Share on Facebook Share on Twitter Αν έχουμε 2 άτομα διαφορετικών επιπέδων φυσικής κατάστασης να προπονούνται μαζί, είναι εύκολο να φανταστούμε τον λιγότερο γυμνασμένο να ιδρώνει πολύ, ενώ ο πιο γυμνασμένος να φαίνεται φρέσκος. Ωστόσο, στην πραγματικότητα ιδρώνουμε περισσότερο καθώς φορμαριζόμαστε περισσότερο. Ο λόγος έγκειται στη ρύθμιση της θερμότητας. Παραγωγή και Διάχυση Θερμότητας Ανεξάρτητα από το πόσο τελειοποιούμε την τεχνική μας, η άσκηση γενικά δεν είναι ιδιαίτερα αποδοτική. Ένα μεγάλο μέρος της ενέργειας που καταναλώνουμε, πηγαίνει στην παραγωγή θερμότητας και όχι σε κίνηση. Γι’ αυτό, ακόμη και σε μια κρύα μέρα, όταν χρειαζόμαστε ένα χοντρό παλτό για να παραμένουμε ζεστοί σε περιόδους αδράνειας, ζεσταινόμαστε υπερβολικά όταν τρέχουμε ή ποδηλατούμε, ακόμα και με ελαφρύ ρουχισμό. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα, επειδή η θερμοκρασία του πυρήνα του σώματός μας έχει ελάχιστα περιθώρια, προτού η υπερθέρμανση δημιουργήσει προβλήματα. Μια άνοδος από μόλις 37 C σε 40 C είναι αρκετή για να μας δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα. Η εφίδρωση είναι η πιο αποτελεσματική μέθοδος του σώματος για τη διάχυση της θερμότητας, καθώς η εξάτμιση του νερού από το δέρμα αφαιρεί πολλή θερμική ενέργεια μαζί του. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αισθανόμαστε να κρυώνουμε, βγαίνοντας από την πισίνα ή τη θάλασσα, ακόμη και σε μια ζεστή μέρα, καθώς το αρχικό κάλυμμα του νερού εξατμίζεται γρήγορα στην ατμόσφαιρα, παίρνοντας τη θερμότητα μαζί του. Πώς το σώμα προσαρμόζεται σε μια αύξηση της φυσικής κατάστασης Καθώς φορμαριζόμαστε, μια σημαντική (και επιθυμητή) παρενέργεια είναι ότι μπορούμε να καταναλώσουμε περισσότερη ενέργεια πιο γρήγορα, και επομένως να διατηρήσουμε υψηλότερη ένταση άσκησης για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Επειδή όμως η παραγωγή θερμότητας συνδέεται με την ένταση της άσκησης, το σώμα μας θερμαίνεται επίσης πιο γρήγορα όταν είμαστε σε καλύτερη φυσική κατάσταση, και ως εκ τούτου πρέπει να ψύχεται καλύτερα, για να ανταπεξέλθει. Ένας σημαντικός τρόπος για να γίνει αυτό, είναι μειώνοντας τη θερμοκρασία του πυρήνα στην οποία αρχίζουμε να ιδρώνουμε (δηλαδή σχεδόν αρχίζουμε να ιδρώνουμε εν αναμονή του γεγονότος ότι η θερμοκρασία του σώματός μας θα αυξηθεί). Το σώμα μας αυξάνει επίσης τον συνολικό ρυθμό με τον οποίο μπορεί να παραχθεί ιδρώτας. Με απλά λόγια, καθώς φορμαριζόμαστε περισσότερο, μπορούμε να ασκούμαστε σκληρότερα και να παράγουμε περισσότερη θερμότητα. Έτσι, το σώμα ανταποκρίνεται σε αυτό «ενισχύοντας» την απόκρισή του στην εφίδρωση και αρχίζοντας να ιδρώνει νωρίτερα για να μειώσει τον κίνδυνο υπερθέρμανσης. Άλλοι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την εφίδρωση Η φυσική κατάσταση δεν είναι ο μόνος παράγοντας που επηρεάζει τον ρυθμό εφίδρωσης. Μερικοί άνθρωποι απλώς ιδρώνουν περισσότερο από άλλους, ανεξάρτητα από το πόσο προπονημένοι (ή απροπόνητοι) είναι. Η γενετική παίζει μεγάλο ρόλο στον καθορισμό του ρυθμού ιδρώτα ενός ατόμου, καθώς και του μεγέθους του σώματος – οι μεγαλόσωμοι άνθρωποι γενικά έχουν την ικανότητα να παράγουν περισσότερο ιδρώτα από τους μικρόσωμους, απλώς επειδή έχουν μεγαλύτερη επιφάνεια σώματος και περισσότερη μυϊκή μάζα για να παράγουν θερμότητα. Οι άνδρες, κατά μέσο όρο, επίσης ιδρώνουν περισσότερο από τις γυναίκες. Αν και οι ακριβείς λόγοι για αυτό δεν είναι πλήρως κατανοητοί, έχουν μελετηθεί, μεταξύ άλλων σε μια ενδιαφέρουσα εργασία που δημοσιεύτηκε το 2010. Επιπλέον, ο εγκλιματισμός στη ζέστη προάγει την αύξηση του ρυθμού ιδρώτα για τον ίδιο βασικό λόγο που κάνουν τα αυξημένα επίπεδα φυσικής κατάστασης (δηλαδή είναι ένας μηχανισμός αντιμετώπισης για την πρόληψη της υπερβολικής αύξησης της θερμοκρασίας του πυρήνα του σώματος). Τέλος, ορισμένα φάρμακα, ιατρικές καταστάσεις, τροφές και άλλοι παράγοντες (π.χ. ψυχολογικό στρες) μπορούν να αυξήσουν το ρυθμό εφίδρωσης. Με άλλα λόγια, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν το πόσο ιδρώνουμε και η φυσική κατάσταση είναι μόνο ένας από αυτούς.
