Share on Facebook Share on Twitter Η αντίσταση του αέρα, ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα ενός ποδηλάτη. Όταν κάποιος αποφασίσει να αγοράσει ένα ποδήλατο δρόμου, για να καλύπτει μεγαλύτερες αποστάσεις και να ποδηλατεί πιο γρήγορα, θα ανακαλύψει γρήγορα ότι το μόνο πραγματικό του πρόβλημα, είναι ο άνεμος. Πράγματι, έχει υπολογιστεί ότι από την ενέργεια που καταβάλει ο εκάστοτε ποδηλάτης, τα 2/3 αυτής καταναλώνονται στην μάχη με τον άνεμο. Όμως υπάρχουν και καλά νέα σε αυτό το νέο ποδηλατικό σύμπαν. Ένα από αυτά ονομάζεται «γκρουπάρισμα». Αποτελεί την προσπάθεια των πολλών, να υπερνικήσουν τον ένα και μοναδικό τους «αντίπαλο». Γκρουπάρισμα Γιατί όμως το γκρουπάρισμα βοηθάει; Ένας ποδηλάτης ενώ ταξιδεύει, «σχίζει» τον αέρα και δημιουργεί μια επιφάνεια υποπίεσης γύρω και πίσω από το σώμα του. Είναι μια αόρατη αεροδυναμική «σταγόνα», στην οποία όταν βρεθεί μέσα ο ποδηλάτης που ακολουθεί, θα καταναλώνει λιγότερη ενέργεια για να κινείται με την ίδια ταχύτητα. Στην ουσία ο εμπρός ποδηλάτης «ρυμουλκεί» τον πίσω και αυτός με τη σειρά του τον ποδηλάτη που βρίσκεται πίσω του κ.ο.κ. Με άλλα λόγια, ο εμπρός ποδηλάτης «κόβει αέρα» για τον πίσω. Όταν λοιπόν έχουμε ένα γκρουπ από 4 ή 5 ποδηλάτες, που ποδηλατούν κοντά ο ένας με τον άλλον, η αεροδυναμική σταγόνα μεγαλώνει και καλύπτει όλο το γκρουπ. Αντίσταση του αέρα και αεροδυναμικό κέρδος Υπάρχουν και άλλα καλά νέα στη διαδικασία της προστασίας από τον άνεμο. Όσο πιο πίσω βρισκόμαστε από τον πρώτο ποδηλάτη, τόσο μεγαλώνει ο βαθμός προστασία μας. Αν κινούμαστε σε ζευγάρια, τόσο μεγαλύτερη η προστασία. Έχει υπολογιστεί ότι ο δεύτερος ποδηλάτης χρησιμοποιεί 30% λιγότερη ενέργεια από τον πρώτο, ο τρίτος περίπου 40% λιγότερο από τον δεύτερο κ.ο.κ. Κοντά στη ρόδα Κινούμαστε με 25-30 χ.α.ω. και πλησιάζουμε τον εμπρός ποδηλάτη. Μόλις φτάσουμε σε απόσταση ενός ποδηλάτου από τη πίσω ρόδα του, θα αισθανθούμε μια ελάττωση της αντίστασης του αέρα. Όσο πιο κοντά πλησιάζουμε, τόσο θα μειώνεται η αντίσταση. Ιδανικά θα πρέπει η ρόδα μας να απέχει μερικά εκατοστά από την πίσω ρόδα του. Ακόμα καλύτερα, η ρόδα μας να καλύπτει τη δική του (αριστερά η δεξιά) για να είμαστε όσο το δυνατόν κοντά στο σώμα του. Αν είμαστε ακόμα στην αρχή, θα φαίνεται τρομακτικό και χρειάζεται χρόνος μέχρι να το συνηθίσουμε. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορούμε να κρατάμε απόσταση μιας ρόδας και πάλι να έχουμε το αεροδυναμικό πλεονέκτημα. Το ιδανικό σημείο Είδαμε πριν ότι το αεροδυναμικό κέρδος μεγαλώνει ανάλογα με τη θέση που έχουμε στο γκρουπ. Όμως, από ένα σημείο και μετά το αεροδυναμικό κέρδος μένει σταθερό ή μειώνεται. Αυτό γίνεται λόγω οπισθέλκουσας, δηλαδή των αναταράξεων που δημιουργούνται από την ανώμαλη ροή αέρα στο τελείωμα του γκρουπ. Έτσι αν βρισκόμαστε από την 3η έως την 5η θέση, έχουμε τα μέγιστα αεροδυναμικά οφέλη. Αλλαγές Άρα, είδαμε ότι ανάλογα με τη θέση που βρισκόμαστε, έχουμε και το ανάλογο αεροδυναμικό κέρδος. Είναι λογικό να χρειάζονται συχνές αλλαγές της κεφαλής του γκρουπ, που στην ουσία δέχεται όλη την αντίσταση του αέρα. Ας υποθέσουμε ότι είμαστε σε ένα γκρουπ 5 ποδηλατών που κινούνται ο ένας πίσω από τον άλλο, βρισκόμαστε στην κεφαλή του γκρουπ και έχει έρθει η ώρα να αλλάξουμε. Τι κάνουμε; Οι αλλαγές γίνονται πάντα από την πλευρά του δρόμου, δηλαδή από αριστερά. Ειδοποιούμε με το δεξί μας χέρι ότι θα κάνουμε αλλαγή, κοιτάμε πίσω και αριστερά μας και βγαίνουμε λίγο αριστερά. Αφήνουμε στιγμιαία τα πεντάλ για να μας προσπεράσει ο δεύτερος και πέφτουμε σταδιακά στην πίσω μεριά, παίρνοντας θέση στο πίσω μέρος του γκρουπ Όπως όλα τα νέα πράγματα, η πρώτη φορά είναι και η πιο δύσκολη. Με λίγη εξάσκηση, η αλλαγή θα γίνει δεύτερη φύση.
