Share on Facebook Share on Twitter Tον περασμένο Φεβρουάριο ο Peter Sagan νικούσε σπριντάροντας στον αγώνα Kuurne-Brussels-Kuurne. Ήταν ένας αγώνας που, ουσιαστικά εγκαινίαζε την αρχή των κλασσικών της άνοιξης. Αρκετοί ίσως θυμούνται την πρώτη του νίκη του 2017, όμως όλοι θα θυμούνται την «περίεργη» πηγή αποκατάστασης που χρησιμοποίησε, λίγο μετά τον τερματισμό του. Σύμφωνα με τον φυσιολόγο άσκησης και τον συν-ιδρυτή των Skratch Labs, Dr. Allen Lim, υπάρχει κάποια επιστημονική εξήγηση, γιατί κάποιος θα προτιμήσει ένα σακουλάκι από Haribos, μετά από μια εξουθενωτική μέρα στη σέλα. Πολύ απλά, μερικές φορές δεν υπάρχει καλύτερο υποκατάστατο από την ζάχαρη! Πρωτεΐνη έναντι ζάχαρης Η πρωτεΐνη συσχετίζεται συχνά με την αποκατάσταση μετά από σκληρές προπονήσεις. Αποτελεί το κύριο δομικό στοιχείο για την αποκατάσταση των μυϊκών βλαβών. Όμως, ο Lim υποστηρίζει ότι για αθλητές εξαιρετικά έμπειρους και με πολύ καλή αντοχή, όπως ο Sagan, στην πραγματικότητα αυτό που χρειάζονται περισσότερο είναι απλές θερμίδες. «Η αποκατάσταση, τουλάχιστον για τους αθλητές αντοχής, αφορά περισσότερο τον ανεφοδιασμό, παρά την ανοικοδόμηση ή την κατασκευή», δηλώνει. «Η ποδηλασία δεν προκαλεί μεγάλη ζημιά στους μυς, αν κάποιος είναι πραγματικά προπονημένος. Στην ποδηλασία, αυτοί οι αθλητές δεν καταστρέφουν τους μυς, απλά εξαντλούν τις πηγές καυσίμων. Το πρωταρχικό καύσιμο που χρησιμοποιούν είναι υδατάνθρακες, λίπος και ίσως λίγο πρωτεΐνη». «[Για τον Sagan], θα έλεγα ότι το 60% του καυσίμου που χρησιμοποίησε στον αγώνα, ήταν υδατάνθρακες, ίσως το 30% ήταν λίπος και ίσως – το πολύ – 5% του καυσίμου του να ήταν αμινοξέα από τους μυς. Και αυτό γιατί είναι τόσο γυμνασμένος αθλητής και τόσο καλά προσαρμοσμένος στο συγκεκριμένο άθλημα». Για να υποστηρίξει τα λεγόμενα του, αναφέρει ότι όταν δούλευε για επαγγελματικές ομάδες, το προϊόν που έδινε στους αθλητές για αποκατάσταση δεν ήταν κάποιο επώνυμο πρωτεϊνικό ρόφημα. Αντί κάτι τέτοιο, τους έδινε 1-1.5 λίτρο ελαφρώς αλατούχου διαλύματος, με 10% ζάχαρης. Το ρόφημα είχε περίπου 400 θερμίδες και ήταν το τέλειο μίγμα για να ξεκινήσει η επανασύνθεση γλυκογόνου στον οργανισμό. Συνεχίζοντας, ο Dr. Lim εξηγεί ότι συχνά γίνεται παρερμηνεία της έννοιας «αποκατάσταση» «Εάν έχετε πλήρη αποκατάσταση, τότε θα είστε σε θέση να κάνετε την ίδια άσκηση που κάνατε πριν, στο ίδιο χρονικό πλαίσιο. Αν δεν έχετε πλήρη αποκατάσταση, τότε δεν θα μπορείτε» «Για να μπορέσετε να επαναλάβετε μια άσκηση, ο περιοριστικός παράγοντας, δεν είναι η δημιουργία νέων μυών ή η ανοικοδόμηση των μυών. Μόνο σε πολύ ακραίες περιπτώσεις, καταβολίζετε στην πραγματικότητα τους μυς όταν προπονήστε. Το πραγματικό κλειδί για την αποκατάσταση είναι ο ανεφοδιασμός και πόσο γρήγορα μπορείτε να ξαναγεμίσετε τη δεξαμενή σας». Haribo και Coca-Cola Πάμε τώρα στον Sagan και την χούφτα Haribo που κατανάλωσε μετά τον αγώνα. Λίγοι γνωρίζουν ότι τα παραπάνω ζελεδάκια έχουν τον ίδιο αριθμό θερμίδων και το ίδιο μείγμα υδατανθράκων, με ένα κουτί της Coca-Cola, ίσως το αγαπημένο αναψυκτικό των ποδηλατών. Παρόλα αυτά, όλα τα σάκχαρα δεν είναι ίδια. Ο Sagan σίγουρα έτρωγε Haribo made in Europe, τα οποία έχουν διαφορετική σύσταση από τα αμερικάνικα. Ο Dr. Lim εξηγεί τις διαφορές: «…Έχετε τρεις μεταφορείς ζάχαρης στο λεπτό έντερο: Έναν μεταφορέα γλυκόζης, έναν μεταφορέα φρουκτόζης και έναν μεταφορέα γαλακτόζης για τη ζάχαρη γάλακτος. Όσους περισσότερους μεταφορείς μπορείτε να εκμεταλλευτείτε, τόσο πιο γρήγορα μπορείτε να αυξήσετε το σάκχαρο του αίματος. Το Ευρωπαϊκό Haribo έχει περισσότερο συνδυασμό φρουκτόζης και γλυκόζης, ενώ με το αμερικανικό Haribo βασίζεστε κυρίως στη φρουκτόζη». Συμπέρασμα Σύμφωνα με τον γιατρό, αν και παράξενο σαν θέαμα, ένας αθλητής ποδηλασίας να καταναλώνει ζελεδάκια μετά τον αγώνα, από φυσιολογική άποψη δεν υπάρχει κάτι το περίεργο. Όμως, σε ένα τέτοιο αγώνα οι θερμιδικές ανάγκες είναι τεράστιες. Μια χούφτα ζελεδάκια δεν είναι τίποτα και σίγουρα χρειάζεται κάτι περισσότερο απο αυτό. Μέχρι την επόμενη μας αποκατάσταση, ας είμαστε κι εμείς ρεαλιστές για τις δικές μας ανάγκες. Όλα χρειάζονται με μέτρο (ακόμα και τα Haribos).
