Πώς δημιουργήθηκαν οι φανέλες του Γύρου Γαλλίας;

Σήμερα θεωρείται δεδομένο ότι οι ηγέτες των διαφόρων ταξινομήσεων ενός πολυήμερου ποδηλατικού αγώνα, φορούν χρωματιστές φανέλες για να ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους αθλητές.

Αλλά, φυσικά, αυτό δεν συνέβαινε πάντα. Στα πρώτα χρόνια του Tour de France, όταν υπήρχαν λίγοι αθλητές και μόνο η γενική κατάταξη, ο αθλητής που ήταν επικεφαλής του αγώνα, φορούσε απλά μια λωρίδα πράσινου υφάσματος γύρω από το χέρι του.

Η ιδέα για την πρώτη φανέλα Tour de France ήρθε στον διοργανωτή του αγώνα, Henri Desgrange, προς το τέλος του Tour 1919. Στα 2/3 των 5.560 χλμ του αγώνα, και λίγο πριν από τα 325 χλμ του 11^ου εταπ, ο Desgrange αποφάσισε ότι ο κορυφαίος αθλητής έπρεπε να ξεχωρίσει από τους άλλους.

Έτσι, στις 18 Ιουλίου, ο επικεφαλής του αγώνα  Eugène Christophe φόρεσε την 1^η maillot jaune (κίτρινη φανέλα) του Tour de France. Ωστόσο, ο Γάλλος Christophe θα έσπαζε ένα πιρούνι αργότερα στον αγώνα και τερμάτισε 2^ος, πίσω από τον Βέλγο από τον βελγικό Firmin Lambot. Ίσως ήταν το καλύτερο, γιατί ο  Christophe είχε δηλώσει ότι μισούσε την κίτρινη φανέλα, επειδή οι θεατές τον κορόιδευαν λέγοντας ότι έμοιαζε με καναρίνι.

Το κίτρινο χρώμα επιλέχθηκε για τη maillot jaune επειδή ήταν το χρώμα του χαρτιού στο οποίο εκτυπωνόταν η L’Auto-Vélo,  η εφημερίδα χορηγός του αγώνα (και προκάτοχος της σύγχρονης γαλλικής αθλητικής L’Équipe).

Το 1933, μια δεύτερη κατάταξη προστέθηκε στο Tour – ο βασιλιάς των βουνών. Η L’Auto-Vélo ονόμαζε έναν ποδηλάτη le meilleur grimpeur, τον καλύτερο ανηφορίστα του Tour, από το 1905. Μετά το Tour 1933, ο Desgrange αποφάσισε ότι ο βασιλιάς των βουνών του έτους, ο Ισπανός Vicente Trueba, θα αναγνωριζόταν επίσημα και ξεκινώντας από το 1934, οι αθλητές που θα έφταναν πρώτοι στις κορυφές, θα λάμβαναν ένα χρονικό μπόνους.

Αυτό μετατράπηκε αργότερα σε ένα σύστημα πόντων με βάση τη σειρά τερματισμού στην κορυφή και τη δυσκολία της ανάβασης. Ωστόσο, η διακριτική πουά μπλούζα του επικεφαλής των βουνών (maillot à pois rouges) δεν παρουσιάστηκε μέχρι το 1975. Ο σχεδιασμός και το χρώμα της φανέλας καθορίστηκαν και πάλι από τον χορηγό του, τον κατασκευαστή σοκολάτας Chocolat Poulain, ο οποίος είχε ένα κόκκινο- και-άσπρο λογότυπο.

Η χορηγία ήταν επίσης ο λόγος για το χρώμα της πράσινης φανέλας (maillot vert) όταν οι διοργανωτές του Tour αποφάσισαν να προσθέσουν μια ακόμα ταξινόμηση, την κατάταξη των πόντων στον αγώνα. Το χρώμα εμπνεύστηκε από τον χορηγό της φανέλας, τον παραγωγό χορτοκοπτικών La Belle Jardinière. Το έτος ήταν το 1953, και η 50^η έκδοση του Tour de France, η οποία φαινόταν κατάλληλη ευκαιρία για τη νέα κατηγορία.

Ωστόσο, η φανέλα δεν ήταν πάντα πράσινη. Το 1968 ήταν κόκκινη, για να φιλοξενήσει έναν νέο χορηγό. Ένα χρόνο μετά, η φανέλα έγινε πράσινη ξανά και έκτοτε παρέμεινε έτσι.

Με τα χρόνια, το Tour de France είδε διαφορετικούς χορηγούς μέχρι το 2004, όταν η SKODA έγινε ο επίσημος συνεργάτης και επίσημος συνεργάτης στα αυτοκίνητα συνοδείας του Tour de France. Η δέσμευση της SKODA για ποδηλασία ενισχύθηκε με τη χορηγία της πράσινης φανέλας, κάθε χρόνο από το 2015.

Στα πρώτα χρόνια της πράσινης φανέλας, οι ποδηλάτες λάμβαναν μόνο πόντους ποινής επειδή δεν τερμάτιζαν σε υψηλό σημείο, οπότε ο ποδηλάτης με τους λιγότερους πόντους κέρδιζε την πράσινη φανέλα.

Από το 1959 και μετά, το σύστημα άλλαξε σε αυτό που είναι σήμερα: οι ποδηλάτες λαμβάνουν πόντους για τερματισμούς, με την πρώτη θέση να παίρνει τους περισσότερους πόντους και τις χαμηλότερες θέσεις να παίρνουν διαδοχικά λιγότερους πόντους, έτσι ώστε ο ποδηλάτης με τους περισσότερους πόντους να φοράει την πράσινη φανέλα κατά τη διάρκεια του αγώνα και στο βάθρο στο Παρίσι μετά το τελικό στάδιο. Οι βαθμοί απονέμονται επίσης για τοποθετήσεις σε ενδιάμεσα σπριντ.