Share on Facebook Share on Twitter Brevet Γύρος Έβρου – Ροδόπης 200 χλμ «Αν ο καιρός είναι όπως ήταν πέρσι, δεν πάω!!» Αυτή ήταν η απάντηση που έδινα τις μέρες πριν το μπρεβέ, ερωτηθείς αν θα πάω στην Αλεξανδρούπολη. Όμως φέτος, από αρκετά νωρίς οι συνθήκες ήταν τέτοιες που δεν άφηναν αμφιβολία: Ο καιρός δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερος για Έβρο και αρχές Ιανουαρίου! Με το δεξί… Τα Φώτα λοιπόν βρίσκομαι για 4η συνεχόμενη χρονιά στον φάρο της Αλεξανδρούπολης στην αρχή της σεζόν, για το ποδαρικό με το πρώτο του χρόνου. Καθώς θεωρώ πλέον ότι παίζω εντός έδρας σ’ αυτό το μπρεβέ, φέτος για πρώτη φορά έρχομαι καταδρομικά με σκοπό η ποδηλατική διαδρομή και το ταξίδι να γίνουν αυθημερόν. Είμαι με τον George Papaioannou με τον οποίο ξεκινήσαμε τις μικρές ώρες από Θεσσαλονίκη. Ευτυχώς πως έτυχε και το πλάνο του ύπνου μου βγήκε άψογα το προηγούμενο βράδυ καθώς έπεσα να κοιμηθώ με επιτυχία κατά τις 8. Σ’ όλη τη διαδρομή, ξεκούραστοι, δεν σταματήσαμε να συζητάμε. Ο Γιώργος είναι ένας ανερχόμενος μπρεβετάς, αθλητής του ορεινού τρεξίματος από τα παλιά. Έχει μολυνθεί από το μικρόβιο του ποδηλάτου, και καθώς είναι κρυφό ταλέντο με πολλές ακόμα ανεκμετάλλευτες δυνατότητες, τον βλέπω άνετα σε σύντομο χρόνο να μας καταπλήσσει με τις επιδόσεις του. Αλεξανδρούπολη Φτάνουμε την αυγή στην Αλεξανδρούπολη. Καθώς παρκάρουμε βλέπουμε τον Μπάμπη να ετοιμάζεται. Σύντομα αρχίζει να καταφτάνει σταδιακά και το υπόλοιπο πλήθος των τελικά 24 που θα πάρουν εκκίνηση. O Deligeorgis Konstantinos μοιράζει τις κάρτες. Χάνουμε με τον Γιώργο την κοπή της πίτας την ώρα που αλλάζουμε. Το φλουρί πέφτει στον Ηλίας Σβεντζούρης που έχει έρθει από τη Λαμία με τον Kostas Pontikis, Alex Em, Christos Kyriakidis, Mavrik Azntaridhs. Επίσης, ο τοπικός Ολλανδός Peter Silvain Mooij, ο Ναύαρχος Pavlos Leonidis με τον Χάρης Κατσικάρης και τον Πέτρο, η τετραμελής παρέα από τα Γιαννιτσά, με τον Aspromatis Minas, τον ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗΣ, τον Γιώργο και ένα άλλο παλικάρι που δεν γνωρίζω, είναι εκεί. Ο Savvas Romanidis, ο συναχομένος Γιάννης Τσιματσίδης που δυστυχώς δεν θα τρέξει, έρχονται και τελευταίοι ο Stratos Alagialis και ο Dimitris Alagialis… Εκκίνηση Ο ήλιος ανατέλλει και φωτίζει πορτοκαλί τις φωτογραφίες πριν την εκκίνηση. Πορτοκαλί ήλιος την αυγή προμηνύει πολύ καλό καιρό, και με τη σκέψη αυτή ξεκινάμε στις 8. Κάνει το κρύο που έκανε το 15 και το 16, αλλά σίγουρα όχι αυτό του 17! Έξω από την Αλεξανδρούπολη η θερμοκρασία πέφτει μερικούς βαθμούς κάτω από το μηδέν, αλλά, παρά το γεγονός ότι έχω ντυθεί ελαφρύτερα από κάθε άλλη χρονιά, οι συνθήκες είναι ευχάριστες. Ενθυμούμενος τις δύο πρώτες φορές, όπου ενώ οι θερμοκρασίες ταλαντευόταν εκεί γύρω από το μηδέν το πρωί, σύντομα εκτινάχτηκαν μέχρι που να φτάσουν στο +13 έως και +15 το μεσημέρι, αποφάσισα φέτος να μην υποπέσω στο ίδιο λάθος και φορέσω βαρύ ρουχισμό… Καθώς κινούμαστε με καλό ρυθμό, κρατιόμαστε ζεστοί. Στην Αισύμη βγάζω το αντιανεμικό και αρχίζουμε την ανάβαση με κουβεντούλα παρέα με τον Μπάμπη. Μιλάμε για την περσινή χρονιά, τα αντίστοιχα σχέδια μας για φέτος, το ιταλικό φαγητό… Για πρώτη φορά στο βουνίσιο κομμάτι του μπρεβέ μέχρι τη Λεπτοκαρυά και τις ανεμογεννήτριες, δεν έχει πουθενά ούτε πάγο πάνω στο δρόμο ούτε χιόνι στα ερείσματα, εκτός από κάτι ξεχασμένες ασπράδες λίγο πριν τη διασταύρωση. Μόνο πολύ τοπικά έχει μια αμυδρή και ανώδυνη παγωμένη πάχνη σε μερικά ανήλια τμήματα, ανάξια λόγου… 1ο κοντρόλ Φτάνω στη διασταύρωση, ντύνομαι και μετά την καθιερωμένη φωτογραφία πιάνω την κατηφόρα, χωρίς φρένα καθώς δεν έχει πουθενά ούτε εδώ πάγο. Μέχρι τα Αρριανά η θερμοκρασία έχει ανέβει, όπως σωστά περίμενα, στους 12º C. Καθώς σφραγίζω στο κοντρόλ βγάζω το αντιανεμικό και χαίρομαι αφάνταστα που είμαι ελαφριά ντυμένος από κάτω. 2ο κοντρόλ Χωρίς χρονοτριβές φεύγω για τα 30 γρήγορα χιλιομετράκια μέχρι την Κομοτηνή. Σφραγίζω στο γνωστό πια «Κάτι Άλλο», και κάθομαι για καφέ. Καθώς τον τελειώνω, φτάνει και ο Μπάμπης και φεύγουμε μαζί. Πάμε χαλαρά. Στον κατά τα άλλα άδειο δρόμο, ακούμε από πολύ πίσω μία κόρνα. Μας προσεγγίζει ένα αυτοκίνητο, μπάρμπας, κυρά και παιδί πίσω. Ο οδηγός ξεκινάει τις παρατηρήσεις, ότι ενοχλούμε. Του εξηγούμε ότι έχουμε το δικαίωμα να είμαστε πάνω στο δρόμο, κλπ… σε χρόνο dt χαλάει το «καλό κλίμα» της συζήτησης. Εν τέλει, αφού ανέβηκαν οι τόνοι, φεύγει αφήνοντας μας να αναρωτιόμαστε γιατί συνέβη όλο αυτό… Μέχρι τον Ίμερο έχουμε πάλι χωρίσει. Παίρνω απόδειξη σ’ ένα μίνι μάρκετ, και φεύγω για Μαρώνεια. Βρίσκομαι σε καταπληκτική μέρα, έχω φάει ελάχιστα από το πρωί αλλά ποδηλατώ αβίαστα και με πολύ καλό ρυθμό. Περνάω τα παραλιακά μέρη με την αγαπημένη μου και δυστυχώς πολύ ταλαιπωρημένη Σαμοθράκη να με χαιρετάει από απέναντι. Ανεβαίνω τη Μαρώνεια συνοδεία ενός πυκνού σμήνους μαύρων μικρών πουλιών, που σίγουρα θα κατονόμαζε ο Τζοκεράκος αν τον είχα δίπλα μου… Χωρίς να συμβαίνει τίποτα το αξιόλογο, η μέρα κυλάει αναπάντεχα ευχάριστα και άνετα, χωρίς κούραση, χωρίς ζόρι. Φτάνω στη Συκοράχη, γεμίζω ένα μόνο παγούρι (μένουν μόνο καμιά 30αριά χιλιόμετρα για τον τερματισμό) στη βρύση όπου ήταν το κοντρόλ στη «Γη των Θρακών» τον περασμένο Σεπτέμβριο. 3ο κοντρόλ Η απαλή ανάβαση για Κίρκη είναι ανήλια και το οδόστρωμα είναι υγρό. Αναρωτιέμαι αν θα βρω τίποτε ανοιχτό στη Κίρκη, αλλά ευτυχώς καθώς φτάνω στην πλατειούλα, βλέπω τον Αντώνη, τον αδελφό του Κώστα, να στελεχώνει το κοντρόλ. Στον χρόνο που χρειάζεται να μπει μια σφραγίδα και να καταναλωθεί ένα κρουασάν μ’ενημερώνει ότι είχαμε δύο εγκαταλείψεις (να είναι καλά ο Παναγιώτης που χτύπησε, ελαφρά ευτυχώς), και φεύγω για το τελευταίο κομμάτι της διαδρομής στο υγρό οδόστρωμα μέσα από το πανέμορφο δάσος που μου κάνει εντύπωση γιατί είναι πολύ πιο πράσινο απ’ ότι θα περίμενα… Τερματισμός Με τον ήλιο ακόμα να απέχει αρκετά από τη γραμμή του ορίζοντα, τερματίζω στην Αλεξανδρούπολη… Ευχαριστώ Κώστα και πάλι για τη φετινή διοργάνωση του κλασικού πλέον αυτού μπρεβέ. Αργότερα το βραδάκι έχει μεγαλώσει η παρέα καθώς αυξάνονται οι τερματισμοί. Όλοι ανεξαιρέτως, είναι χαμογελαστοί και έχουν να λένε πόσο ευχάριστος ήταν ο φετινός Γύρος του Έβρου και της Ροδόπης. Και πράγματι, καθώς επιστρέφουμε με τον Γιώργο στη Θεσσαλονίκη, σκέφτομαι από την ημέρα αυτή, αυτό είναι που θα μείνει. Η φετινή μπρεβετοχρονιά άρχισε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο… Καλή μας χρονιά λοιπόν, φίλες και φίλοι!!