Milan – San Remo 2018 – O Nibali χαρίζει στους Ιταλούς μια πολυπόθητη νίκη

Milan – San Remo 2018 – O Nibali χαρίζει στους Ιταλούς μια πολυπόθητη νίκη

Ο Vincenzo Nibali (Bahrain – Merinda) απέσπασε μια ηρωική νίκη στο Milan – San Remo, που οι Ιταλοί οπαδοί ονειρεύονταν, με μια θεαματική επίθεση στο Poggio.

Με τον άνεμο να αποθαρρύνει τις επιθέσεις στη συντριπτική πλειοψηφία του αγώνα, και τις ομάδες των σπρίντερ φαινομενικά υπό τον έλεγχο, η 109η έκδοση του Milan – San Remo καθορίστηκε στο λόφο του Poggio και την κάθοδο που ακολούθησε.

Η δράση στις πρώτες ανηφόρες, προήλθε από απροσδόκητες πηγές, όπως οι Marcus Burghardt (Bora-Hansgrohe) και ο Jean-Pierre Drucker (BMC Racing), πριν ξεκινήσει ένας ακόμη λιγότερο γνωστός αθλητής από το πρωτάθλημα της Λετονίας, ο Krists Neilands (Israel Cycling Academy) τη μεγαλύτερη επίθεση του αγώνα.

Ωστόσο, ο άνθρωπος της ημέρας ήταν ο Vincenzo Nibali, που χρησιμοποίησε την επίθεση του Neilands ως εκκίνηση, για τη δική του επίθεση.

Ο Nathan Haas (Katusha-Alpecin) και ο Enrico Battaglin (LottoNL-Jumbo) προσπάθησαν αλλά δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν, και υπήρχαν δισταγμοί από τα άλλα μεγάλα φαβορί, καθώς ο Peter Sagan (Bora-Hansgrohe) και ο Michal Kwiatkowski (Team Sky).

Το προβάδισμα του Nibali ήταν 8’’ μέχρι την κορυφή του Poggio με 5,4 χιλιόμετρα για τον τερματισμό, ενώ στο τέλος της κατάβασης είχε φτάσει τα 12’’.

Οι Groupama-FDJ και Quick-Step Floors εργάστηκαν σκληρά για να προσπαθήσουν να τοποθετήσουν τους Arnaud Démare και Elia Viviani αντίστοιχα, ενώ η διαφορά του Nibali μειώνονταν δραματικά.

Καθώς έφταναν στη γραμμή τερματισμού, οι Démare, Caleb Ewan (Mitchelton-Scott) και Alexander Kristoff (UAE Team Emirates) ξεκίνησαν τα σπριντ, αλλά ο Nibali είχε αρκετή διαφορά για να κρατήσει, περνώντας τη γραμμή με τα χέρια του στον αέρα, παίρνοντας μια συναισθηματική νίκη, με τον Ewan να τερματίζει 2^ος, μόλις λίγα μέτρα πίσω.

Πως εξελίχθηκε

Η έντονη βροχή καλωσόρισε την εκκίνηση των 175 αθλητών, στην  109η έκδοση του αγώνα, μήκους 294 χλμ., που μαζί με την μεγάλη προεκκίνηση, ξεπερνούσε τα 300 χλμ.

Οι μικρότερες ιταλικές ομάδες φάνηκαν πιο πρόθυμες να βγάλουν αθλητές στο ξεκόλλημα. Οπότε αθλητές από τις CSF Bardiani, Nippo-Vini Fantini και  Wilier Triestina-Selle Italia ήταν ιδιαίτερα δραστήριοι.

Μετά από λίγα χιλιόμετρα μια ομάδα 9 αθλητών, δημιούργησε το γκρουπ των αποσπασμένων. Ήταν οι Mirco Maestri και Lorenzo Rota (CSF Bardiani), Evgene Coberniak (Gazprom Rusvelo), Guy Sagiv και Dennis Van Winden (Israel Cycling Academy), Sho Hatsuyama (Nippo-Vini Fantini), Charles Planet (Novo Nordisk) Bono (ΕΑΕΕ), και Jacopo Mosca (Wilier Selle Italia).

Για την επόμενη ώρα, το προβάδισμα τους αυξήθηκε σταθερά. Το πελοτόν πίσω, περνούσε από την επίπεδη πεδιάδα Po, φροντίζοντας να τρέφεται σωστά μέχρι το 130^ο χλμ προς το Passo del Turchino.

Το προβάδισμα του γκρουπ είχε φτάσει τη σχετικά μικρή διαφορά των 6:30’, μέχρι που ο αγώνας άρχισε να φτάσει στο Passo del Turchino. Εκεί η διαφορά άρχισε να μειώνεται και έφτασε στα 1:40’, καθώς ανέβηκαν το λόφο και κατέβηκαν προς την ακτή.

Ωστόσο, με ακόμη περισσότερα από 130 χλμ αγώνα, το πελοτόν έκοψε πάλι ρυθμό και η διαφορά με τους αποσπασμένους ανέβηκε στα 6’, μέχρι τα 115 χλμ από τον τερματισμό.

Tre Capi

Τη στιγμή που το γκρουπ έφτασε στο πρώτο Tre Capi (τους τρεις μικρούς λόφους κατά μήκος της ακτής), στο Capo Mele με 51 χλμ από τον τερματισμό, η διαφορά τους είχε μειωθεί σε λιγότερο από 2’.

Στο Capo Cervo, η διαφορά τους συνέχισε να πέφτει στο 1:30’, ενώ στο Capo Berta, το πιο δύσκολο λόφο, η διαφορά έπεσε κάτω από λεπτό.

Η κόπωση άρχισε επίσης να γίνεται αισθητή στο ξεκόλλημα, καθώς οι αποσπασμένοι χωρίστηκαν στα δύο με τους Maestri, Rota, Bono και Van Winden, ενώ οι υπόλοιποι αθλητές απορροφήθηκαν από το πελοτόν.

Εντούτοις, υπήρξε επίσης δράση στο πίσω μέρος του peloton, καθώς ο Marcel Kittel (Katusha-Alpecin) έγινε ο πρώτος από τους σπρίντερ που έπεσε πίσω και η ομάδα του αναγκάστηκε να τον τραβήξει πάλι μπροστά.

Ο Kittel τελικά κράτησε τη θέση του και όταν οι BMC Racing και Groupama-FDJ συνέχισαν να αυξάνουν το ρυθμό, σε μια προσπάθεια να βάλουν τον Kittel εκτός συναγωνισμού, αλλά και για να βεβαιωθούν ότι οι Greg Van Avermaet και Arnaud Demare ήταν σε καλές θέσεις.

Cipressa

Οι υπόλοιποι τέσσερις αποσπασμένοι, απορροφήθηκαν στα τελευταία 30 χλμ, καθώς το πελοτόν πλησίαζε την Cipressa.

Η ανάβαση των 5.6 χλμ ξεκίνησε, με τους Caleb Ewan (Mitchelton-Scott) και Démare στις καλύτερες θέσεις.

Ο Konovalovas οδήγησε για το πρώτο μισό της ανάβασης, πριν ο Dylan Van Baarle (Team Sky), μπει μπροστά μετά από εντολή του Kwiatkowski, ώστε να αυξήσει τον ρυθμό και να μικρύνει το πελοτόν.

Καθώς η κορυφή της Cipressa πλησίαζε, ο Van Baarle είχε βοήθεια από την Astana, αλλά οι περισσότεροι από τους σπρίντερ ήταν ακόμα μπροστά με τον André Greipel (Lotto-Soudal) να αγωνίζεται για θέση μπροστά από την τεχνική κάθοδο.

Η Groupama-FDJ κινήθηκε για άλλη μια φορά προς τα εμπρός για να ελέγξει την κάθοδο, ενώ ο Démare απολαμβάνε τον αγώνα, από την 3^η θέση.

Poggio

Η προσέγγιση στο Poggio έμοιαζε με τερματισμό ενός σπριντ, με το τρένο Groupama-FDJ στην αριστερή πλευρά του δρόμου, το τρένο Lotto-Soudal στα δεξιά, με τις Mitchelton-Scott, Bora-Hansgrohe, Quick -Βήμα Floors, και Astana προσεκτικά παρόντες.

O Kwiatkowski, ο οποίος είχε μείνει στο πίσω μέρος του πελοτόν, επανήλθε πριν την κορυφή μαζί με 3 συναθλητές του, γλιτώνοντας την πτώση στα τελευταία 10 χλμ, που είχε ως αποτέλεσμα την αποχώρηση του Marc Cavendish από τον αγώνα.

Πίσω, στο εμπρός μέρος του πελοτόν ήταν πλέον ο Marcus Burghardt (Bora-Hansgrohe) –με πολύ βαρύ πάτημα- που ποδηλατούσε προς την κορυφή του Poggio. Σε κάποια στιγμή κατάλαβε ότι είχε ανοίξει την διαφορά και άφησε τα πόδια για  να περιμένει τον αρχηγό της ομάδας Peter Sagan.

Η επόμενη κίνηση ήρθε από τον πρωταθλητή Λετονίας Krists Neilands (Israel Cycling Academy) που ξεπήδησε με τον Vincenzo Nibali (Bahrain-Merida) στη ρόδα του, ενώ οι Nathan Haas (Katusha-Alpecin) και Enrico Battaglin (LottoNL-Jumbo) τους κυνηγούσαν.

Με ακόμα 6 χλμ αγώνα, ο Nibali συνέχισε να ανοίγει την διαφορά, ενώ οι Kwiatkowski και Sagan μαρκάρονταν στην κάθοδο από το Poggio.

Ωστόσο, η διαφορά του Nibali ήταν πλέον στα 8’’, και άρχισε να κατεβαίνει την τεχνική κατηφόρα.

Τερματισμός

Σιγά σιγά, η διαφορά αυξανόταν καθώς ο τερματισμός πλησίαζε. Ο Nibali έδινε ό,τι είχε μείνει, ενώ πίσω στο πελοτόν ο Matteo Trentin (Mitchelton-Scott) επιτέθηκε, προκαλώντας μια απάντηση από Sagan και Kwiatkowski’ αλλά τίποτα παραπάνω…

Στα τελευταία 1300 μέτρα, ο Trentin πιάστηκε, καθώς οι Groupama-FDJ και Quick-Step Floors μπήκαν μπροστά, αρχίζοντας να μειώνουν το προβάδισμα του Nibali που ήταν μόλις 5-6’’, καθώς έφτανε στην τελική ευθεία.

Ο Julian Alaphilippe οδήγησε την Quick-Step γύρω από την τελευταία γωνία, προτού αφήσει τον Maximilano Richeze να τραβήξει για τον Viviani.

Ωστόσο, ήταν ο Alexander Kristoff (UAE Team Emirates), ο οποίος άνοιξε το σπριντ στην αριστερή πλευρά, ενώ ο Ewan ήρθε από τη μέση.

Αλλά ακόμα και αυτή η εκπληκτική ταχύτητα από τον Ewan δεν ήταν αρκετή για να φτάνει τον Nibali, ο οποίος είχε μερικά δευτερόλεπτα, να κατεβάσει τη φανέλα του και να απολαύσει μια εκπληκτική νίκη, μπροστά σε ένα εκστασιασμένο ιταλικό πλήθος.

Αποτελέσματα Milan – San Remo 2018