Tour de France 2021- Τα καθοριστικά εταπ του Γύρου

Το φετινό Tour de France έχει μια κλασική αύρα, καθώς η 1^η εβδομάδα έχει αρκετά εταπ για τους σπρίντερ καθώς και μια ατομική χρονομέτρηση.

Την τελευταία εβδομάδα υπάρχουν πολλά ορεινά εταπ στα Πυρηναία που θα διευθετήσουν τους υποψηφίους για την κίτρινη φανέλα , η οποία θα αποφασιστεί στη 2^η ατομική χρονομέτρηση, την προτελευταία ημέρα.

Παρακάτω αναλύουμε τα 5 πιο κρίσιμα εταπ για τη μάχη της ΓΚ.

9^ο εταπ: Cluses – Tignes, 145 χλμ

Μετά από μια άλλη μακρά κατάβαση, στο Bourg-Saint-Maurice, οι αθλητές θα ξεκινήσουν την ανάβαση 21 χιλιομέτρων στο Tignes, όπου η τελική ανάβαση ματαιώθηκε το 2019, λόγω κατολισθήσεων κατά τη διάρκεια μιας βίαιης καταιγίδας στο βουνό.

Το κρίσιμο τμήμα αυτής της μεγάλης ανάβασης φτάνει στο χωριό Les Brevières, όπου ο δρόμος ανυψώνεται απότομα για να ανέβει στο βράχο δίπλα στο φράγμα Chevril για 2 χλμ. Φτάνοντας στην κορυφή του φράγματος, ο δρόμος ανεβαίνει πολύ πιο σταθερά για άλλα 7 χλμ μέχρι τον τερματισμό, αλλά το υψόμετρο θα μπορούσε να κουράσει αρκετά από τα φαβορί της ΓΚ, με τον τερματισμό στα 2.113 μέτρα.

11^ο εταπ: Sorgues – Malaucène, 199 χλμ

Το Mont Ventoux επιστρέφει στη διαδρομή Tour για πρώτη φορά από το 2016, όταν ένας δυνατός άνεμος ανάγκασε τη συντόμευση του εταπ και, τελικά, είδε τον αρχηγό του αγώνα Chris Froome να τρέχει προς τον τερματισμό, όταν εγκατέλειψε το ποδήλατο του, μετά από σύγκρουση με μοτοσικλέτα.

Ο Prudhomme και ο διευθυντής διαδρομής του Tour, Thierry Gouvenou αποφάσισαν να μην τερματίσουν στην κορυφή, αυτή η απόφαση εν μέρει κατέληξε σε συνειδητοποίηση ότι αυτά τα φινάλε μεγάλου υψομέτρου μπορούν συχνά να ουδετεροποιήσουν τον αγώνα μεταξύ των διεκδικητών της ΓΚ μέχρι τα τελευταία χιλιόμετρα.

Αυτό που έκαναν ήταν να σχεδιάσουν μια διπλή ανάβαση του Ventoux. Η κλίση είναι πολύ πιο έντονη κατά τα τελευταία 6 χιλιόμετρα μέχρι την κορυφή, από όπου οι αναβάτες θα κατέβουν κάτω από τη δυτική πλευρά του βουνού. Περνώντας το μικρό χιονοδρομικό κέντρο του Mont Serein, αυτή η κατάβαση είναι εξαιρετικά γρήγορη. Ο νικητής του Tour 1966 Lucien Aimar είπε ότι η μοτοσικλέτα της αστυνομίας που τον ακολουθούσε σε αυτό το δρόμο έγραψε 140 χ.α.ω. σε ένα τμήμα.

Αφού περάσει από τον τερματισμό στο Malaucène για πρώτη φορά, η διαδρομή φτάνει τη βάση του Ventoux για την κλασική ανάβαση, με μέση κλίση 9% για 15.7 χλμ. Φτάνοντας στην κορυφή, οι αναβάτες, για πρώτη φορά από το 1994, θα συνεχίσουν την ταχεία κατάβαση στο Malaucène για άλλη μια φορά.

15^ο εταπ: Céret – Andorra la Vella, 192 χλμ

Καθώς ο αγώνας συνεχίζει δυτικά από τις Άλπεις στα Πυρηναία, ο άνεμος θα μπορούσε να παίξει το ρόλο του στο εταπ μεταξύ Nimes και Carcassonne. Δύο ημέρες μετά από αυτήν την ενδιαφέρουσα δοκιμασία, η μάχη για την κίτρινη φανέλα στα Πυρηναία θα ενταθεί, καθώς ο αγώνας κατευθύνεται στο Πριγκηπάτο της Ανδόρας.

Οι αθλητές ανεβαίνουν προς την Ανδόρα και μέχρι το Port d’Envalira, το οποίο ξεπερνά τα 2.408μ. Μια μεγάλη και γρήγορη κατάβαση, θα οδηγήσει τον αγώνα στην τελική ανάβαση, το Collada de Beixalis.

Πολλοί από τους αθλητές που μένουν στην περιοχή, γνωρίζουν καλά αυτήν την ανάβαση.  Με μήκος 6.4 χλμ είναι σχετικά μικρή, αλλά είναι ακανόνιστη, με μερικές πολύ απότομες ράμπες που θα παρέχουν στους καλύτερους ανηφορίστες μια καλή βάση για να επιτεθούν.

Η κατάβαση είναι τεχνική αρχικά μέχρι το Anyós, στη συνέχεια πιο αποκτά ταχύτητα, καθώς το πελοτόν θα κατευθύνεται προς την πρωτεύουσα της χώρας, Andorra la Vella.

17^ο εταπ: Muret – Saint-Lary-Soulan Col du Portet, 178 χλμ

Η Ημέρα της Βαστίλης φέρνει την επιστροφή του Col du Portet, που αντιμετωπίστηκε για πρώτη φορά το 2018 με νικητή τον Nairo Quintana.

Η μέρα ξεκινά στο Muret, ακριβώς στα νότια της Τουλούζης, όπου οι αθλητές μένουν στις κοιλάδες για περισσότερα από 100 χιλιόμετρα μέχρι το Bagnères-de-Luchon. Η ανάβαση ξεκινά με το Col de Peyresourde, όπου ο Tadej Pogačar απέκτησε μέρος του εδάφους που είχε χάσει από τους αντιπάλους του στη ΓΚ στο περσινό Tour.

Οι αθλητές θα κατέβουν γρήγορα από το Peyresourde στην παραθαλάσσια πόλη Loudenvielle και, όχι πολύ πιο πέρα, από τις ράμπες του Col d’Azet. Το Azet είναι πολύ πιο απότομο, με μέση κλίση 8.3% καθώς ανεβαίνει μέσα από πυκνά δάση. Το πελοτόν μόλις πάρει μια ανάσα θα ξεκινήσει την τελική ανάβαση, στο Portet, με μήκος 16 χλμ και μέση κλίση 8.7%.

Στο Espiaube, το πελοτόν θα στρίψει δεξιά προς το Portet. Εδώ η κλίση αλλάζει συνεχώς, καθιστώντας αδύνατο για κάποιον να συντηρήσει ένα τέμπο. Αυτό κάνει την ανάβαση ιδανική για ανηφορίστες όπως οι Quintana και ο Dan Martin.

Η διαδρομή ανεβαίνει και μετά πολύ πάνω 2.000 μέτρα, οπότε οι διαφορές ανάμεσα στα φαβορί της ΓΚ αναμένονται να είναι μεγάλες, σε αυτό το 2^ο από τα 3 εταπ με τερματισμούς σε μεγάλο υψόμετρο.

18^ο εταπ: Pau – Luz Ardiden, 130 χλμ

Την επόμενη μέρα του 2^ου τερματισμού κορυφής στο Col du Portet έρχεται ο 3^ος τερματισμός, καθώς το Tour επιστρέφει στο Luz-Ardiden για πρώτη φορά από το 2011, όταν ο Samuel Sánchez κέρδισε το εταπ.

Όπως και το 17^ο εταπ, ξεκινά με μια μεγάλη διαδρομή μέσα από τις κοιλάδες από την αρχή στο Pau για να φτάσει στο Sainte-Marie-de-Campan, στους πρόποδες της ανατολικής πλευράς του Col du Tourmalet. Μια μεγάλη ανάβαση 17.1 χλμ, με μέση κλίση 7.3%, σίγουρα η ευκολότερη πλευρά του αγαπημένου περάσματος του Tour.

Τα πρώτα χιλιόμετρα είναι ήπια, όμως μετά το Artigues, με 10 χιλιόμετρα να απομένουν, οι κλίσεις ανεβαίνουν μέχρι τη διάσημη κορυφή. Η κάθοδος είναι γρήγορη με καλό οδόστρωμα, που θα στείλει το πελοτόν στο Luz-Saint-Sauveur, στο κάτω μέρος της κοιλάδας.

Μια σύντομη, απότομη ράμπα θα τους οδηγήσει στην αρχή της τελικής ανάβασης. Λίγο σαν το Tourmalet, η ανάβαση στο Luz-Ardiden ξεκινά συγκριτικά ήπια. Ωστόσο, μετά από μερικά χιλιόμετρα αρχίζει να ανεβαίνει πιο απότομα, ειδικά καθώς περνά μέσα από το χωριό Grust, όπου ξεκινούν οι φουρκέτες.

Με παρόμοιο τρόπο με το Alpe d’Huez, είναι πολύ επίπεδες στην κορυφή των γωνιών και οι ράμπες μεταξύ τους είναι απότομες, κάτι που μπορεί να σπάσει το ρυθμό αθλητών όπως οι Geraint Thomas και Tom Dumoulin και να δώσει το πλεονέκτημα στους καθαρούς ανηφορίστες.

Βγαίνοντας πάνω από τη γραμμή των δέντρων, οι τεράστιες πλαγιές δημιουργούν μια εντυπωσιακή φυσική αρένα, με τους οπαδούς να μπορούν να δουν αρκετό τμήμα της τελικής ανάβασης, η οποία κορυφώνεται δίπλα στο χιονοδρομικό, στα 1.720μ.

Λαμβάνοντας υπόψη τη συσσωρευμένη κόπωση των προηγούμενων εταπ και τη δυσκολία αυτής της 2^ης ανάβαση, οι διαφορές των φαβορί θα είναι σημαντικές.