω από τον Λευκό Πύργο! Αυτή την φορά όμως θα είμαι κοντρολιέρης στην εκκίνηση και στον τερματισμό! Σας εύχομαι από τώρα καλή διαδρομή, με ασφάλεια και να την απολαύσετε, γιατί αξίζει!
